Dýraverndarinn - 01.09.1928, Blaðsíða 10

40
DÝRAVERNDARINN
DÝRAVERNDARINN
kemur út 8 sinnum á ári og kostar kr. 3,00
árgangurinn. Þeir kaupendur, sem eiga
eftir ógreitt blaSiö, eru hjer meS mintír á
að greiSa það sem allra fyrst. — Nýir kaup-
endur óskast. 20% fá þeir, sem útvega 5
kaupendur og þar yfir.
Afgreiðslumaður
pORLEIFUR GUNNARSSON,
Fjelagsbókbandið, Reykjavík.
og þá mun hinn tvístraSi næturfundur veslings sak-
leysingjanna sameinast aftur í friösælum, þakk-
látum fuglasöng.
X.
Á verði.
17. júní síSastliðið sumar var íþróttamót háS hér
á Íþróttavellinum, eins og venja hefir veriS. Fólk-
iS þyrptist „út á völl“, til þess aS horfa á þaS, sem
þar færi fram. Nokkrir menn tóku eftir ]dví, að
rjett viS innganginn stóS drengur, eins og straum-
brjótur fyrir fólksflóSinu, og bægSi því frá ákveSnr
um staS þar í námunda viS innganginn. Hafði hann
og girt fyrir þennan blett meS vír, en stóð þar
sjálfur á verSi til frekara öryggis. Þegar aS var gáS,
kom í ljós, aS máríuerla hafSi gert sjer þarna hreiö-
ur. Drenguinn var aS vernda hana og unga hennar.
Þarna stóS hann allan daginn og langt fram á nótt.
Vitanlega átti hann oft fult i fangi meS aS verjast
átroSningi og yfirgangi fólksins, sem ruddist inn
á völlinn meS gauragangi miklum, eins og viS
þekkjum hjer í Rvík. Þó fjekk hann verndaS þessa
skjólstæSinga sína og urSu þeir seinna „fleygir og
færir“. Piltur þessi heitir Ríkarður Runólfsson, inn-
heimtumanns, og er þjónn á kaffihúsi Rósenbergs
hjer í bænurn. Slík framkoma sem þessi er þess
fyllilega verS, aS henni sje á lofti haldiS, og mun
RíkarSur Runólfsson eiga eftir aðra ennþá göfugri
varSstöSu, einhverntíma seinna í lífinu. Mun, hann
þá standa á verSi fyrir mannlega sál eSa gott mál-
efni. Óskandi væri, aS meSal íslenskra æskumanna,
„v 0 rmanna íslands", væru margir slíkir v a r S-
menn.
Ritfregn.
Einar Þorkelsson: Hagalagðar.
Hjer eru á ferSinni nokkrar smásögur. Heita
þær: „MunaSarleysinginn“, „Á banasænginni“,
„Lært hjá ömmu“, „Kápa“, „Mera-Grímur“, „Rödd-
in“, „VarSengillinn“, „ÓlíkindartóliS" og „Heim-
þrá“. — Þrjár af sögum þessum : „Lært hjá ömmu“,
„Kápa“ og „VarSengillinn", hafa birst í þessu blaSi
og eru þvi lesendum þess kunnar. Allar eru sögur
þessar vel sagSar. AS vorum dómi er þó „VarS-
engillinn" besta sagan. Hún er mesta listaverkiS.
Þar er brugðiS upp myndum meS fáum, skýrum,
hiklausum dráttum, — engu ofaukiS. Sögur eiga
aS vera þannig sagSar, aS þær sjeu eins og högg-
myndir.
Sumum finst sarnúð sú meS dýrum, er fram kem-
ur í sögum Einars, vera of viSkvæm, jafnvel væm-
in. En til er áreiSanlega tvennskonar miskunn-
semi. Önnur (og lægri) tegund miskunnseminnar
byggist á samkend meS þeirri veru, er þjáist, og
dæmir hún um ástandiS frá sjónarmiSi þeirrar sjer-
stöku veru. Vissulega er langt komið á vegi kær-
leikans, þegar þessu stigi er náð. En æSra stig er
til: Hin (æSri) tegund miskunnseminnar byggist
líka á samkend meS þeirri veru, er jijáist, en hún
dæmir frá sínu eigin sjónarmiSi, frá sjónarmiði
vitundar, sem er viStækari og æSri, og þekkir meiri
og dýpri sælu, en líka þyngri þrautir. Sú tegund
miskunnseminnar finnur stundum meira til meS
þeirri veru, er þjáist, heldur en veran sjálf. Þ e s s-
arar miskunnsemi mun kenna, eigi óvíSa, í sög-
um Einars. — Um umbúSirnar má altaf deila. En
þaS eitt er víst, aS Einar er gæddur miklum rit-
höfundarhæfileikum. „Dýraverndarinn" mælir hiS
besta meS ])essutn „hagalögSum“ hans, og þorir aS
fullyrSa, aS í þeim sje góS og ósvikin ull!
Prentvilla.
í sögu Einars Þorkelssonar í síSasta blaSi, bls. 27,
2. línu aS neSan, var þessi prentvilla: rnatar 1 y s t i n
— í staS matar v i s t i n.
Ritstjóri: Grétar Fells.
Útgefandi: Dýravemdunarfélag íslands.
FélagsprentsmiSjan.