Alþýðumaðurinn - 12.08.1947, Síða 1

v j a ^ t ó
sýnir í kvöld og annað
kvöld:
SlÐASTA VONIN
(The last chance)
Svissnesk Metro Goldwyn
kvikmynd.
Aðalhlutvrekin leika:
John Hoy — Ray Reagan
Luisa Rossi —
E. G. Morrison.
Börn yngri en 14 ára fá
ekki aðgang.
Skjaldborgarbíó
Sýning í kvöld:
„EG HEITI JCLlA ROSS“
(Spennandi sakamálamynd)
Bönnuð yngi en 16 ára.
Næsta mynd:
sjömAnastaðir
Einkennileg og áhrifamikil
mynd. — Bönnuð yngri en
14 ára.
Ekkert , lúxusflakk" lengur?
Hin nýskipaða viðskiptapefnd
fjárhagsráðs hefir nú auglýst, að
vegna gjaldeyrisörðugleika muni hún
í náinni framtíð ekki veita nein
gjaldeyrisleyfi til ferðakostnaðar er-
lendis. Jafnframt tilkynnir nefndin,
að ekki séu líkur til, að hægt verði
að veita gjaldeyri til námsdvalar er-
lendis á sama hátt og undanfarin ár.
Það er vonum seinna, sem þessi
tilkynning kemur um ferðakostnað-
inn. ,,Lúxusflakk“ alls konar fólks
hefir verið hneykslunarhella alls
þorra þjóðarinnar um langan tíma,
og hefði löngu mátt vera búið að
kveða það niður. Hitt er illt til að
vita, ef óviturleg gjaldeyriseyðsla
undanfarið ásamt gjaldeyrisskorti
nú verður til þess að lorvelda efni-
legurn námsmönnum að sækjá sér og
þjóð sinni gagnlega þekkingu út fyr-
ir álinn, þó að rétt sé að hafa þar
eftirlit á.
Norðurland dráttarbrautar-
Það er nú svo komið, að ógerlegt
er að taka skip upp til aðgerðar fyr-
ir öllu Norðurlandi, þó að hráð
nauðsyn heri til:
Dráttarhraut Akureyrar er hiluð.
Skip eru dregin biluð austan fyrir
Langanes og inn á Akureyrarhöfn,
þá fyrst fá þau að vita sannleikann:
Dráttarbrautin er biluð!
Það er að vísu framkvæmdarstjór-
ans að auglýsa, að Dráttarbrautin sé
óstarfhæf, en ekki leysir trassaskap-
ur hans þar um bæinn frá þeirri sök
að liafa sofið og sofa enn á því höf-
uðnauðsynjamáli að koma hér upp
Fátt hefir vakið jafnmikla athygli
úti um lönd eins pg upplýsingar' þær,
sem hrezka stjórnin gaf nýlega um
fjárhagsvandræði þjóðarinnar, og
ráðstafanir þær, sem stjórnin hyggst
gera til að vinna bug á örðugleik-
unum. Um skeið var því fleygt, að
forsætisráðherrann, Atlee, gerðist
valtur í sessi, en ekki hefir andstæð-
ingum Verkamannaflokksins brezka
orðið þar að von sinni. Þvert á móti
virðist svo, sem stjórn lians sé mjög
samhent og njóti einmitt í þeim ráð-‘
stöfunum, sem hún hyggst nú gera,
óskoraðs fylgis flokks síns og ann-
arra fylgjenda.
Eins og menn muna var kosninga-
sigur brezka Verkámannaflokksins
síðast mjög glæsilegur. En um leið
var flokknum bundinn mikill vandi
á herðar: Honum var falið að sigla
þjóðarskútunni farsællega til hafn-
ar, um skerjaleið eftirstríðsörðug-
leikanna, þar sem Churchill hafði
stjórnað skörulega um úthöf stríðs-
áranna, en var ekki treyst til brim-
lendingarinnar.
Margt hefir lagzt á eitt um að gera
brezku stjórninni þessa lendingu sem
örðugasla: harður vetur, erfiðleik-
arnir við herselu Þýzkalands og ým-
iss konar örðugleikar við endurskip-
an á sambúð Breta við verndarríki
þeirra. O'ft hefir stjórnin mætt
hvassri gagnrýni, ekki sízt frá eigin
myndarlegri dráttarhraut, eða gera
þeim einstaklingum, sem hug hefðu
á slíku, það kleift aðstöðunnar vegna.
Umbúðalaust mælt, þá eru hafnar-
mál Akureyrarkaupstaðar í hinni
mestu niðurlægingu: Skjólveggur
skipakvíarinnar er enn óbyggður,
þótt hálft ár sé nú liðið, síðan sá
liðsmönnum, en sú gagnrvni hefir
fyrst og fremst borið vitni um fersk-
leik og heilbrigði flokksins, en alls
ckki veikleika.
Nú hafa afturhaldsöflin víða um
lieim rekið upp mikið rámakvein:
Fjárhagsvandræði Breta eiga qll að
stafa af jjjóðnýtingarfyrirætlunum
brezku stjórnarinnar og að hún hefir
gert meira en ráðgera á Jjví sviði.
Meira að segja Morgunblaðið okkar
hættir á Jrað að láta ljós sitt skína
um ástandið í Bretlandi og segir, að
brezkir kjósendur bíði Jjess með ó-
þreyju að sýna hug sinn við nýjar
kosningar og fella Verkamanna-
flokksstjórnina.
Það er vafalaust rétt, að brezkir
kjósendur vildu gjarnan fá að sýna
hug sinn nú, en ekki til að fella nú-
verandi stjórn, heldur sýna henni
enn betur en fyrr, að brezk alþýða
vill, að sú leið sé gengin, sem brezka
stjórnin hefir markað, og gengin
enn liraðar og örugglegar en hingað
lil hefir Jjótt fært.
Það er út af fyrir sig næsta skop-
legt, þegar aðalblað stærsta flokks-
ins hér á landi hyggst knésetja brezku
sljórnina og kenna henni hverjar or-
sakir núverandi fj árhagsvandræða
Brela eru: Það er þjóðnýtingin, seg-
ir Morgunblaðið.
En hvernig er það annars hér á
Framhald á 6. síðu.
gamli fór í afspyrnuveðri í vetur;
syðri Torfunefsbryggjan. sem gert
var við í vor, er tekin að síga á ný;
hafnargarðurinn á' Tanganum er
hálfbyggður enn og virðist helzt ætl-
aður öldunum til niðurrifs. Að vísu
mun svo komið, að loforð sé fengið
fyrir uppmokstursskipi hingað með
haustinu, en fyrirsjáanlegt er, að
enn er langt í land, að hér komist
hafnarmálin í gott liorf.
Það er meira að segja komið 6VO,
að blaðið Dagur, sem í vor fékk ill-
kynjað taugaáfall af því, að hér í
blaðinu var þá bent á, að ófremdar-
ástandið í hafnarmálunum væri ein-
göngu að kenna roluhætti bæjar-
stjórnarmeirihlutans og höfuðdýr-
lings hans, bæjarstjórans, hefir fyrir
löngu komið auga á sannleikann í
málinu og ritað oftar en einu sinni í
sumar hvassorðar ádeilugreinar um
mál þessi.
Ef Alþm. hefir tekið rétt eftir, hef-
ir jafnvel Islendingi ofboðið ástand-
ið.
En hvað stoðar, þótt blöðin láti
urga í pennunum? í hálft annað ár
hefir bæjarstjórnin eytt meginorku
sinni í að láta bæjarstjórann gera
eitthvað, og hvernig hefir það geng-
ið? Meginþorri Akureyrarbúa virð-
ist hinn ánægðasti: Bara að nógu
lítið sé aðhafzt, þá er allt gott.
En skyldu þeir ekkert rumska, ef
flest skipin hér flyttu búferlum héð-
an vegna margfaldra vátrygginga-
gjalda sökum lélegrar hafnar, og
myndarleg dráttarbraut risi einn
góðan veðurdag upp á Siglufirði,-
Húsavík eða Sauðárkróki, af því að
útgerðarmenn gerðust langleiðir á
Þyrnirósusvefni Akureyrar?
Aljun. er ekki vonlaus um það. En
Iiann er vonlaus um, að það rumsk
komi að nolum. Það hefir sem sé
verið sagt, að það sé of seint að iðr-
ast ejtir dauðann.
Fjárhagsvandræði Breta