Dýraverndarinn - 01.04.1952, Blaðsíða 9

DÝRAVERNDARINN
23
1. gr.
Þá er sauðfé, geitfé og stórgripum er slátrað,
skal þess gætt, að ein skepnan horfi eigi á slátr-
un annarrar, og að þær skepnur, sem til slátr-
unar eru leiddar, sjái ekki þær, sem slátrað
hefur verið.
2. gr.
Enga skepnu má deyða með hálsskurði,
mænustungu né hjartastungu, hvorki til heim-
ilisnota né í slátrunarhúsum.
Stórgripi skal deyða með skotvopni, svo
og hunda og ketti, en sauðfé og geitfé með
skoti, eða rota með helgrímu, eða öðru því-
liku áhaldi.
Alifugla skal hálshöggva með beittri öxi,
eða þar til gerðri vél.
3. gr.
Eigi mega aðrir deyða en fulltíða menn og
áreiðanlegir, er kunna að fara með þau áhöld,
sem nefnd eru í 2. gr.
4. gr.
Þegar lundar eru teknir í holum, eða urð-
um, eða kofur, er hannað að brúka járnstingi
eða járnkróka. Allir netjafuglar skulu deiddir
þegar í stað svo fljótt og kvalalaust sem verða
má.
Þar sem fugl er veiddur með bandingjum
á fleka, skal þess vandlega gætt, að flekarnir
liggi fyrir öruggum grunnfærum, svo að þá
geti ekki slitið upp. Við þessa veiði skal gæta
mannúðar.
5. gr.
Þá er skepnur eru fluttar til slátrunar, skal
það gert með fullri nærgætni, svo að þeim líði
svo vel sem unnt er. Hross skulu járnuð, er
þau fara úr heimahögum til útflutnings, ef
um nokkra verulega vegalengd er að ræða, en
ójárnuð á skipsfjöl. Ef sauðkindur, geitur,
kálfar, eða aðrar skepnur eru fluttar á vögn-
um eða bátuin, skal hafa eitthvað slétt og
mjúkt fyrir þær til að liggja á, og binda skal
fætur vægilega með mjúkum böndum, ef
binda þarf.
6. gr.
Eigi má brúka liross, sem eru hölt, meidd
eða á annan hátt böguð, eða svo mögur, að
þau hafa eigi fullan þrótt. Umhyggju og gott
atlæti skal sýna öllum hrossum i hrúkun.
7. gr.
Eigi má brúka vagnhross í stöðugri vinnu
og dag eftir dag lengur en 10 stundir i sólar-
hring. Þau hross, sem eru hrúkuð venjulegan
vinnutima alla virka daga vikunnar, má alls
ekki brúka á helgidögum.
(Meira í næsta blaöi.)
----■-----
Frá Dýraverndunar-
félagi Aknreyrar.
Félagið hélt aðalfund 4. apríl s.l. Ágrip af fundar-
gerðinni og ársskýrslu formannsins, Eiríks Stefáns-
sonar, kennara, fer hér á eftir:
Úr skýrslu formannsins:
Dýrasýningin, sem félag okkar hélt s.l. vetur,
var áreiðanlega einn merkasti þátturinn í starf-
semi þess á síðasta ári. Henni lauk sama dag-
inn og aðalfundurinn var haldinn, svo að
varla var hægt að gera fulla grein fyrir lienni
þá og minnist ég hennar því nú. Hún var, sem
kunnugt er, mjög vel sótt og varð því til þess
að vekja athygli á félaginu bæði hér á Akur-
eyri og víðar.
Félagið efldist einnig mikið fjárhagslega við
sýninguna, þvi að hreinar tekjur af henni
námu kr. 5050,40. Er það mjög mikils vert, að
félagið eigi jafnan nokkra eign i sjóði, því að
það gerir því fært að sinna ýmsum þeim mál-
um, sem fé kostar að framlcvæma, ef þörf kref-
ur.
Félagatalan óx allmikið á siðasta aðalfundi
og þar á eftir. Mun það einnig mest fyrir áhrif
frá sýningunni. Að vísu eru flestir nýju með-
limirnir unglingar og börn, sem greiða aðeins
kr. 2,00 í árstillag, svo að það styrkir félagið
ekki mikið fjárhagslega, en vænlegra er að
horfa til framtíðarinnar með þennan hóp ung-
menna í félaginu en annars hefði verið.
Félagið efldist þannig að öllu leyti við sýn-
inguna, og var það þvi gott, að hún var haldin,
en það má fyrst og fremst þakka þáverandi
formanni sr. Pétri Sigurgeirssyni, og Jakobi
Karlssyni, forstjóra, sem lánaði fuglasafnið.
Svo sem kunnugt er, var veturinn í fyrra
mjög snjóþungur, og sóttu þá smáfuglar mikið