Ægir - 01.01.1908, Blaðsíða 4
60
ÆGIR.
mannahöfn og Limhamn voru afstaðnar
að fá áliuga fyrir þessu máli, og var það
mest fyrir ötula forgöngu ráðherra Lem-
kule umhoðsmanns kaupmannafélagsins.
Hann fékk því til leiðar komið að nefnd
kaupmanna í Bergen gaf loforð um lið-
sinni sitt og styrk til þess að lialdirt yrði
hreyíivélasýning þar sem fyrst.
Félag það í Bergen sem starfar að
eílingu norskra fiskiveiða tólc að sér að
koma þessu í framkvæmd, eftir að álits
og ráða hafði verið leitað hjá formanni
fiskiveiðafélagsins sliftamtmanni Hróar
Olsen.
Fiskiveiðafélagið sendi svo 18. maí 1904
beiðni til stjórnardeildar þeirrar er hefur
verzlunar og iðnaðarmál til meðferðar, um
styrk úr ríkissjóði og í beiðni þessari var
því lýst yfir að kaupmannafélagið hefði
lofað að leggja fram 4000 kr. til þessa
fyrirtækis.
Til þess nú að eitthvað gæti orðið úr
þessari ráðagjörð, voru menn þeir sem til
fiskiveiða þektu, spurðir ráða og sömu-
leiðis var leitað ráða hjá stjórn vélafélags
norðurlanda og mælti bæði hún og aðrir
mjög með því að hreyfivélasýning yrði
haldin í Bergen. Var síðan ákveðið að
halda sýninguna árið 1908. En 10. júlí
1906 kom aðalnefnd sú saman í Bergen
sem útnefnd hafði verið af fiskiveiðafélag-
inu. Á þessum nefndarfundi var í einu
liljóði samþykkt að lialda skyldi sýning-
una árið 1907, og var þá um leið kosin
fr a mkvæm da r nefn d.
Nú var vaknaður alvarlegur álnigi lijá
Norðmönnum fyrir málefninu. Þeir höfðu
nú reynt hreyfivélar í báta sina á mörg-
um stöðum og töldu það stórkostlega
framför viðvíkjandi fiskiveiðum. Allir sem
gátu, vildu styðja að því að sýningin gæti
orðið sem bezt, og komið að sem rnest-
um notum. — Járnbrautarstjórnin norska
veitti innlendum ívilnum í fargjaldi, gufu-
skipafélagið í Bergen sömuleiðis, og bauð
eitt af skipum sínum til afnota meðan á
sýningunni stæði. Og margt fleira, sem bæði
bæjarstjórnin og aðrir emhæltismenn í
Bergen g'jörðu til að greiða öllum norskum
sjómönnum sem mest 'aðgang að sýning-
unni. Nokkrir fémætir munir voru gefnir
af einstöku mönnum og félögum lil verð-
launaútbýtingar. Kaupmannafélagið lagði
til 4000 kr., úr ríkissjóði voru veittar 5000
kr. og annarsstaðar frá komu 1900 kr.
Eg get ekki stilt mig um að talca nokk-
urnvegin greinilega fram tildrögin að þess-
ari sýningu, menn gela séð af þeim, að
þegar eitthvað það er um að ræða hjá
Norðmönnum sem þeir álita að geti verið
sjávarútveg eða fiskiveiðum lil eflingar eða
framfara, þá láta þeir sér ekki i augum
vaxa þó það kosti peninga og fyrirhöfn,
hér dróg kaupmannafélágið sig ekki til
haka heldur var fremst í flokki, dálítið
öðruvísi en hjá oss þegar einhverju á að
koma í framkværnd til almennings þarfa
sem fé þarf til.
IV.
Frá sýninguuni.
Sýning þessi var þá sett 5. júlí síðastl.
sumar, sýningarstaðurinn var sléttur flötur,
nefndur »Nygardstangi« innst við fjarðar-
botnin eða liöfnina, og stóð sýningarskál-
inn aðeins nokkrar álnir upp frá hafnar-
veggnum. Skálinn var á lengd yfir 100
áln. og 10 álna. breiður með þaki yfir og
föstum liliðvegg og fösturn gaíli á tvo vegu,
önnur hliðin og annar gallinn opin til
umgöngu, rétt lijá var reistur stór veitinga-
skáli ræðupallur og söngpallur. Öllu var
mjög vel fyrirkomið í sýningarskálanum
hver tegund vélanna út af fyrir sig með
nógu gangrúmi á milli. Til aðgrein-
ingar var slegið líka lauslegu grindverki
utanum hverja tegund vélanna, svo menn
ekki skyldu ganga of nærri þeim, þegar
þær væru í gangi.