Ægir - 01.04.1912, Blaðsíða 5

Æ G I R .
45
I
n
o
J
4
5
6
7
8
9
10
11
12
I.
2.
3•
4•
5-
6.
i. flokkur:
I Reykjavtk................
í Viðey.....................
Á ísafirði .................
- Hesteyri (Gimli). . . .
- Siglufivði...............
- Akureyri.................
- Seyðisfirði..............
- Mjóafirði................
- Eskifirði................
- Norðfirði................
- l'áskrúðsfirði...........
í Hafnarfirði...............
2 f 1 o k k u r:
A Patreksfirði..............
- Arnarfirði:..............
Bíldudai...............
- Dýrafirði:...............
Þingeyri...............
Haukadal...............
- Önundarfirði: ....
Flateyri...............
Við ísafjarðardjúp ....
í Bolungarvík ....
- Hnífsdal............
- Eyjafjörð:.............
á Svalbarðseyri . . .
- Hjalteyri...........
í Hrísey...............
3 . f 1 o k k u r.
I Stykkishólmi..............
- Djúpavogi..............
20 kr. tonnið
(iooo kg.).
>21 kr. tonnið.
}2
2 kr. tonnið.
4. f I o k k u r.
I. í Hólmavík . . . .
2. Á Blönduós . . . .
3« - Sauðárkrók . . .
4- - Húsavík . . . •
5- - Þórshöfn . . . .
6. - Vopnafirði. . . .
7• í Vík
8. - Vestmannaeyjum
9- Á Stokkseyri . . . . - • .
IO. - Eyrarbakka . . .
II. í Keflavík . . . .
12. - Ólafsvík
13- - Flatey
25 kr. tonnið.
Við Isafjarðardjúp: í Bolungarvík og Hnífsdal;
við Eyjafjörð : á Svalbarðseyri, Hjalteyri og Hrísey;
í Ólafsvík, Flatey og Vfk verða kaupendur að ann-
ast um landflutning kolanna á sinn kostnað. Eigi
verða fluttar f einu minni kolabirgðir til Bolungar-
vfkur, Hnífsdals og Ólafsvfkur heldur en 150 tons,
nema eftir sjerstöku samkomulagi, eða ef leyfishafa
þykir haganlegt að flytja þangað minni birgðir;
heldur eigi er skylt að flytja f einu til Svalbarðs-
eyrar, Hjalteyrar, Hríseyjar, Flateyjar og Víkur
minna en 50 tonn. Að því er snertir Ólafsvík,
Flatey og Vík, ber hlutaðeigandi sveitarstjórn að
tilkynna á aðalskrifstofu leyfishafa í Reykjavík ekki
síðar en 1. júlí ár hvert, hversu miklar birgðir þurfi.
Birgðir og söluverð kola á öllum öðrum höfnum, en
þeim, sem þegar eru nefndar, skal vera samninga-
mál. Á aðalhöfnum landsins — Reykjavík, Isafirði,
Seyðisfirði, Akureyri og Hafnarfirði — gildir þetta
verð fyrir kolin heimflutt til kaupanda, innan tak-
marka bæjarins, ef eitt tonn eða meira er keypt í
einu, og til innlendra skipa við hliðina á skipi leyf-
ishafa, úr geymsluskipi hans eða geymsluhúsi, frítt
flutt að skipshlið, en annars á öllum stöðum frá
geymslustað hans í landi, sbr. þó það sem hjer á
undan er sagt um Bolungarvík, Hnífsdal, Svalbarðs-
eyri, Hjalteyri, Hrísey, Ólafsvík, Flatey og Vfk.
Verði, meðan leyfistíminn stendur, hafnir gerðar
eða hafnarbryggjur af öðrum en leyfishafa, er flutn-
ingaskip geta losað við, á einhverjum þeim stað
hjer á landi, sem ekki er nefndur í fyrsta flokki, þá
skal sú höfn njóta sama verðlags, eins og hafnir í
fyrsta eða' öðrum flokki, eftir því hvorum flokki hin
nýja höfn telst líkari að verslunarmagni og öðru,
og skal það útkljáð, ef ágreiningur verður, á þann
hátt sem segir í 14. grein.
Ef leyfishafi sjálfur byggir bryggju eða hafnir
eða bætir ■ losunartækin á einhverri höfn á sinn
kostnað, færist söluverðið ekkert niður þess vegna,
með því að ágóðinn á að renna til hans, sem tekj-
ur af þnim höfuðstól, er hann hefur varið til fyrir-
tækisins. Honum er og heimilt að heimta bryggju-
gjöld, samkvæmt núgildandi lögum, af öllum öðr-
um skipum, sem nota þessar bryggjur eða hafnir,
er hann hefur gera látið.
Ef falast er eftir kolaflutningi á útstöðvar við
einhvern af þeim fjörðum, sem áðurnefnd kauptún
liggja við, skal kolaverðið vera frjálst samningsatriði.
Ef „almenn kol“ hækka í verði úr því, sem
þau voru í miðjum júlf 1911, eða flutningsgjala
þeirra, miðað við sama tíma, og hækkunin stendur
að minsta kosti einn almanaksmánuð, og hvort-
tveggja samanlagt nemur að minsta kosti 1 sh. (91
eyri), þá má hækka söluverðið að sama skapi, en á
sama hátt skal það lækka aftur eins fljótt niður í
það grundvallar verð, sem ákveðið er í fyrsta hluta
þessarar greinar.
Söluverð á öðrum kolum má vera að því skapi