Dýraverndarinn - 01.03.1948, Blaðsíða 9

DÝRAVERNDARINN
15
0
Afijrip af fiunclar?*ei#d.
Föstudaginn 30. janúar 1948 var aðalfund-
ur Dýraverndunarfélags íslands luddinn í Fé-
lagsheimili verzlunarnianna kl. 980 síðdegis.
Forniaður fclagsins, Sigurður E. HlíSar, yf-
irdýralæknir, selli fundinn, lýsti hann löglega
boðaðan og stjórnaði honum.
Forniaður flutti fundinum kveðju frá frú
Viktoríu Blöndal og gat þess, að lum hefði
i hvggju að stofna sjóð innan félagsins lil
minningar um nýlátinn mann sinn.
Þá minntist formaður látinna félaga: Þor-
kels Þorlákssonar, skrifara og Valdimars
Paulsen, kaupmanns (létust 1940), Sigurðar
Gislasonar, lögregluþjóns, Garðars Þorsteins-
sonar, alþingismanns, Svcins Jónssonar,
kaupmanns, Jóns Blöndals, hagfræðings, Páls
Steingrímssonar, ritstjóra, og Steins Jónsson-
ar frá Skúfslæk.
Gjaldkeri félagsins, Ólafur Ólafsson las upj)
endurskoðaða reikninga þess, og formaður
flulti yfirlit um gerðir stjórnarinnar síðast-
liðið ár. Samþykkt reikninganna var frestað
lil framhalds-aðalfundar, en skýrsla for-
manns er að venju birt hér i blaðinu.
af spítala eftir hættulegan uppskurð, treysti
ég mér ekki í slíkt ferðalag, en mæltist til þess,
að Asgeir Einarsson, dýralæknir, yrði fenginn
i staðinn. \rar að því ráði horfið. Fór hann á
slaðinn, skoðaði svinin, aðbúnað og umbún-
að allan og gaf vottorð um útlit og hirðingu
svinanna. Reyndist kæran þannig, að svínin
voru telcin og komið í fóstur annars staðar, en
búið hefur síðai- verið auglýst í Lögbirtinga-
blaðinu lil gjaldþrotameðferðar.
Um miðjan janúar var kært vfir meðferð
sauðfjárins i Hvassahrauni. Sagt var, að jiað
væri horað og mjög illa haldið og að heylaust
væri á bænum. Eg átti viðtal við fulltrúa sýslu-
manns samdægurs. Skýrði fyrir honum mála-
vöxtu, óskaði rannsóknar í málinu og skjótra
aðgerða, cf kæran reyndist rétt. Síðan hef ég
itrekað þetta við sýslumann sjálfan og óskað
eftir að fá skýrslu í málinu. Nú er sú skýrsla
fengin, að sýslumaður snéri sér til hreppstjóra
Hjörtur Hansson, kaupmaður, þakkaði
stjórninni framkvæmdir sínar, sömuleiðis
nokkrum áhugasömum félagsmönnum fyrir
að úthreiða Dýraverndarann. Siðan ræddi
hann nokkuð um hlaðið, liækkun áskrifta-
gjalda o. fl.
Ólafur Ólafsson, Jón N. Jónasson, Guð-
mundur Guðmundsson, formaður félagsins o.
fl. mællu á móti verðhækkun á blaðinu. J. N.
Jémasson benti á það, að hækkun áskrifta-
gjalds mundi verða til þess að minnka lit-
breiðslu þess. Málinu var siðan vísað til
stjórnarinnar lil athugunar.
Formaður las upp svo liljóðandi ályktun,
eftir að hafa skýrt cfni hennar:
„Aðalfundur Dýraverndunarfélags ís-
lands, haldinn 30. janúar 1948, er möt-
fallinn hala og taglstýfingu stórgripa, og
telur slíka meðferð óhæfu, nema dýra-
læknisaðgerð komi til i sjúkdómstilfell-
um, og skorar fundurinn á hið háa Al-
þingi að setja löggjöf, er banni slíkar að-
gerðir.“
Samþykkt í einu hljóði.
Þvi næst sagði formaður aðalfundi frestað.
Mánudaginn 9. febrúar 1948 var framlialds-
og voru forðagæzlumenn sendir að athuga all-
ar ástæður. Hvað frekar kann að hafa verið
gert i málinu er enn óupplýst. Hins vegar
tjáði sýslumaður mér, að um lilct leyti hafi
sér borizt kæra vfir meðferð fjárins i Lón-
koti. Hafi hann cinnig í því tilfelli skipað
hreppsljóra og forðagæzlumönnum að rann-
salca málið, en þar sem eigandinn er í Revkja-
vik og á varnarþing þar, snéri sýslumaður sér
lil sakadómara. Hefur eigandi lofað að bæta
úr ágöllum tafarlaust. —
Að lokum vil ég þakka öllum meðstarfs-
mönnum minum í stjórn þessa félags fyrir á-
gæta samvinnu á hinu liðna ári, og ég vil mega
vænta þess, að félaginu megi auðnast að njóta
starfskrafta þeirra lengur i hinu sameiginlega
starfi.
Sigurður E. Hlíðar,
yfirdýralæknir;