Dýraverndarinn


Dýraverndarinn - 01.09.1972, Blaðsíða 18

Dýraverndarinn - 01.09.1972, Blaðsíða 18
Svartbakurinn er vágestur Hann er tígulegur þegar hann tyllir sér á siglutoppana, svartbak- urinn, og það er unun á að horfa, þegar hann svífur þöndum vængj- um hátt í lofti í leit að æti. En svartbakurinn er ekki allur þar sem hann er séður, því hann er hinn versti vágestur á varpstöðvum annarra fugla. Þeir eru ófáir andarungarnir og æðarungarnir sem hafa hafnað í maga svartbaksins. Þó að flestar fuglategundir verði að hopa fyrir menningarbrölti mannsins, þá er því þveröfugt farið með svartbakinn. Hann þrífst vel í sambýli við manninn, og hirðir molana af allsnægtaborði menningarinnar. Eigi svartbakur sér paradís, þá hlýtur sú paradís að vera í líkingu sorjúiauga, því varla er hægt að hugsa sér sorphauga án aragrúa svartbaks. Síldar- og loðnuþrær fiskimjölsverksmiðjanna lítur svart- bakurinn einnig hýru auga og klóakrörin frá borg og bæ eru hreinustu matarbúr fyrir svartbakinn, og vaktar hann gaumgæfilega það, sem skolpleiðslurnar skila til sjávar. Svartbakurinn gæti því vissulega orðið hinn versti smitberi ekki síður en rottan. Þó svartbakurinn sé aðallega bannfærður vegna eggja- og unga- ráns á vorin er hann einnig þekktur fyrir fleiri spjöll. A meðan herzla fisks var mikill atvinnuvegur, þá hurfu mörg tonn af hertum fiski í maga svartbaksins, og enn meira var skemmt. Ennfremur er svart- bakurinn valdur að því að éta mikið af lax- og silungsseiðum, sem sleppt er í ár og vötn, og hafa verið alin upp með ærnum kostnaði. Syndaregistur svartbaksins er því æði stórt, og margir sem hafa horn í síðu hans og vilja hann feigan. Það er vel líklegt, að enn eigi svartbak eftir að fjölga, ef ekki verður að gert. Heitið er verðlaunum fyrir eyðingu svartbaks, en þó greiddar séu 25 krónur fyrir fuglinn, þá er það varla fyrir skotfæra- kostnaði. Aðallega eu það varpeigendur, sem reyna að skjóta svartbak, og þá mest til að stugga honum frá. Starfsmenn fiskimjölsverksmiðja eru sumir hverjir að stugga frá svartbaknum, en verða að fara að með gát þar sem flestar verksmiðjur standa inni í byggðum svæðum. En þó svartbak sé stuggað frá þar sem hann er óvelkominn, þá hamlar það ikki á móti fjölgun hans. Nokkuð er notað af svefnlyfi til að fækka svartbak og geta ýmsir þeir sem hagsmuna eiga að gæta fengið slíkt lyf, en sú aðferð dugar ekki lengi á sama stað, og er reyndar ekki mikið nomð ennþá. Það er þegar augljóst, að eyðing svartbaks verður að skipuleggjast í því augnamiði að ná meiri árangri í nánustu framtíð, ef ekki á að horfa upp á ýmsar aðrar tegundir fugla hverfa í kjaft svartbaksins fyrir fullt og allt. Urgangurinn frá manninum í ýmsum myndum hefur valdið misræmi í þróun náttúrunnar, svo að skylda ber til að hamla á móti eftir föngum. Eyðing tófu og minks þykir sjálfsagður rekstur og er reyndar skipulögð af ágætum embættismanni, og er ástæða til að skilja Ef að er gáð, er svartbakurinn meðal feg- urstu fugla. Það er reyndar furðulegt hve hvítur og strokinn hann er um haus og háls, þegar tekið er tillit til lífsvenja hans. eyðingu svartbaksins ekki útundan, eins og gert hefur verið. Það má ekki dragast að Veiðistjóra sé sérstaklega falið að gera gangskör að því að skipuleggja þennan þátt í eyðingu meindýra. 60 DÝRAVERNDARIN N

x

Dýraverndarinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dýraverndarinn
https://timarit.is/publication/598

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.