Alþýðumaðurinn - 17.11.1966, Page 5

Nenni hinn ílalski hafnaði kommúnisma. Hannibal
gerist enn flekafugl í atkvæðaveiðum fyrir kommana
STAKAN
okkar
NENNI hinn ítalski kom heim aftur eftir reynslu sína af sam-
starfi við kommúnista en „Nenni“ hinn íslenzki, Hannibal, er
barðist vígreifur hér áður fyrr gegn kommúnisma hefir ei kjark
til þess að fota í fótspor Nennis hins ítalska og gerist því enn fleka-
fugl í herbúðum kommúnista og þar með sterkasta hækja íhalds
•g auðvalds á fslandi. AM birtir hér á eftir grein eftir Jón Þor-
steinsson alþingismann, þar sem hann ræðir um síðasta skrípaleik
kommúnista, landsþing Alþýðubandalagsins.
lagið, mættu einnig vera félag-
ar í Alþýðubandalaginu. Þar er
auðvitað átt við meðlimi Sósíal
istaflokksins og þannig var yfir
ráðaréttur kommúnista lög-
Alþýðubandalagið var upp-
haflega bandalag Sósíalista-
flokksins og Málfundafélags
jafnaðarmanna (Hannibalista).
Þegar fram liðu stundir logn-
aðist málfundafélagið að mestu
útaf, en eftir stóðu Hannibal og
synir hans. Alþýðubandalaginu
tókst að bæta sér upp þessa
hnignun með því að fá hálfan
Þjóðvarnarflokkinn til liðs við
sig. Eftir sem áður höfðu þó
kunnustu forystumenn komm-
únista öll tögl og haldir innan
bandalagsins. Smátt og smátt
rann það upp fyrir ýmsum mæt
um lýðræðissinnuðum mönnum
innan Alþýðubandalagsins svo
Sem Gils Guðmundssyni, Hanni
bal Valdimarssyni og Birni
Jónssyni, að þetta skipulags-
lausa bandalag gæti aldrei aflað
sér nægjanlegs trausts meðal
íslenzkrar alþýðu. Þeir blésu í
lúðra og boðuðu mikil tíðindi:
stofna skyldi nýjan stjórnmála
flokk eða að minnsta kosti gera
Alþýðubapdalagið að raunveru
legum stjórnmálaflokki. Margir
skyldu þennan boðskap svo í
fyrstu, að þessir menn hefðu
einlægan áhuga á því að losa
sig undan áhrifavaldi kommún
ista, en nú hefir reynzlan því
miður sýnt annað.
Við þessi tíðindi brá komm-
únistum nokkuð í brún. Þeir
höfðu reyndar aldrei haft neitt
á móti því að endurskipuleggja
Alþýðubandalagið svo framar-
lega sem áframhaldandi völd
þeirra innan bandalagsins væru
tryggð. Upphófst nú mikið
samningaþjark, sem aðallega
beindist að stofnun Alþýðu-
bandalagsfélags í Reykjavík og
spurningunni um það, hvort
Sósíalistafélag Reykjavíkur
gæti sem heild gengið inn í
þetta nýja félag. Var því að
lokum hafnað, enda sá meiri-
hluti kommúnista að blekking-
in var annarskostar of augljós,
þótt enn væri það látið viðgang
ast úti á landsbyggðinni, að
sósíalistafélög væru aðilar að
Alþýðubandalagsfélögum.
Boðað var til landsfundar A1
þýðubandalagsins nú í haust,
og er honum nýlega lokið. Und
anfari hans var stofnun nokk-
urra nýrra Alþýðubandalags-
félaga. Kommúnistar höfðu nú
áttað sig vel á öllum aðstæðum
og lögðu það á sína menn að
vera í tveim félögum þar sem
þess þurfti með, þ. e. sósíalista-
félagi og alþýðubandalagsfélagi.
Uppskeran brást ekki. Yfir-
gnæfandi meirihluti fulltrú-
anna á landsfundi Alþýðubanda
lagsins voru flokksbundnir
sósíalistar, enda bái-u samþykkt
ir fundarins þess glögg merki.
Reyndar komu flestir þessara
manna aftur saman til fundar
nokkrum dögum seinna og
héldu flokksþing Sósíalista-
flokksins.
Á landsfundi Alþýðubanda-
lagsins báru nokkrir ungir þjóð
varnarmenn fram tillögu um að
gera Alþýðubandalagið að
stjómmálaflokki, en hún var
kolfelld. í stað þess var sam-
þykkt lagaákvæði þar sem seg-
ir, að Alþýðubandalagið sé
„landssamtök um stjómmál“ —
og til þess að fyrirbyggja allan
misskilning — „sjálfstæð og
óháð“. Á öðrum stað var því
svo laumað inn í lögin, að með-
limir annarra stjómmálasam-
taka, sem styðja Alþýðubanda-
Jón Þorsteinsson.
helgaður. Þá segir einnig í lög-
um Alþýðubandalagsins, að eigi
sé skylt að halda landsfund
nema fjórða hvert ár. Mun
kommúnistum þykja óþarft að
viðhafa þennan feluleik oftar
en einu sinni fyrir hverjar al-
þingiskosningar.
Kjörnir voru á landsfúndi A1
þýðubandalagsins 25 menn úr
Reykjavík í miðstjórn. Af þess
um 25 mönnum eiga 16 einnig
sæti í miðstjórn Sósíalistaflokks
ins. Þarf því enginn að fara í
grafgötur með það hver völdin
hafi í bandalaginu. Eftir sem
áður mun Þj^ðyiljhuj ver$a
aðalmálgagn ' AlþýíSibanda-
lagsins — útgefandi Sósí-
alistaflokkurinn. Staðhæfingin
um óháð og sjálfstæð landssam.
tök um stjórnmál er því hreint
öfugmæli. , ....
Nú er ljóst orðið að d^aumyr
Gils Guðmundssonar að gerá
Alþýðubandalagið að, „rúmgóð
um og kreddulausum flokki“
ætlar ekki að rætast. Að vísu
má segja að bandalagið sé rúm-
gott, þar sem það hefir innan
sinna vébanda menn eins og
Einar Olgeirsson, Brynjólf
Bjarnason og Magnús Kjartans
son, en um ki'edduleysið og
flokksgildið má fremur efast.
Sannarlega ber að harma, að
kommúnistum hefir tekizt að
efla yfiri'áð sín yfir Alþýðu-
bandalaginu, þótt reynt sé að
dylja yfir það með lagakrókum.
Hörmulegra er þó, ef lýðiæðis-
sinnaðir menn innan bandalags
ins láta sér þetta lynda. Furðu
seint ætlar ýmsum nýtum
mönnum að skiljast sá einfaldi
sannleikur, að í samstarfi við
kommúnista vei’ður aldrei unnt
að sameina íslenzka alþýðu.
j;

s
Búfjárfræði Gunnars Bjarnasonar er komin úf
NÝLEGA hefur Bókaforlag
Odds Björnssonar sent frá
sér merkilega og nýstái'lega
bók, en það er Búfjárfræði eftir
Gxmnar Bjarnason, ráðunaut
og kennara á Hvanneyri.
í fyrsta sinn gefst nú íslenzk
um bændum kostur á að eign-
ast alhliða búfjái'fræði, því þótt
ótrúlegt megi virðast, þá hefur
slík bók aldrei verið samin né
gefin út hér á landi fram til
þessa.
Búfjái-fræðin skiptist í 15 aðal
kafla, en þeir eru: Um útgáf-
xma, Irmgangur, Erfðafræði,
Kynbótafræði, Lífeðlisfræði,
Fóðuxíræði, Nautgriparækt,
Sauðfjárrækt, Hrossarækt,
Svínarækt, Hænsnaiækt, Önn-
ur nytjadýr, Fóðurgildistafla,
Upplýsingablöð, Heimilisskrá.
Bók, sem aldrei verður úrelt!
Bókin er bundin í afar stei'kt
og fallegt lausblaðabindi, og
verður því hægt að bæta inn í
hana nýjum köflum, jafnóðum
og markverðar nýjxmgar vei'ða
kurrnar.
Aftast í bókinni eru mai'gs
konar skýi'slur um í'ekstur bús
ins, sem geta fengið ómetanlegt
gildi fyrir hagsýnan bónda, sem
fyllir þær út árlega, og geta
þær gei-t bókina því vei'ðmæt-
ari sem lengra líður og gleggra
yfirlit fæst yfir lengra tímabil,
þar sem bókin geymir þannig
persónulega reynslu eiganda.
Hin nýja Búfjárfiæði Gunn-
ars Bjarnasonar er nær ótæm-
andi fróðleiksforði, sem baéndur
geta leitað til hvenær sem þeim
sýnist um svör við ýmsum
vandamálum, sem þeir þui'fa að
glíma við nær daglega allan árs
ins hring.
FYRSTA vísan í þættinum í
dag er eftir Ármar.
Hrelldar sálir, lijörtu þreytt
hringla um lífsins sjá.
Ahuginn við ekki neitt
alla virðist þjá.
Næstu 2 vísurnar eru eftir
Bencdikt Valdemarsson frá
Þröm. Ei' hin fyrri vorvísa.
Ljósið kallar lífið á —
leysist allur snærinn.
Voga, hjalla, stein og strá
strýkur fjallablærinn.
Hin síðari er ástarvísa.
Gleðin flaug um gróin reit —
glampi í augum hlýnar.
Ástin smaug svo ung og heit,
um allar taugar rnínar.
Þá koma 2 vísur eftir Ingu
Skarphéðins á Blönduósi.
Hina'fyrri nefnir hún „Hann
gerði það reyndar“.
Tæpast þótt ég trúi um sinn,
teljist þú með vinum.
Vertu alltaf velkominn,
ég veiti þér eins og hinum.
í formála fyrir seinni vís-
unni segir Inga: „Stundum
þegar sorgin þrengir að, kem-
ur hljótt eins og andvari,
huggun í harmi. Við spyrjum:
Hvað er það?
Sorgin hljóð í barmi byrgð,
bakar kvöl um nætur. —
Koma oft úr órafirð —
andans sárabætur.
Svo kemur hér vísa í tilefni
af kosningum í Rússlandi.
Kosningáþátttaka var sögð
eins og venjulega 99,9% en
nokkrir þorðu að skila auðu.
Hjá Rússum komast allir að,
englar þeirra rauðu.
Krutsjov átti að krossa á blað,
en karlinn skilaði auðu.
N. N. sendir eftirfarandi
vísu:
Brátt lokar vetur vegi —
vaknar í brjósti mér tregi,
að leið muni lokast þangað,
er líf mitt allt hefir fangað.
Þessi staka er eftir Svein-«
björn Beinteinsson,
Okkur bæði Ijóðið leiddi,
lokkuð fræðin dul og há.
Rokkið næði nóttin breiddi
nokkrar kvæðastundir á.
Hittumst svo heil í næsta
blaði.
1 >*######################I#^W^I