Ungi hermaðurinn - 01.02.1920, Page 4
12
Ongl htírm&Ö'urlnn.
mömmu hans Tómasar til þess
að lofa honum að fara í dagc. —
Hann varð glaður þegar hann sá
Tómas koma á móti sér í sunnu-
dagafötunum, — »mamma þín
sagði þá ekki nei, Tómásc? kall-
aði hann.
»Nei«, sagði Tómas, »mamma
sagði að sér likaði altaf svo vel
að heyra Herinn syngja á útisam-
komunni, og ef eg vil, þá má eg
fara á hverjum sunnudegic. Og
Tómas vildi koma. Bekkjarfor-
ingjanum leizt vel á nýja dreng-
inn, og nokkrum vikum seinna
fann hann frelsarann. Og það
allra bezta er það, að foreidrar
hans eru farin að koma á sam-
komur, og það verður ekki langt
þangað til við fáum að heyra frá
afturhvarfi þeirra. Nú, börn, þið
sjáið hvernig Guð notaði hann
Róbert þó hanii væri feiminn.
Það má sjá hlutiisa i
tvenns konar Ijósi,
Tólf njósuarmenn lýstu Kana-
anslandi. Tíu sáu ekki annað en
risa! en tveir sáu land, sem flaut
í mjólk og hunangi.
Tveir drengir týndu þrúgur.
Annar varglaður af því, að hanu
fann þrúgur! en hinn var reiður
af því að það voru steinar í þeim.
Tvö börn voru að horfa i gegn-
umlitað gler. Annað sagði. Heim-
urinn er blár. Hitt sagði, hann er
glær.
Tveir drengir voru að borða,
annar sagði: Eg vil fá eitthvað
betra en þetta, hinn sagði: Það
er betra. en ekkert.
Tveir menn komu til sömu borg-
ar, annar fór á veitingahúsin, og
fanst bærinn óguðlegur, hinn fór
á prívatheimili og fanst bærinu
góður.
»Eg er glaður yfir að eg lifi«,
sagði maður nokkur. »Eg er hrygg-
ur af því að eg á að degja«, sagði
annar.
Einn gleður Big yfir því sem
hann hefir, annar hefir áhyggjur
út af því sem hann á ekki.
Einn kvartar yfir öllu hinu
vonda i heiminum, annar gleðst
af því að það er svo mikið gott
til í honum.
Eg geymi það handa
henni mömmu.
Hann var aðeins lítill drengur,
óhreinn og fátæklegpr þar sem
hann stóð og horfði á knattleik
stóru drengjanna.
Þeir sem framhjá fóru, veittu
honum * eftirtekt og einhver gaí
honum stórt og fallegt epli. Augu
hans ljómuðu þegar hann leit á
fagra safamikla eplið, og andli*
hans lýsti þakklætinu, sem hann
kom ekki upp af undrun. Hann
leit á eplið, strauk það með hend-