Alþýðumaðurinn - 19.09.1931, Blaðsíða 1

I. árg.
Akureyri, Laugardaginu 19. Sept. 1931.
52. tbl.
Atvinnubætur.
Akureyrarbær verður
að iáta vinna.
Niðurlag.
Á síðasta vetri var unnið hér í
bæ nokkuð að tunnusmíði. Þetta
-tunnusmíði mætti auka ti! stórra
muna frá því sem var í fyrra.
Smíði á 100 þtís. síldartunnum
yfir veturinn væri það minsta sem
Akureyrarbær ætti að sætta sig við
að unnið væri.
Pað smíði myndi gefa af sér í
vinnuiaunum töluvert á annað
huudrað þúsund krónur. Tvímæla-
laust er það sú mesta atvinnubót,
sem hægt er að framkvæma hérað
vetrinum, ef tunnugerð væri unnin
1 jafn stórum stíl og hér hefir verið
nefnd.
Það fé sem lagt yrði í tunnu-
gerðina, myndi Iosna áriega um leið
og Síldareinkasalan tæki tunnurnar
til afr.oía.
Tunnugerðin gæti því að sönnu
kostað bæinn nokkur fjárútlát í bili
árlega, en tæplega þyrfti það fé,
sem hann Ieggði íram til greiðslu
verkalauna, þurfa að vera bundið
lengur en 6—8 mánuði úr árinu.
Vissa er fyrir því, að efni í tunn-
urnar er hægt að fá með nægilega
löngum gjaldfresti til þess að ekki
purfi að festa fé í efniskaupum.
Leirugarðurinn er enn eitt afþví,
sem vinna ætti mikið að í vetur.
En það sem enn hefir verið unn-
jð að leirugarðinum, er hvorki heilt
eða hálft -verk, og því algerlega
gagnslaust.
Því fé, sem enn hefir verið varið
í leirugarðinn, er algerlega á glæ
kastað.
Með því'að halda verkinu áfram
er fyrst von um þáð að garðurinn
komi að því gagni, sem honum í
upphafi var ætlað að vinna, að verja
höfnina fyrir framburði lír Eyjafjarð-
ará, og að safna framburðinum fyrir
á eyrunum innan við garðinn, með
það„fyrir augum að þar kæmi með
tímanum grösugt Iand til afnota
fyrir Akureyrarbúa.
Að ganga nú frá byggingu leiru-
garðsins, eins og frá henni er geng-
ið, er því hvorttveggja í senn, hin
mesfa hneisa fyrir bæinn og fé al-
gerlega eytt til ónýtis. Því, eins og,
allir sjá, er garðómynd þessi öll í
molum, aðeins undirstaðan á sum-
um stöðum, og að nokkru byggð-
ur þess á milli.
Hér að framan cg í 49. og 51.
tbl. Alþýðumannsins hefir verið
bent á allmörg verk, sem ekki ein-
asta væri hægt að vinna, sem at-
vinnubætur í haust og vetur, held-
ur væri brýn nauðsyn að vinna
sem allra fyrst.
Endurbót vatnsveitunnar. (Jpp-
fyliing sunnan við Strandgðtuna.
TUnnusmíðið. Leirugarðurinn. Alt
eru þetta verk, sem þarf að vinna
og það sem allra fyrst. Ekkert getur
réttiætt það að fresta þessum verk-
um eða láta þau ógerð.
FUNDUR
í faðmí auðvaldsins.
Enginn maður hefir gert eins mikið
að því, að úthúða þeira mönnum AI-
• þýðuflokksins, sem fengist hafa við
kaupsýslumál, éins og Einar Olgeirs-
son, öll þess háttar störf hafa, að
hans dómi, verið þæg þjónusta við
auðvaldið, verklýðssvik og Júdasar-
hátíur. Laun mannanna blóðpeningar,
pindir út úr fátækri alþýðu. Og hin
síendurtekna riðlegging Einars til al-
þýðunnar hefir verið sú, að trúa ekki
þessum mönnnm fyrir alþýðumáiunum;
verður haldinn í Alþýðuhúsinu
sunnudaginn 20. þ. m. og hefst kl.
3V2 síðdegis.
DAGSKRÁ:
1. Inntaka nýrra féiaga.
2. Atvinnubótamál.
3. Laugarnar í Olerárgili og
sundstæði bæjarins,
Félagar, mætið sfundvíslega, því
fundurinn verður stuttur.
Akureyri 18. Sept. 1931.
Félagsstjórnin.
fá heldur sér og sínum fylgifiskum,
þessum þrautreyndu og fórnfiísu verk-
lýðsvinum, sem liðu súrt og sætt með
þeim »kúguðu« og »þjáðu«, völdin í
hendur. Aldrei myndi hann, eða hans,
saurga hendur sínar, eða svíkja verka-
lýðinn með því að gera auðvaldinu
þjónustu.
ísl, verkalýður þekkir nöfnin. sem
valin hafa verið Jóni Baldvinssyni,
Héðni Valdimarssyni, Guðmundi Skarp-
héðinssyni, Finni Jónssyni, Erlingi Frið-
jónssyni og fl. sem ekki hafa viljað
snúast eftir hundakúnstum Einars. Að
Einars dómi, voru og eru allir þessir
menn alþýðusvikarar vegna afskifta
þeirra af kaupsýslumálum, og af-þvf
að þeir hafa hærri tekjur en almenn-
ingur.
I»egar Einar settist að 12 þúsund
króna krásinni hjá Síldareinkasölu ís-
lands, sljófgaðist að vísu sárasti odd-
urinn af þessu vopni hans. En þá var
aðstaða hans þó sú, að haun vanti
þarna við oþinbert fyrirtæki, og hafði
' ¦' ¦ ¦ u << bnci tno ae!zu& eso}