Dýraverndarinn - 01.09.1948, Blaðsíða 3

Siaurcíu
afóóon:
SIMIGILL
Snigiii er f'æddur að Lágafelli í Austur-
Landeyjum rétt fyrir liöfuðdag 1930. Móðir
hans var jörp, þriggja vetra. Um liaustið þótti
ekki árennilegt að setja liana á svona unga
með nýfætt folald, sér i lagi, þar sem liún
var mjög smá vexti. Var því lekið það ráð að
fella liana, og átti folaldið að fara sömu leið.
Þegar þau voru rekin lieim, hryssan og fol-
aldið, var lítilsháttar snjór á jörðu, enda komn-
ar velurnætur, en það var líf og fjör i litla
hesfinum, og hrá hann á leik um túnið, eins
og vor væri og blíða. Gömul lcona, sem Setta
er nefnd, var stödd úti á hlaði á Lágafelli.
Þegar hún sá folaldið, kom hún að máli við
húsbóndann, Sæmund Ólafsson hreppstjóra,
og spurði hann, hvort hún mætti ekki hafa
þennan hnokka í fjósinu hjá sér um vetur-
inn, hann gerði hvort sem væri ekkert í pott-
inn. Sæmundur levfði henni það, ef hún treysti
sér til að fóðra hann á fjósmoðinu. Varð það
úr, að folaldið fór í fjósið til Setlu. En ]iað
grunar mig, að einhvcrn tima liafi slæðzt til
þess góð tugga lir lilöðunni, þó að Sctta tal-
aði fátl um það.
Svo var nú fákurinn skirður og ldaut nafn-
ið Shuhert.
—■ Það finnst mér svo sætt nafn og fallegt,
sagði Setla, en snigilsnafnið líkaði henni ekki,
þegar það kom til sögunnar.
Leið svo veturinn tíðindalaust. Shubert
þreifst vcl, en stækkaði lítið. Um vorið fór
SnifjiII og eigandi Iuins og höfundur sögunn-
ar um hann, Sigurður Ólafsson. Myndin var
teki sumarið Idh7, um pað lcijti sem Snigill
varð 17 vetra.
hann út á grasið og gróandann, og næsta haust
var hann ósköp smár, en heilbrigður og frisk-