Ægir - 15.08.1974, Blaðsíða 8

y% millj. lesta af sardínu. Perúmenn tóku
þessar niðurstöður gildar og ákváðu að veru-
legu leyti veiðar sínar í samræmi við þær.
Kári gerði einnig aflaspá fyrir Ferúmenn í
sama leiðangri og taldi, að þeir myndu ekki
mega veiða nema sem svaraði 2 millj. lesta
af ansjósu úr þessu 3% millj. lesta heildar-
magni, vegna þess, að fiskurinn myndi eftir
það dreifa sér og verða ill-veiðanlegur með
þeirra veiðiaðferðum. Perúmenn veiddu svo
1,8 millj. lesta, svo að aflaspáin reyndist
nærri lagi.
Eins og menn muna var mikið rætt og
ritað hérlendis um þessa ákvörðun Perúmanna
að takmarka veiðar á síðastliðnu ári, þar sem
það hlaut að hafa mikil áhrif á útkomuna úr
loðnuveiðunum hjá okkur, þar sem segja
má að heimsmarkaðsverð á mjöli fari eftir
veiðum Perúmanna. Það vissu það þó fáir
hérlendis, að hin mikilvæga ákvörðun Perú-
manna byggðist á starfi íslendings.
Frá Senegal fór Kári í september s.l. haust
til Túnis, að mæla fiskmagn þar við strönd-
ina. Þarna reyndist vera um % millj. lesta af
ansjósu, makríl og sardínu.
Næsta verkefni, sem Kára var falið, var
í Senegal í Vestur- Afríku, en þar átti hann að
hafa umsjón með rannsóknum, sem franskir
vísindamenn önnuðust í samstarfi við FAO
á svæðinu 10° n. br. til 18° n. br. og 50 sjóm.
út frá ströndinni. Á þessu svæði mældist um
2i/2 millj. lesta fisks, aðallega makríll, sard-
ínur og ansjósa.
Næst þessu skrapp Kári til Alsír og Mar-
okkó til fyrirlestrahalds og viðræðna við vís-
indamenn þar. Að lokinni þessari ferð var
komið að mikilvægasta viðfangsefni eða þætti
í starfi Kára hjá FAO. Um jólaleytið 1972
hafði hann lagt fram tillögu um það í Róm,
að þessi aðferð, sem hann notaði til að ákveða
fiskmagn — en hún kallast á enskunni
quantitative acoustic survey methods and
techniques, sem gæti kallast á íslenzkunni
bergmálsmagnmælingaraðferð — væri notuð
í vötnum við að ákveða fiskmagn og kort-
leggja fiskdreifingu. Rómarskrifstofan ákvað
svo síðast liðið haust (1973) að gera þessa
tilraun í fersku vatni og varð Tanganayika-
vatnið í Afríku fyrir valinu. Rannsókn á
fiskmagni í Tanganayikavatninu hafði stað-
ið í þrjú ár eða lengur og verið notaðar hefð-
bundnar aðferðir. Fiskurinn í vatninu er aðal-
lcga smá sardína, 4 grömm eða svo á þyngd.
Menn voru helzt þeirrar skoðunar, að fisk'
magnið í vatninu væri ekki nema svo sern
200 þúsundir lesta. Árleg veiði var um 80
þús. lesta og margir töldu að um ofveiði vær1
orðið að ræða. Búrundi- og Tanzaníumönnum,
enn þau ríki eiga m. a., land að vatninu-
var mikið í mun að vita hið rétta í þessu
efni, og þess vegna var þetta vatn valið af
FAO til að prófa mælingaaðferð Kára í forsku
vatni. Niðurstaðan vakti mikla furöu manna.
Hún reyndist svo allt önnur en menn höfðu
búizt við. Kára og félögum hans reiknaðist
til að um 2,8 milljónir lesta af sardínu vseri
í vatninu. Það var því ekkert í líkingu við þa®
að um ofveiði væri að ræða heldur miklu
fremur vanveiði.
Þegar hér var komið sögu var Kári fast-
lega að hugsa um að flytjast heim til síns
föðurlands aftur, og ef til vill reyna að skapa
hér heima meiri áhuga fyrir þessum tækni-
nýjungum við mælingar á fiskmagni og fisk'
dreifingu. FAO-menn voru þó ekki aldeilis a
því að sleppa honum og þeir ákváðu að setja
á stofn í samvinnu við Norad (Norwogian
Agency for International Development) mikla
rannsóknamiðstöð í Láma fyrir alla Suður-
Ameríku, þar með talið Mexíkó. Þarna eT
áætlað um þriggja ára verkefni og sjálfsagt
áframhald að þeim tíma liðnum. Það er ÞV1
ekki liklegt að Kári komi heim á næstunni-
Kári var heima um síðastliðin áramót að
búa sig og fjölskyldu sína undir brottflutning'
in til Lima. Fyrir atbeina Þorsteins Gísla*
sonar dróst Kári á það, þrátt fyrir mikla
tímaþröng að segja frá starfi sínu og sS'
ferðum í megindráttum.
„Þegar ég kom fyrst til FAO stóðu yf*r
víðtækar rannsóknir eða könnun á magn1
og dreifingu uppsjávar fiskstofna bæði grunnt
og lengra undan ströndum Vestur-Afríku a
hafsvæbinu frá Kongó, (5° s. br.) til spönsku
Sahara (26° n. br.). Þarna var farið að frarn-
kvæma FAO-áætlanir (projects) í þessum til-
gangi fyrir löndin: Kongó Brazzaville, Ghana.
Fílabeinsstnöndina, Sierra Leone og Senegul
en auk þess var í gangi hið svokallaða
Regional Fishery Survey (RFS) — svaeðis-
bundnar fiskveiðirannsóknir, en bækistöðvar
þess rannsóknarhóps voru á Fílabeinsströnd-
inni, og átti þetta að vera forystusveitin 1
rannsóknarstarfi FAO. Hugmyndin var a^
tengja saman rannsóknir hinna smærri verk'
efna með sérstakri könnun úthafs- og rnilli'
224 — Æ GI R