Dýraverndarinn - 01.02.1938, Qupperneq 9

Reykjavík, febr. 1938.
1. tbl.
P
Síra Ólafur Ólafsson
fyrv. fríkirkjuprestur.
I
„Hér er fallin hetja’ i valinn,
hraustur kappi’ í ísrael;
patriark ah aldri talinn,
entist líf hans fur'ðu vel“ . .
Upphafsorð þessi, í eftirmælaljóðum séra Valdi-
mars Briem, um séra GuSm. sál.
Torfastöðum (d. 1879), koma mér
i hug, þá er ég heyrði lát hins
mæta vinar mins og samverka-
manns, séra Ólafs Ólafssonar Frí-
kirkjuprests, getiö í útvarpinu,
daginn sem hann andaöist, 25. nóv.
f. á.
Sökum ])ess, hversu leiðir okk-
ar lágu lengi saman og þess,
hversu mikla þakkarskuldi ég tel
mig eiga þessum ágætismanni að
gjalda, er mér 1>æSi ljúft og skylt
að minnast hans látins meS nokkr-
um orðum, þótt ég viti, að það
hafi verið gjört og veröi gjört
miklu hetur og ítarlegar af mörg-
um öðrum en mér er unt.
Þótt mest bæri á hinni á-
hrifamiklu og alkunnu starfsemi
séra Ólafs fyrir málefnum kirkju og kristiri-
dóms ])essa lands, á hinni löngu prestskaparæfi
hans, þá vann hann ótrauður og öruggur að fjöl-
mörgum öðrum gagnsemdar- og mannúðarstörfum
í þágu lands síns og þjóðar. mönnum og málefnum
til ómetanlegs gagns og gæfu, ávalt og alstaðar sem
sannkölluð hetja, hraustur kappi og drengur hinn
bezti. Idetjulund hans og höföingsbragur á öllum
hans störfum, utan kirkju sem
innan, var svo áberandi og ein-
arðleg, andagiftin og mælskan svo
magnþrungin sannfæringarkrafti,
aö hver sá, er á hann hlýddi, hlaut
aö dást að dásamlegum ræðuflutn-
ingi hans, og festa sér orö hans
í minni. Þóttust menn þar kenna
og sjá i anda Jón biskup Vídalín
endurhorinn og verður þá eigi
betur lýst ræ'Susnild séra Ólafs og
rökfimi hans, enda var hann tal-
inn einn hinn mesti ræSuskörung-
ur, er uppi hefSi veriS á landi hér
um langt skeiS. Séra Ólafur var
laus við alla hálfvelgju og
hringlandaskap, og þótt hann
þætti einarðlegur og jafnvel ó-
væginn á stundum, var hann
viSkvæmur í lund og hafSi
hjartanlega samúS meS sérhverjum þeim, er
um sárt átti aS bindia. Huggunar- og hughreyst-
ingarorö hans til hinna syrgjandi ekkna og