Alþýðumaðurinn - 17.07.1945, Blaðsíða 3

Þriðjudaginn *L7. Júlí 1945
ALÞÝÐUMAÐURINN
Utgefandi:
AlþýSujlokksfélag Akureyrar
Abyrgðarmaður:
Erlingur Friðjónsson
Blaðið kemur út á hverjum Þriðjudegi
Af greiðslumaður:
]ón Hinriksson, Eiðsvallagötu 9
Argangurinn kostar kr. 10.00
Lausasöluverð 30 aurar
Prentsmiðja Björns Jónssonar h.f.
.............. ...................
TIL MINNIS
Opinberar skrifstofur opnar:
Bæjarfógetaskrifstofan 10—12 og 1 3
Skrifstofur bæjarins 10—12 og 1 5
— byggingafulltrúa 11—12
—. framfærslufulkrúa 414—5 %
— jarðræktarráðunauts 1—2
Skömmtunarskrifstofan 10—12
Vinnumiðlunarskrifstofan 2—5.
Póststofan:
Bréfastofan 10—6
Bögglastofan Í0—12 og 1—5
Bankarnir opnir:
Landsbankinn 10%—12 óg 1%—3
Búnaðarbankinn 10%—12 og 1%—3
Útvegsbankinn 10%—12 og 1—4.
Viðtalstími lækna:
Héraðslæknirinn 10%—11%
Sjúkrasamlagslæknirinn, 11—12
Arni Guðntundsson 2—4
Jón Geirsson 11—-12 og 1—3
Pétur Jónsson 11-^12 og 5—6
Stefán Guðnason 12%—2 og 5—6
llelgi Skúlason, augnl. 10—12 og 6—7
Friðjón Jensson tannl. 10—12, 1—3 og 4-6
Gunnar Hallgrímss. tannl. 10-12 og l%-4
Berklavarnastöðin 2-4 á Þriðju- og Föstud.
Sjúkrasamlagið 10—12 og 3—6.
Kaupgjald og vísitala:
Almennt kaup karla .... kr. 6,88 á klst.
Almennt kaup kvenna .. kr. 4,26 á klst.
Kaup ungl. 14—16 ara .. kr. 4.54 á klst.
Vísitala framfærslukostnaðar 275 stig.
Alþýðublaðið
kostar 5 krónur á mánuði fyrir áskrif-
endur. Hvert sérstakt blað 40 aura. Af-
greiðslan í Lundargötu 5. Er selt á Ráð-
hústorgi eftir komu braðferðanna á kvöld-
in. Er einnig selt í Bókaversl. Gunnl. Tr.
Jónssonar, Versl. Baldurshagi og Kaupfél.
Verkantanna, nýlendúvörudeild.
Alþýðumaðurinn •
er seldur í lausasölu- í Versl. Baldurs-,
hagi og í Kaupfél. Verkamanna. — Af-
greiðslan er í Eiðsvallagötú 9.
Árroði
blað ungra jafnaðarmanna, er blað, sem
allt ungt fólk Jtarf að kaupa og lesa.
Ræðir áltugamál unga fólksins á prúðan
og fræðilegan hátt, en af fullri einurð og
hreinskilni.- — - - -
Blaðið 'keur" út mán'aðarlega' áð vetrfn-
um. Arroði fæst. á afgr. ‘Alþýðublaðsins
bér, Londa’rgötu 5. . . ,
SkutuU, ,..............
blað Alþýðuflokksins 'á' Vfestfjörðúm,
fæst keypt á afgreiðslu Alþýðublaðsins
bér í bænum. — Skútull er vel ritað blað
og fjölbreytt að efni. Hver sá, sem fylgj-
ast vill með landsmálúm, verður að lesa
Skutul.- Véstfirðingar hafa lengi staðið
framarlega í baráttu þjóðarinnar fyrir
auknu frelsi, umbótum í atvinnumálum
hennar og heilbrigði í félagsmálum. —
,',Skutull“ er Tödd Véstfitðíng'a á þessum
vettvangi. .... •
ALÞÝÐUMAÐURINN
------ ;—.---- ■ ■ ..
Danðarefsingar
og NorðurlOnd.
Fréttir frá Noregi og Dan-
mörku benda til þess, að dauða-
refsingar sæti þar nokkurri
gagnrýni, þótt þær raddir, sem
ltafa látið til sín lieyra, séu ekki
margar né háværar. Þessi and-
staða gegn dauðarefsingum hef-
ir þó ekki komið frá þeim, sem
ætla mætti, að liefðu samúð með
sakborningunum* heldur frá
mikilmennum, sem enginn get-
ur borið hrigður á, að hafi bar-
ist, eins og þeir töldu hyggileg-
ast á hverjum tíma, við nasista-
lýðinn, Þannig varð Berggrav
hiskup fyrstur manna til þess í
Noregi að andmæla dauðarefs-
ingum. í Danmörku fæst enginn
höðull, og Kristján X, konung-
ur Dana, hefir neitáð að undir-
rita hinn fyrsta dauðadóm, er
kveðinn hefir verið upp þar í
landi eftir hinimi-nýju hegning-
arlögum, er gera ráð fyrir
dauðarefsingu. Er gert ráð fyr-
ir, að krónprinsinum eða ríkis-
stjórniuni verði falið að undir-
rita dauðadómana.
Hin nýju hegningarlög í Nor-
egi og Danmörku eru drjúgt
spor í afturhaldsátt. Þau öfl inn
an þjóðfélaganna, sem stefndu
að meiri og fegurri menningu,
fengu ákvæðin um dauðarefs-
ingu úr gildi numin. Þá var aft-
-urhaldið, fjandmenn nýrrar og
betri menningar, aðalformæl-
endur þeirra. Hin nýju ákvæði
eru spor nasismans. Þau eru sett
til'-að gfmá nasistana, en bera
vitni þess, að hugarfar nasist-
anna hefir tekið sér hólfestu í
hjörtum þeirra, sem stúðla að
því, að slík villimennska kemst
á á nýjan leik. Refsingár eru
nauðsynlegar, en á friðartímum
virðist ekki nauðsyn hera til að
beita dauðarefsingum. Mannslíf
ið er heilagt. Virðing fyrir ein-
staklingnum og lífi hans er
kjarni véstrœnnar menningar.—
Auk þéss má það vera öllum,
sem uniia menningu og trú á
liana; mikið hryggðaréfni, að
hi'öttaskapurinn, dýrséðlið í
manninum,' hefir fengið lausán
tauminn á styrjaldarárunum og
eftir styrjöldina. Viðleitni
manna verðúr nú að birtast í.því
að kveða hann niður. ]\1 eð hatur
í huga skapa menn ekki: betri
heim. Það er hægt að skilja hat-
ilr herniuúdu þj'óðánna, pg það
er engum úndrunarefni, sém
fylgst háfá með "framferði nas-
istaniia. Það eru aðeins ofur-
inenni, sém geta sigrást á hatr-
inu, þegar svo stendur á. En
menn verða að gera sér ljóst, að
hátrið er ’ ekki æskiÍegt: Menn
verða að skilja, að nasistarnir
hafa skapað hatrið og öll þeirra
verk eru af hinu illa.
x.
Bæjarrabb
Kunningi iriinn hitti mig á
götunni. Við tókum tal ^aman
og þar kom að við fór-
um að ræða um hraðann, sem
svo mikið væri gumað af að
kominn væri á allt og alla. Sum-
ir væru hræddir við þetta. Fólk-
ið yrði æst í skapi, taugaveikl-
að og heimskt þegár það fengi
ekki tíma til að hugsa hlutina
— athuga sinn gang, eins og
karlinn sagði. Kunninginn taldi
hraðann vera meiri í orði en á
horði, og sem dæmi sagði hann
mér eftirfarandi sögu af sér.
Eg fór út að morgunlagi að
kaupa mér í soðið. Það var ekki
búið að opna fiskbúðina. Eg
lenti seinast í dokkinni. Þar
voru tveir menn niðri í bátkríli
að selja fisk. Stór hópur af fólki
var kringum þá. Sumir niðri í
bátnum. Annað á skítugum og
blautum palli niður við bátinn,
og all-margir uppi á hafnar-
bakkanum. Eins og búast má
við gekk seint að komast að
þarna. Eftir 17 mínútur hafði
ég þó náð mér í steinbít. Nokkru
síðar fór ég til rakarans til að
láta skafa af mér vikuskegg.
Þar var troðfullt. Ég varð að
bíða 40 mínútur þar til röðin
kom að mér. Þaðan fór ég til
læknis til að fá endurnýjaðan
lyfseðil, og þar tók nú fyrst
steininn úr. Klukkutíma og
þrjár mínútur varð ég að bíða
þarna. Og þegar seðillinn var
fenginn og í lyfjabúðina kom,
var ekki að tala um styttri bið
en hálftíma. Meðan maður fær
svona ágæta æfingu í að temja
sér þolinmæði og rólegheit,
bætti kunninginn við, er ég langt
frá því að véra nokkuð smeikur
við að hraði viðburðanna þurfi
að ræna okkur viti og tauga-
styrk. Og þetta er daglegt brauð
ljérna í bænum, sagði hann enn-
fremur um leið og hann kvaddi.
Gvendur á götunnL.
Dágóður síldarafli hefir ver-
ið undanfarpa daga. Síldin hef-
ir aðallega veiðst vestur undir
Horni og austur við Langanes.
í gær fengu nokkur skip þó góð
köst á. Skagagrunni. Á Laugar-
dagskvöld var talið að um 100
þúsúnd hektólítrar af síld værú
Einar Einarsson

útgerðarmaður
Strandg. 45, andaðist sl. Mið-
vikud.Einar var fæddur á Djúþa
vogi 18. Nóv. 1870, og hefði
því orðið 75 ára nú í haust, ef
hann hefði lifað. Hingað til Ák-
ureyrar fluttist hann um síðustu
aldamót og rak hér útgerð lengst
um samhliða því, sem hann var
verkstjóri og pakkhúsmaður .hjá
Gránúfélaginu og síðar hjá
„Hinum sameinuðu íslensku
verslunum“. Var hann í dáglegu
tali kallaður Einar í Gránu.. Á
síðustu árum stundaði hann
hafnarviimu við hlið ýmsra
þeirra, sem hann áður hafði
liaft yfir að segja. Síðasta ár
var hann sjúkur löngum og
dvaldi á sjúkrahúsi mikið þann
tíma.
Einar var dagfarsgóður mað-
ur með afbrigðum, hæglátur og
óáleitinn, áreiðanlegur í öllum
viðskiftum og húsbóndahollur,
svo til var tekið. Fólki sínu var
hann hinn besti húsbóndi.
Einar var kvæntur Guðbjörgu
Sigurðardóttur, ágætri konu,
sem lifir mann sinn ásamt ein-
um syni og tveim fósturbörnum.
Frá Alþýðuflokknum
11. þ. m. eftir að fréttin um
að það hefðu verið bresk hern-
aðaryfirvöld, sem tóku Esjufar-
þégana 5 fasta, samþykkti mið-
stjórn Alþýðuflokksins eftirfar-
andi ályktun og sendi hana á-
leiðis til réttra aðila. ■
„Miðstjórn Alþýðuflokksins
ályktar að skora á ríkisstjóm
íslands að mótmæla kröftuglega
handtöku og brottnámi fimrri
farþega á Esju í Kaupmana-
höfn og krefjast þess, að þeir
verði tafarlaust látinir larisir
og greiddur verði allur kostn-
aður af heimför þeirra og fjöl-
skyldna þeirra og þeim greiddar
fullar bætur.“ — Miðstjórnin
skorar á ríkisstjórn íslands að
Mta-ifannsaká, Hve margir.ís-
lenskir þegnar, sem nú dveljast
á Norðurlöndum, óska að kom-
ast heinr til íslanÖs, og' • gera
ráðstafánir til þess, að jreir fái
heimfárarléýfi og greiða á ánri-
an hátt fyrir heimfor - þeirrá??
• Þykir rétt að geta- þessa hér
vegna þeirra ummæla ;,Verka-
mannsins“' síðást; 1 að ■ það Háfi
eins £>g verið stungið upp í alla,
þegar það fréttist að . Bretar
hefðuistaðið^ : að. -áðurnéfnduin
handtökum. • -
komnir á land. í gær höfðu rík-
isverksmiðjurnar tekið á móti
46 þús. málum síldar,' Síldin
er sæmilega feit, en átumikil.