Ægir - 01.04.1920, Síða 2

34
ÆGÍft
og hann hafði áformað að flytjast hing-
að aftur, til þess að framkvæma hér ýms
fyrirtæki, sem hann hafði ráðgert; fráfall
hans mun seinka fyrir framkvæmdum á
mörgu þessu, því að hann var fram-
kvæmdamaðurinn með þekkingunni og
reynslunni, en sá maður er ekki auð-
fundinn, sem teknr upp starf hans.
Margir hér munu sakna hans sem vin-
ar, en við verkfræðingarnir munum jafn-
framt sakna hans sem starfsbróður, þar
sem hann var talinn i fremsta flokki, og
við munum ætið minnast hans með
þakklæti fyrir vináttu hans og starfsemi,
og fyrir hvað hann vann fyrir félagvort,
en til þess bar hann þegar frá fyrstu
hlýjan hug.
Niels Pedersen Ivirk fæddist i
Hundhorg í Thy á Jótlandi 7. maí 1882,
þar sem faðir hans er hreppstjóri og
amtsráðsfulltrúi. Hann byrjaði nám á
fjöllistaháskólanum i Kaupmannahöfn
sumarið 1901 og lauk verkfræðingsprófi
þaðan sumarið 1906. Kom þegar í þjón-
ustu N. C. Monbergs í Kaupmannahöfn,
og starfaði hjá honum fram til dauða-
dags. Taldi Monberg hann með langbeztu
verkfræðingum sínum, og treysti honum
algerlega; varla mun hafa komið fyrir,
að Monberg hafi ekki fylgt tillögum Kirks
í nokkru efni, er fram komu. Enda var
Kirk trúað fyrir stórum og vandamiklum
verkum. Hann var snemma sendur út
til þess að framkvæma þau verk, sem
Monberg tók að sér, fyrst i Danmörku,
Svíþjóð og Þýzkalandi, seinna fór hann
til Marokko, þar sem stór höfn var gerð *
í Larache, en hann þoldi ekki dvölina
þar og varð þar stutt; var um tíma í
Danmörku, og kom svo hingað, þegar
byrjað var á Iteykjavíkurhöfn, í ársbyrj-
un 1913. Strax frá fyrstu stóð hann fyrir
þessu mikla verki, og hann var sá mað-
ur, sem með lipurð og gætni kunni að
framkvæma það, þrátt fyrir alla örðug-
leika, sem heimsstriðið olli. Honum tókst
að fullgera höfnina, og fékk einróma lof
allra fyrir framkomu sína og dugnað. í
desembermánuði 1917 fluttist hann með
fjölskyldu sína til Danmerkur, en var
hér öðru hvoru sjálfur í ýmsum erindum.
Jafnframt hafnargerð Reykjavíkur stóð
hann fyrir hafnargerðinni i Vestmanna-
eyjum, en þar ætluðu örðugleikarnir að
bera hann ofurliði, bæði frá náttúrunnar
hálfu og mannanna; honum tókst ekki
að fullgera verkið, en hann var búinn
að greiða svo götuna, að góð von er um,
að einnig þessi höfn verði að lokum
fullgerð og mun þá að miklu leyti vera
dugnaði hans að þakka.
í fyrra hefti þessa tímarits, er tekin
upp áætlun hans um hafnargerð í F*or-
lákshöfn, og er hún hinn bezti vottur
um starfsemi hans, enda hafði hann lagt
afarmikla vinnu i þessa áætlun.
Forgöngumaður var hann í stofnun h/f
Hamar, og aðalmaður i félagi þessu frá
upphafi; studdi hann einnig önnur fyrir-
tæki hér með ráðum og fjárframlögum.
Fyrir bæjarstjórn Reykjavíkur vann
hann síðastliðið sumar að rannsóknum
og undirbúningi undir rafmagnsstöðina,
og hafði lagt fram skýrslu um það, og
mjög munu orð hans hafa stutt að þvi.
að bærinn fékk lán til fyrirtækisins með
góðum kjörum eftir þvi sem nú gerist
um stórlán.
Að hafnargerðinni lokinni var hann
árið 1917 ráðinn í þjónustu þess opin-
bera til þess að rannsaka hafnarstæði og
lendingar, og gefa út álit um endurbæt-
ur á þeim. í þessu skyni ferðaðist hann
um alt landið sumarið 1918 og 1919, en
skýrsla hans þar að lútandi var ófull-