Ægir - 01.04.1912, Side 7

ÆG I R.
47
17. gr. Landsstjórninni er skylt að hindra, að
nokkur opinber gjöld, hvers konar sem er, önnur
en þau, sem tekin eru fram í lögum þessum, verði
lögð á innflutning, losun, landflutning og afhending
koianna.
18. gr. Ef Ieyfishafi skyldi á einkaleyfis-tíma-
bilinu hætta að birgja landið með kolum á þann
hátt, er lög þessi tilskilja, eða brjóta samning sinn
í verulegum atriðum, skal hann hafa fyrirgert einka-
leyfi sínu. Nú álítur gerðardómur, sbr. 14. gr. að
hann hafi fyrirgert rjetti sínum samkvæmt lögum
þessum, og er ráðherra íslands þá heimilt að veita
öðru áreiðanlegu verslunar firma einkaleyfið með
sömu kjörum, þangað til alþingi ákveður öðruvísi,
fyrir þann tíma, sem þá er eftir; eða gefa versl-
unina frjálsa.
19. gr. Útflutningsgjald af kolum, sem seld
verða til útlendra skipa af öðrum en 'leyfishafa, sbr.
6. gr. og 16. gr. skal greitt hlntaðeigandi lögreglu-
stjóra innan mánaðar frá söludegi.
20. gr. Brot gegn ákvæðum 1. gr. laga þess-
ara varða sektum frá 1000—5000 krónum. Kol,
sem flutt eru ir.n í heimildarleysi, gerð upptæk.
Ef kol eru seld til útlendra skipa af öðrum en
leyfishafa, sbr. þó 6. og 16. gr., þá varðar það sekt-
um frá 500—5000 krónum, og auk þess skal selj-
andi skyldur að greiða 4 krónur í útfluiningsgjald
af hverju tonni.
Brot gegn ákvæðum 16. gr. laga þessara varð-
ar sektum frá 100—2000 krónum.
21. gr. Með mál, sem rísa út af brotum gegn
lögum þessum, skal farið, sem almenn lögreglumál.
Sektir allar samkvæmt lögum þessum renna í
landssjóð að helmingi og til leyfishafa að helmingi.
22. gr. Lög þessi öðlast gildi 1. janúar 1913.
Vegna rúmleysis höfum vjer orðið að Iáta nægja
að skýra frá aðalinnihaldi 7., 9., 10., 12., 13., 14.,
15., 16., 17., 19. og 20. gr., en allar aðrar eru orð-
rjettar.
Umrœðnjrniðiir
um einkasölu á kolum.
Sjálfstæðisfjelagið hafði boðað til þessa
fundar og var hann haldinn 20. þ. m.
Hartnær 200 manna var á fundinum.
Af fjármálanefndarmönnum voru þessir
mættir; H. Hafstein, Kl. Jónsson og M.
Blöndahl. Umræður urðu fjörugar. En
sá var galli á, að nefndarálitið hafði ekki
komið út fyrr en eftir miðjan dag þann
sama og fundurinn var haldinn, enginn
þeirra er töluðu, auk nefndarmannanna,
hafði því kynt sjer það til nokkurrar hlit-
ar eða alls ekki.
Málshefjandi var Garðar kaupm. Gísla-
son, ennfremur tóku til máls Thor fram-
kvæmdarstjóri Jensen, Sveinn yfird.mflm.
Björnsson, Bened. alþm. Sveinsson, Bryn-
jólfur kaupm. Bjarnason og Árni Árnason.
I3eir höfðu allir meiri og minni imigust á
málinu.
Nefndarmennirnir töluðu allir þrír og
andmæitu aðfinslum hinna.
Vjer viljum í örstuttu máli skýra frá
andmælum þeim, sem fram komu gegn
einkasölunni, hjá nokkrum þeim, sem töl-
uðu og vjer höfum getað náð í.
En þar sem nefndarmennirnir voru
þeir einu, sem töluðu með einkasölunni
þar á fundinum, en þeirra ástæður og rök-
semdir er að finna í nefndarálitinu, er það
ósk vor að lesendur vorir kynni sjer það.
Garðar Gíslason: IJann kvaðst ekki liaí'a
Iesið nefndarálitið, en bygði andmæli sín á
fyrirlestri, sem einn nefn.lurmanna, Sig. Hjör-
leifsson, hjelt fyrir skömmu hjer i bænum.
Ræðum. taldi nefndina hafa leitað upp þá vöru
til að tolla og einoka, sem allir máttu síst án
vera, vöru, sem er afl samgangna og iðnaðar
og Iyfttstöng allra framfara, að nefndin hafi
sjeð að pjóðin þyrfti á kolum að halda meðan
nokkuð lífsmark væri með hanni. Sagði að
þjóðin hefði útilokað úr landinu þá vöru, sem
heppilegust var til lolltekna, en til þess að ná
tekjum í skarðið, eigi að ná sjer niðri á nauð-
synlegustu vörunni, á kostnað aðalatvinnurek-
enda Iandsins. Kolin hlytu að verða dýrari
en áður. Kol hefðu oft verið seld hjer i Rvik
flutt heim fyrir um 18 kr. ton. þegar mikið hef-
ir verið keypt i senn og um 17 kr. tonnið til
botnvörpuskipa, þótt innkaupsverðið hafi ekki
verið lægra, en það sem fjármálanefndin legg-
ur til grundvallar. Ef landssjóðsskatturinn kr.