Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.02.1935, Blaðsíða 3
LJÖS 00 SANNLEIKUR
11
myndin af englinum, sem flýgur um miðhimininn og
boðar hinn eilifa fagnaðarboðskap sérhverri pjóð og
kynkvisl og tungu og lýð!
í stað hins seinvirka handafls eru nú komnar alls
konar vélar. Ættum vér að fara að telja upp allar upp-
fundningar vorra tfma, eins og t. d. hljóðritann, „grammof-
óninn“, kvikmyndir, talmyndir, setjaravélar, prentvélar,
stjörnusjónauka og smásjána að ónefndum öllum hinum
nýju uppfundningum á sviði læknavisindanna og hermál-
anna, mundi pað verða of langt mál.
Að öllu pessu athugðu, getur enginn efi á pvi leikið,
að vér lifum á peim tíma, sem Daníel spámaður kallar
„tíma endisins", pegar pekking á að vaxa, og pegar
„fagnaðarerindið um rikið“ á i skyndi að verða boðað
til vitnisburðar öllum pjóðum. Og „pá mun endirinn
koma“. Matt. 24, 14.
Vantrúar-öldin. Dótt vor öld geti með sanni kallast
mennta-öld, getur hún og með sanni kallast „vantrúar-
öld“, par eð pessi orð Jesú í Lúk. 18, 8, reynast rétt-
mæt: „alt um pað, mun pá tnanns-sonurinn finna trúna
á jörðu, er hann kemur“? Fríhyggja í ýmsum myndum
og undir ýmsum nöínum fer sívaxandi. „Ég hef hvorki
trú á Guði né djöflinum, segja menn svo margoft, pað
auðkennir orðið tíðarandann. Framþróunarkenningin, sem
kenslan i skólunum gagnsýrist æ meira af, bolar burt
trúnni á Bibliuna; margir guðfræðingar hallast að nýtýzku-
biblíurannsóknunum“ og nýja guðfrœðin hefur búið til
kristindóm án Krists; menn trúa nú ekki lengur á frið-
pæginguna fyrir blóð Jesú, eða að Jesús hafi verið Guðs
son o. s. frv. Það sem áður var kallað fríhyggja, pykir
nú góð guðfræði! Hin einlæga og barnslega trú er nú
fyrir borð borin, og mennirnir ráfa um i blindni. Visind-
in geta ekki veitt peim sáluhjálp. Vér erum komnir að
peim tiina, er vér getum vænzt pess, að „manns-sonur-
inn“ komi aftur!