Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.10.1936, Blaðsíða 5

Ljós og Sannleikur
185
Op. 20, 10. Hér er talað um djöfulinn, og sagt, að honum
verði kastað í dikið elds og brennisteins, og þar muni hann
„kvalinn verða dag og nótt um „aldir alda“ eða eins og
stendur í dönsku biblíuþýðingunni, „um eilífðir eilífðanna".
En með því að lesa á öðrum stöðum í Biblíunni um afdrif
Satans keniur það mjög berlega fram, að einnig hér á orðið
„eilifð“ við takmarkaöan tíma. Iljá spámanninum Esekiel
(28. kap.) er þannig góð lýsing á falli hins mikla engils og
endanlegum afdrifum bans. Þar er sagt, að eldur muni eyða
lionum og liann verða að ösku á jörðunni. 18. vers. Til enn
frekari áherzlu stendur í næsta versi, að hann muni „eilíf-
lega hverfa“. Þegar Satan er „eilíflega horfinn“ er þó naum-
ast hægt að imynda sér annað en að kvöl hans og þraut
sé á enda!
Eilífur eldur. í Matt. 25, 41 lesum vér, að þeir, sem bölv-
aðir eru, eigi að fara í „eilifa eldinn". Eilífur eldur er ekki
eldur, er muni brenna óendanlega og aldrei eyða hráð sinni.
Þetta kemur mjög greinilega fram í eftirfarandi dæmurn úr
Biblíunni um eilifan eld. Lcs. Júd. 7; 2. Pét. 2, 6. Júdas seg-
ir, að Sódóma og Gómorra séu „sem dæmi, líðandi hegning
eilífs eld“. Eins og allir vita, eru Sódóma og Gómorra fyrir
löngu liðnar undir lok, og þar með lika sá eldur slokknað-
ur, sem eyddi hinum alræmdu borgum. í 2. Pét. 2, 6 stendur,
að borgirnar Sódóma og Gómorra liafi verið brenndar til
ösku, og settar li! viðvörunar þeim, „er síðar lifðu óguð-
lega“. Sá eilífi eldur, er óguðlegir verða brenndir í, er þann-
ig sama eðlis og sá eilífi eldur, sem brenndi upp Sódómu
og Gómorru. Eldurinn vinnur sitt verk, gerir bráð sina að
engu, og deyr svo út, þegar ekki er meira, sem brunnið