Nýjar kvöldvökur - 01.08.1923, Qupperneq 16

126
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
»Á morgun um sama leyli getið þjer hitt
mig hjer í herberginu.«
»Jeg ætla að reyna að hitta hann áður en
(eg fer. Er annars ekki nóg að nefna hann
hann. Hjer í frá skiljum við það báðir ha,
ha, ha.<
Hann gekk brott.
Næsta dag kom hann og við ræddum um
fyrirætlanir okkar, þar til við komumst að ákveð-
inni niðurstöðu með framkvæmdirnar. Seinna um
daginn hitti jeg Sidney og skýrði honum frá
viðræðum okkar og ákvörðunum, og \ar hann
mjög ánægður með alt frá okkar hendi. Philips
átt; að kanna nýja stigu, en jeg ætlaði mjer að fara
fyrst til Dunsdale, jarðeigna Percy. Par hlaut
alt að vera á Ijá og iundri, því Percy hafði
eigi getað haft nein sambönd við bústjórann
og enginn þar hafði minstu hugmynd um
hvar húsbóndi þeirra var niðurkominn. Philips
hafði raunar komið þangað, en hann þekti ekki
bústjórann og hafði því eigi gefið sig fram
við hann, heldur aðeins spurst fyrir í umhverf-
inu hjá bændunum.
Mjer hafði óðar flogið í hug, að Ellinor
og síra Graham mundu, þegar þau heyrðu
ekkert frá Percy, hafa spurt eftir honum þar, í
það minsta brjeflega. Percy skrifaði brjef til
bústjórans, er heimilaði mjer að opna öll þau
brjef, er kynnu að hafa komið í fjarveru hans.
Pví öll þau brjef, sem í fjögur ár höfðu kom-
ið til hans þangað, hlutu að vera óhreyfð, þar
að enginn þekti heimilisfang hans nú. Allir
þeir peningar og annað, sem jeg þurfti með,
sem til væri í Dunsdale, varð jeg að lofa við
drengskap minn að nota eftir þörfum og vild.
Er jeg kæmi aftur átti jeg að færa henni all-
mikla fjárfúlgu, því ef að til flótta kæmi mátti
eigi skorta fje. Pegar jeg svo hafði lokið erindi
mínu í Dunsdale og skýrt bústjóranum frá því,
að lávarður hans kæmi bráðlega heim aftur,
þá skyldi jeg næst fara til markíans föður hans frá
Seymour. Gengi alt að óskum eins og við
vonuðum, átti jeg hraðfari að fara aftur til
baka til St. James með brjef frá markianum til
að láta Sidney lausan. Síðan ætluðum við
báðir að leggja af stað og leita að Ellinor,
Reyndust aftur á móti allar sáttatilraunir mínar
árangurslausar, skyldi jeg óðara snúa mjer t;l
málaflutningsmanns Percy og William Graham
og undirbúa löglega málsókn, Er því væri lok-
ið skyldi jeg láta Percy vita svo fljótt, sem
unt væri. Álitu lögmennirnir að málið mundi
vinnast, ætlaði jeg að snúa aftur til St. James
og undirbúa flótta Sidneys. En fengi jeg ein-
hverjar fregnir af Ellinor og síra Graham, skyldi
jeg óðara reyna að hitta þau, en geyma frek-
ari framkvæmdir.
Jeg hafði því ærinn starfa, en til að Ijetta
mjer ferðahgið var ákveðið, að Bob, elsti son-
ur Philips, skyldi verða þjónn minn á ferða-
laginu. Voru báðir bræðurnir, Bob og Will, á
prestssetri einu, þar sem Philips hafði komið
þeim fyrir. En vagninn drógu nú tveir stórir
hundar, eins og víðast hvar í Englandi var siður.
Fræðakorn.
(Framhald).
Lewis Wallace er fæddur 1827 í borginni
Brookville f Indiana, sem er eitt af Bandaríkj-
unum. Var útskrifaður lögfræðingur, gekk í
herþjónustu sem liðsforingi, fjekk síðar kapt-
einsnafnbót. Tók þátt í stríðinu milli Mexiko
og Bandaríkjanna, seinna í þrælastríðinu og
var þar sæmdur hershöfðingjatign. Árið 1878
— 1881 var hann landstjóri í Utha. Par næst
var hann sendiherra Ameríku í Tyrklandi.
Fyrstu bók sína skrifar hann í Mexiko; kom
hún út 1874 og heitir »Hinn bjarti guð«.
Skýrir hún frá yfirgangi Spánverja í Mexiko
á 16. öld. Næsta bók hans er »Ben Húr« 1880;
birtist í Nýjum Kvöldvökum II. árg. Bók sú
varð þegar heimsfræg og voru gefin út í Ame-
ríku 72 miljón eintök. Er hún lesin og þýdd
um allan heim.
Bækur hans eru þrungnar af efni og viti.
Hann hefir allmikið hugmyndaflug og frá-
sagnalist hans er ótvíræð. Mildur og göíugur
blær andar i gegnum öll verk hans.
»Ben Húr« hefir verið gefin út þrisvar á
íslensku og er það sjaldgæft.