Ungi hermaðurinn - 01.07.1920, Qupperneq 5
tJngi hermaBurlnn.
53
rækni, og hefir aldrei nokkru
8inni iðrast þess, að hann gerð-
ist meðlimur »Hersins«.
Eitt af einkunnarorðum þeim,
sem kommandörinn hefir valið
8ér, hefir verið þetta: Gleðin í
hóp hinna glöðu, er sú gleði, sem
gleðst við það, að sjá aðra glaða.
Eftir 1 árs dvöl á alþjóða-
höfuðstöðvunum í Lundúnum,
var Majór Tucker árið 1882
sendur af hershöfðingjanum til
Indlands, sem yfirstjórnandi
flokks eins, sem átti að hefja
starfið meðal hinna innfæddu.
Fyrstu árin voru mjög erfið;
yfirvöldin hófu ofsóknir, og majór
Tucker var hneptur í fangelsi
nna 1 mánuð fyrir það, að hann
flafði gengið syngjandi um göt-
úrnar í Bombay. — Eti ljósi fagn-
aðarerindisin8 var dreift yfir hið
^yrka land; i einu héraði voru
yfir 3000 innfæddra, sem að 9
ttLánuðum liðnum vitnuðu um að
þeir hefðu tekið sinnaskifti. Sið-
an og alt til þessa dags hefir
®tarfið tekið stöðugum framför-
í ýmsum bæjum hafa allir
'fiúarnir tekið kristna trú, og
6kurðgoðamusterum hefir verið
bl'eytt í Hjálpræðishers samkomu-
sali.
Meðan majór Tucker dvaldi á
^hdlandi, klæddist hann búningi
jfinna innfæddu, gekk um kring
erfættur frá húsi til húss og
um mat eins og hinir inn-
^fidu, heiðnu trúarbragðakenn-
arar og gekk undir nafninu:
»Fakir Singh*.
Árið 1888 kvongaðist kommand.
Tucker Emmu Booth, dóttur hers-
höfðingjans; var hún þá forstöðu-
kona fyrir foringjaskóla »Hers-
ins« í Lundúnum. Þau fóru til
Indlands, en frú Booth-Tucker,,
þoldi ekki loftslagið, og til þess
að bjarga lífi sínu, varð hún að
fara til Englands aftur.
iiiið 1891 var kommandörinn
skipaður alþjóðaritari við liöfuð-
stöðvarnar í Lundúnum; gegndi
hann því starfi með aðstoð konu
sinnar þar til árið 1896, að þau
tóku að sér forustu Hjálpræðis-
hersins í Bandaríkjunum í Ame-
ríku.
Haustið 1903 varð kommandör
Booth-Tucker fyrir þeirri þungu
sorg, að missa hiua ágætu konu
sina, er hún beið dauðann við
járnbrautarslys Hjálpræðisher-
inn misti þar og mikla og góða
starfskrafta.
Kommand. Booth-Tucker talaði
7 indversk tungumál, auk margra
evrópumála. — Hann er frum-
legur í skoðunum sínum, og
mælskumaður er hann meiri en
alment gerist, og kann þá list að
vekja athygli tilheyrendanna á
því, er hann segir.
Éið bezta verk hans er það,
er hann sjálfur leiðir syndara að
bænabekknum á samkomum. —
Enn fremur er hann mikill
barnavinur, og sézt því oft á
»eftir samkomumc ryðja sér
braut að einhverjum dreng eða
stúlku, , sem hann hefir komið
auga á meðal fólksins, og leiða
hann eða hana til Krists.
Björn Jálcoibsson
hefir islenzkað.