Ægir - 01.02.1973, Blaðsíða 5

RIT FISKIFÉLAGS ÍSLANDS
6 6. ÁRG. 2. TBL. 1. FEBRÚAR 1973
I tilefni af komu
Bjarna Benediktssonar
EFNISYFIRLIT:
I tilefni af komu
Rjarna Benediktssonar 21
•
Emil Ragnarsson:
Pæreyskt línuvélakerfi 22
•
Nýtt fiskiskip:
Bjarni Benediktsson
RE 210 28
•
íslandsmet 31
•
Bókarfregn:
Nútímaveiðarfæri 32
•
Fiskverð 33
Minningarorð:
Árni Vilhjálmsson,
fyrrv. erindreki 34
Þorvarður Björnsson,
fyrrv. yfirhafnsögu-
maður 35
•
Utfluttar sjávarafurðir
í nóv. 1972 og 1971 36
•
Lög og reglugerðir:
Ráðstafanir vegna
gengisbreytingar 38
Skipu]ag á löndun loðnu 39
Eann við botnvörpu- og
flotvörpuveiðum 40
ÚTGEFANDI:
fiskifélag íslands
höfn. ingólfsstræti
SÍMI 10500
RITSTJÓRI:
MÁR ELÍSSON
PRENTUN:
ÍSAFOLD
ÁSKRIFTARVERÐ
600. KR.
ÁRGANGURINN
KEMUR ÚT
HÁLFSMÁNAÐARLEGA
Fiskifélagið vill óska eig-
endum hins nýja fiaggskips
íslenzka veiðiflotans til ham-
ingju með farkostinn og skip-
inu og áhöfn þess gæfu og
gengis á komandi árum. Það
er tímamótaviðburður, þegar
nýtt skip, nýrrar gerðar, sigl-
ir í fyrsta sinn til hafnar.
Útlendingur einn, sem
kynnti sér háttu íslendinga,
sagði eitthvað á þessa leið:
„Þegar íslendingum dettur
eitthvað í hug, bregða þeir svo
hart við, að við liggur að þeir
snúi sig úr hálsliðnum". Þessi
eðlisþáttur okkar, ásamt raun-
verulegri eða ímyndaðri þörf,
hefur valdið gerð þess koll-
steypuþjóðfélags, sem við bú-
um í. Okkur er gjarnt að að-
hafast fyrst, en hugsa á eftir.
Með þessu er ekki verið að
gefa í skyn, að við eigum ekki
að byggja togara. Það er mats-
atriði, hvort hér hefur of mik-
ið verið aðhafzt, en gamli tog-
araflotinn er orðinn úreltur og
úr sér genginn og því full þörf
endurnýjunar. Hins vegar er
því ekki að leyna, að grund-
völlur ákvarðana um kaup
margra þeirra togara, sem von
er á, er byggður á afarhæpn-
um forsendum. Á mörgum
stöðum er mannaflaskortur,
ekki hvað sízt að því er yfir-
menn varðar, algjör skortur
er víða á allri viðgerðarþjón-
ustu og víða eru erfiðleikar á
að taka við og vinna svo stóra
farma, sem búast má við að
þessi skip skili.
Fari svo, að innan skamms
rætist draumur okkar um
einkarétt til nýtingar fiskauð-
linda landgrunnsins, er fylli-
lega tímabært að fara að skoða
ofan í kjölinn hvernig við vilj-
um haga þeirri nýtingu. í því
sambandi er nauðsynlegt að
hafa hliðsjón af sem flestum
hliðum málsins. Okkur ætti þá
að verða í lófa lagið að reka
einhverja skynsamlega fisk-
veiðipólitík. Sú pólitík verður
fyrst og fremst að beinast að
því að aðlaga afkastagetu flot-
ans að afrakstursgetu þeirra
fiskstofna, sem við kjósum að
nýta. Með þessu eina móti
komum við í veg fyrir sam-
keppni við okkur sjálfa um
veiðar á takmörkuðu magni og
tryggjum arðsemi fiskveið-
anna, til hagsbóta fyrir sjó-
menn, útveginn og þjóðina alla.
Spurningar, sem þarf að
svara eru: Hvað þurfum við
stóran flota? Hvernig á gerð
flotans að vera? Og hvar á að
staðsetja hann? J. BI.