Dýraverndarinn - 01.04.1946, Blaðsíða 5

DYRAVERNDARINN
19
Arðsöm ær.
Eitt sinn cr við bræðurnir vorum að gæta
uð fénu um sauðburðinn síðastliðið vor, fund-
um við nýborna á með þrem lömbum. Höfðum
við aldrei fyrr séð þrílembda á og þótti okkur
ótrúlegt, að hún gæti átt þau öll, og héldum,
;|ð hún hel'ði rænt einu lambinu frá einhverri
annarri á, sem borið hefði samtímis henni. En
l>að reyndist rétt, að hún átti öll lömbin. Þetta
voru tveir hrútar og gimhur.
Var mikið gert til þess að vernda lömbin
fyrir rándýrum, svo sem tófu o. fl. Aldrei var
lömbunum gefið með og hafði ærin þau öll til
hausts, Og er hún kom að fjalli var allur hóp-
urinn veginn. ögu l>á hrútarnir 38 og 3(i kg.
hvor, gimbrin 28 kg, en móðurin 77V2 kg. 1
október var öllum lömbunum slátrað og var
l>á kjötþungi þeirra samtals 37 kg. En ærin
er lifandi, heitir Rösk og er eign föður míns,
Finnboga Rjörnssonar á Eyri við Mjóafjörð. —
Til gamans læt eg hér með fylgja myrnl af fjöl-
skyldunni, en liún er því miður ekki góð. Mynd-
ina tók Ragnar Bergsveins, á túninu hjá okkur.
Guðm. Kr. Finnbogason,
11 ára.
Þess vegna tel eg nauðsynlegt, að Dýravernd-
unarlelag Islands beiti sér fyrir því, að í hverj-
um einasta hreppi á Islandi verði stofnaðar
deildir, er starfi í sambandi við Dýraverndunar-
félag Islands og á grundvelli þess, svo að verðir
laga geti snúið sér beint til deildanna um allar
þær áminningar, sem þeir hafa fram að bera
um bætta meðferð dýra. Slík félög eða deildir
ætti að hafa umsjón mcð fóðurásetningi, slátur-
húsum og öðru því, er varðar búpening vorn,
og í samráði við Dýraverndunarfélag Islands
i'áða bót á öllu því, sem cnn er ábótavant í
þeim efnum.
Að lokum vil eg svo beina orðum minum til
allra þeirra, sem eg treysti bezt að vinna að
þeirri þjóðarheill, sem verndun dýra og bætt
meðferð þeirra skapar:
Foreldrar, innrætið börnum yðar þann skiln-
hig í sambúð þeirra við dj'rin, að þau finni til
samúðar með þeim og líti á þau sem vini sína
°g félaga, er skylt sé að sýna nærfærni og um-
hyggju í hvívetna.......Prestar, kennarar og
leiðandi menn ungmennafélaganna! Haldið á-
fram starfi foreldranna, er þér takið við uppeldi
æskunnar, svo að unglingunum skiljist enn bet-
ur „sú siðbót, sem fram kemur í verndun mál-
leysingja og miskunnsemi við munaðarlausa.“
. . . . Síðan taki við sýslumcnn, hreppstjórar og
lögregluþjónar í bæjum og kauptúnum, en ein-
mitt þeir ætti að geta orðið hinir traustustu
liornsteinar, sem framkvæmd þessa göfuga mál-
efnis verður reist á.
Og þá er vel, ef dýraverndun yrði brennandi
áhugamál slíkra manna, og samstarf tækist
með þeim og Dýraverndunarfélagi Islands eða
deildum þess. Með því ætti félagið öfluga mál-
svara í hverjum hreppi, kauptúni og sýslu.
Fyrst þeir, sem hærra eru settir, svo hinir,
sem lægra standa í mannfélaginu.... tökum
allir og öll höndum saman og vinnum að
þessu mikla „uppeldis- og menningarmáli allra
þjóða.“
Jón Guðbrandsson,
Saurbæ í Fljótum.