Verði ljós - 01.12.1903, Blaðsíða 6

Verði ljós - 01.12.1903, Blaðsíða 6
182 VEBÐI LJOS! ó skín þú mér, er skelfir stríð, og skín mér líka’ á gleðitíð, en skærast er um aftan síð mín augu bresta’ i deyð. Með ljósi þínu lýs þú mér að lífsins svalalind, — til frelsarans, sem fæddur er og fyrirgefur synd. Fr. Fr. „Ijfeslings Jakob”. (Sönn suga). Á ströndinni milli Norwich og Yarmouth á Englandi gekk maður með fjögra ára gamalt harn sér við lilið. „Ég er svangur11, sagði barnið. „Þegiðu krakki!“ svaraði faðirinn. „Eg er svo svangur, inér er ilt“, tók barnið aftur til máls. „Þegi þú, krakki, heyrirðu það ?“ svaraði faðirinn að nýju, „get ég útvegað þér brauð hórna á sandinum?11 Aumingja barnið þagnaði, er það heyrði þessi orð, en það fór titringur um allan líkama þess, því að rödd föðursins var svo byrst og augu hans svo hörð. Þeir hóldu síðan áfram um stund, faðirinn og drengurinn hans; drengurinn leit undan, til þess að láta fóður sinu ekki sjá táriu, er runnu niður eftir mögru vöngunum. Ýrasar illar hugsanir hreyfðu sér í brjósti föðursins. Hann reyndi að ganga þannig að liann ekkireikaði, en það tókst fremur illa, þvi að hann var að vanda drukkinn og slagaði því í hverju spori. Enn einu sinni fór barnið að gráta og veina ; það gat ekki þagað lengur, og tilraunirnar, sem það gerði til að iáta sem minst bera á kveinstöfum sínum, gerðu fremur að auka á grát þess en hitt. „Brauð!“ kallaði það, „faðir miun, gefðu mér brauðbita!“ Hinn guðlausi faðir þreif barnið sitt i einhverju örvæntingaræði og---------------------------------- Af öllum sárindum, sein maðurinn finnur til, eru þau vafalaust stærst og voðalegust, að eiga ekkert til þess að gefa börnum sínum að borða, þegar þau standa frammi fyrir oss og kveina biðjandi með tárin i augunum: „Eg er svo svangur, gef mór að borða!“ En þó verða þessi sárindi enn þá miklu voðalegri og þungbærari, er samvizkan jafnframt ásakar oss um að hafa varið þvi, sem brúka hefði mátt til að seðja barnsmunnaua, til þess að svala með einhverri syndartilhneigingu. Það gerir byrðina margfalt þyngri og getur leitt manuinn í þá örvæntingu,

x

Verði ljós

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Verði ljós
https://timarit.is/publication/501

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.