Nýja Ísland - 01.10.1904, Blaðsíða 10

40
sem sárir urðu. Vagnbúar könnuðust við,
að það væri mjög ieiðinlegt, hve vagninn
væri erfiður að draga; og þeim létti mjög
í hjarta sínu við hverja yfirstigna torfæru.
En það kom ekki til af einskærri hugul-
semi, við þá er drógu, heldur af hinu, að
við torfærurnar lá oft við að vagninn ylti
um koll og að þeir því mistu sæti sín. —
Eymd og harmakvein þeirra, er drógu, varð
til þess, að vagnbúar fundu enn meir til
þess, hve mikils virði sætin í vagninum
voru og héldu því enn fastara dauðahaldi
í þau. Ef vagnbúar hefðu átt það víst,
að hvorki þeir sjálfir né þeirra nánustu
dýttu af vagninum, er mjög sennilegt, að
þeir hefðu ekkert kært sig um þá er drógu
vagninn, nema ef til viil gefið lítinn skerf
til að kaupa smyrsli handa þeim. Mönn-
um nú á tímum (árið 2000) mun nú lík-
lega þykja þetta sem hér er skráð hálf
ótrúlegt og engum ætlandi slík mann-
vanzka. En að þessu liggja atvik, sem
afsaka það að nokkru. Vagnbúar gengu
sem sé alment með þá furðulegu flugu,
að þeir væru ekki eins og aðrir menn,
ekki eins og bræður þeirra og systur er
vegninn drógu, heldur væru þeir skapaðir
af línna efni, og heyrðu til æðra flokki
manna, sem með réttu ættu kall til, að
iáta aka sér. Þetta er harla ótrúlegt, en
eigi að síður satt. Einkennilegt var það,
að jafnskjótt, sem nýir menn komust upp
1 vagninn, fengu þeir undireins sömu flug-
una, og það áður en förin af aktygjunum
voru afmáð af liöndum þeirra. Ef nú ein-
hverri einni ætt lánaðist að halda sætum
sínum í tvo liðu var ekki að því að spyrja,
að þriðji ættliðurinu hafði j>á óbifaudi
sannfæringu, að djúp staðfest væri milli
sin og fjöldans. Má það vera hverjum
manni Ijóst, að þessi fluga varð mjög til
þess að draga úr tilfinningum vagnbúa
fyrir þjáningum og eymd fjöldans, svo að
meðaumkvun var eiginlega að eins til í
orði kveðnu, en ekki í raun og veru.
Ó. B.
Bólusetning*.
Við kvillum öllum kalla má
nú kunni maður lækning fá
án Brama og Kína brúkunar,
með bólusetning alls konar.
Nú börn og fé er bólusett,
en bezt er eitt, sem hef ég frétt:
Menn bólusetja beian sand
svo bezt verði’ hann gróðrarland
Það bóluefni brátt mun fást,
sem breyti hatri’ ,í trygð og ást;
ef blöð vor yrði bólusett,
sá bróðurandi þektist rétt.
En bezt mundi samt að byrja þar,
að bólusetja’ alt stjórnarfar
og kyrkjumál og kennidóm
svo kristnin yrði’ ei hræsnin tóm.
En annars vér sjáum alstaðar
að ait eru bólusetningar
og maturinn sem í magann fer
oss megin gefur svo tórum vér.
Af bólu’efni sprettur hver iítil lind
og lifnar hver vera í sinni mynd,
af bólu’efni íær ait búning sinn,
því bólu’efni er allur heimurinn.
Plausor.
Nýja ísland ' kostar 10 aura tölublaðið.
Utgefandi og ábyrgðarraaður:
ÞORV. ÞORVARÐSSON, prentari.
Prontsmiðja Þorv, Þouvaubssonar,