Víðir - 23.03.1935, Blaðsíða 3

VIDIB
beit á agnið og virtist vera eins og
saklaust lamb til slátrunar leitt.
En fljótt kom þó í Ijós, að hann
var refur undír sauðargærunni.
Hann lýsti yfir, að hann myndi
veiða oddamaður þessarar nefndar
og sagðjst þess vegna vera með
þessari tillögu kratans. En auð-
sætt rar að Jón Rafnsson leit svo
á, það er ég einn sem kem til að
njóta kaupgreiðslu, af fó því sem
verður varið til þessarar óþarfa
skrifstofu, þessu máli skal ég þvíj
fylgja vel á eftir.
í framsöguræðu kratans komu'j
ekki neinar athugasemdir við þaðl
hvernig vinnu hafði verið úthlutað
undanfarin ár, eða neinar aðraij.
upplýsingar um galla á því fyrir-
komulagi, sem aður heflr átt sór,f
Áheit
stað. Eitthvað komst hann inn á'
þá braut, að nú^værú nokkrir bæj-|
armenn óraðnir og vafasamt umj
atvinnu handa þeim.
Þá vil óg benda á að það eiu
sárafáir menn, sem ekki hafaiáð-
ið sig, og að það stafar alls ekki
af venjulegu atvinnuleysi, eða þvi
að utanhéraðsmenn hafi gengið
fyrir. það er í hæsta lagi 15
menn _sem eru óraðnir, nokkrir
þeirra hafa ekki ráðið sig vegna
„JÓtunssamninganna", nokkrir telja
sig hafa meira upp úr lauoavinnu,
svo aðrir, sem ekki geta gengið
að virinu sem fullfrískir og galla-
lausii'. í það heila tekið færði hanu
engin rök fyrtr að nefnd þessi
væn nauðsynleg. Ræða hans var
tóm og innihaldslaus, sem við var
að búast. Hitt duldist engum að
þetta var fyrirhuguð herferð þeiira
rauðu, til að ^draga völdin ur
höndum þeírra, sem hafa léttinn
til að ráða sínum málum.
f*á taldi Jón Rafnsson að þessi
nefnd myndi ekki verða til neinna
hagsbóta fyrir almenning, en að
það 'væri og ein af sinum ástæð-
um, að hann væri með þessari
nefnd, svo að k.iatarnir gætu sýnt
sig senr berast á valdsviði sinu,
og að ef til vill væri það besta og
öruggasta leiðin tii þess, að þjóð-
in kæmi til að sýna þeim verð-
skuldaða fyrirlitningu.
Jóhann P. Jósefsson iýsti yfir
að hann væri aigerlega mötfallinn
þessari nefnd, taldi hana hér að
öilu óþarfa og að nær væri að
verja því fé, sem neftrd þessari
væri ætlað, i auknar atvinnubæt-
ur. Hann ialdi og líka með réttu
að útgerðarmenn og þeir, er hefðu
vinnu á boðstólum, myndu kunna
beBt við að ráða sjálflr hvaða
nrenn þeir hefðu í þjónustu sinni.
Tillaga kratans var svo feld
nreð öllum atkvæðum sjálfgiæðis-
manna. —
eru alltíð meðal íslendinga, og er
það sfst ab lasta, þó menn láti
góð málefni njóta þess, sem þeim
gengur að óskum.
Á umliðnum árutn heflr það
verið þjóðarvenja að heita á Stranda
kirkju. Henni hefir, á þann hátt
jsafnast mikið fé, enda var þess
Jfull þörf þegar áheitin á Stranda-
|kirkju hófust.
En væri nú ekki ástæða til að
kStefna áheitunum á aðra staði
sem meiri þörf er á fjárhagshjálp
^og liklegir eiu til að eins mikil
jheill fylgi og Sti andakit kju ?
j Hallgrímsnefnd þessa bæjar vildi
;með þessum línum benda lesendum
. blaðsins á tvær kirkjur, senr hún
er vissum að eins heillavænlegt
l sé að heita á. önnur þeirra er
Hallgrímskirkja í Sautbæ. Hun á
að verða veglegur og maklegur
minnisvatði sálmaskálds'ns góða
og eðlilegt að allir þeir sem unna
trúailjóðum Hallgríms Pétursson
ar leggi fúsir stein í þá bygg-
ingu með áheiturn sínum eða á
annan hátt.
Hín kirkjan er Landakirkja.
Hún er okkar kirkja sem þennan
bæ byggjum og ætti okkur að
vera það áhugarnál að .■ ýna henni
ást eg sóma.
Og hvnr efast unr að eins gott
sé að heita á rþær og Stranda-
kir kju ? Viljið þið bara reyna.
Guðlaugur Hansson á Fögru-
vöilum veitir fúslega móttöku
áheitum til þessara kirkna.
5.
í Alþýðuhúsinu.
Það skeði í Alþýðuhúsinu hér,
fyrir nokkru síðan, þegar
dansieíkur stóð sem hæst og mörg
pör voru dansandi á gólfinu, að
borði var kastað ofan af háa loftí,
yfir dansandi hópinn.
Borðskömmin lagði slétta plöt-
una, ofur móinleysislega á kolJ-
inn á dansandi manni, sem þegar
datt eins og skotinn á gólfið.
Manntetrið lá í roti all-lengi,
én mun hafa jafnað sig furðu
fljótt.
Slíkt tilræði sein þetta, gengur
banatilræði mjög nærri, og er alls
ekki hœttulaust að skemta sér á
þeinr vettvangi sem slikt getur
átt sér stað.
Mannskömmin, sem borðinu
henti, vav heppjnn að veiða ekki
nrannsbani.
leggja varð niður þá vinnumiðlun-
arskrifstofu, sem Reykjavíkurbær
var búinn að koma á fót. Sknf-
stofuna varð að byggja upp að
nýju á þeim grundvelli, að meiri-
hluti bæjarstjórn?riirnar hefði eng-
in ráð. Sem sé þannig: 2 full-
trúar kosnir af bæjarstjóm einn
af atvinnurekendnm einn af verka-
lýðsfélögunum óg loksskipi stjórn-
in einn.
Þeir tveir nrenn, sem bæjar-
stjórnin útnefnir eru kosnir með
hlutfallskosningu. Útkoman af þeirri
kosningu verður einn sjálfstæðis-
maður og einn krati eða komm-
únisti. Hér myndi nefndin verða
þannig skipuð, 2 sjálfstæðismenn,
2 kratar og 1 kommunisti. Og
þar með slegið fóstu að sjálfstæð-
ismenn myndu ekki hafa nein ráð
f þessari nefnd.
Ég býst við að flestum muni
verða það ljóst hve þessi tilraun
þeirra rauðuflokkanna, sem nú
ráða á alþingi, ré ósvífin og sjái
að hér er beitt ofbeldi við þatrn
stjórnmáiaflokk, sem á að ráða
samkvæmt meirihluta kjósenda.
Þá er og einn linrskulegur þáttur
í þessu máli, og hann er sá að
fulltrúaútnefning verkalýðsfélaga í
þessa nefnd, er bundin við að þau
séu í Alþýðusambandi íalands. Nú
• vill avo til að verkamenn hér eru
langsamlega flesfir í verkamanna-
félögum kommúnista, en þau félög
eru borin fyrir borð við útnefn-
ingu þessa fulltrúa, en félög jafn-
aðarmanna, sem eru hér með
mjög fáa meðlimi, það fær að út-
nefna mann í þessa nefnd. Hver
vogar sér að verja þessar athafn-
ir og halda fram að þetta sé gert
í anda frelsis og lýðiæðis?
Héðinn Valdimarsaou bar fram
og fékk samþykta á alþingi svo-
hljóðandi tillögu :
„Sá stjórnmálaflokkur, aem ekki
uær kjördæmiskosningu, skal ekki
hafa rétt til að hafa landslista-
kosna fulltrúa á alþingi*.
Nú er það upplýst og sannað,
að til eru stjórnmálaflokkar hér
á landi, sem ættu að hafa 3 til
4 fullltrúa á alþingi, en hafa eng-
an, vegna þess að Héðinn Valdi-
marsson fékk tillögu sína sam-
þykta. Hver vill svo halda fram
að þet.ta sé frelsi og lýðræði.
Fessi rök tel ég að séu nægileg
til að sfna öllum og sanna, að
þeir kratar eru ekki þau mannúð-
ar og frelsisbörn, sem þeii vilja
telja að þeir séu. Niðurataða
þessara athuguna er algerlega
lega óhrekjanleg, þeir eru ein-
veldis harðstjórar af vesta tagi.
Nota líkar aoferðir málum sínum
til framgangs og verstu menn
Sturlungaaldarinna. Tvístra þjóð-
inni fyrst með hinni ósvífnu
stéttabaráttu, koma öllu í bál og
brand með ófrið manna á millf,
foringjarnir taka svo völdin, 0g
reyua svo að tryggja völd sín með
ólögum og yfirgangí.
Jón Rafnsson, hvað snerti þessa»
vinnumiðlunarskrifstofu kratans
Kaupum
nýtt kálfskjöt
V ÖRUHl&SIl®
Ttö lierber^i 0g eldhús til
leigu á Kanastöðum.
ÚTBREIÐIÐ VÍÐI
Fréttir.
Messað
á sunnudaginn kl. 5
Betel.
Samkomur á sunnudögum kl. 5
e. h. og á fimtudögum kl. 8 e. h.
Söngur og hljóðfærasláttur.
Ræðumenn : Sigmundur Jakobs-
son frá Noregi, o. fl.
Laudhelgfsbrot.
Þann 16 þ. m. tók vaiðskipið
Ægir enska togarann Balthasar frá
Hull, með óiöglegan útbúnað veið-
arfæra, í landhelgi undir Jökli.
Skipstjóri togarans heitir Wickiey.
Nú hefir verið kveðinn upp dóm-
ur í málinu, í Reykiavík, og skip-
stjóri sektaður um 5000 krónur
fyrir ólöglegan útbúnað veiðaifæia,
og afli og veiðarfæri upptækt.
Hafði skipstjóri verið sektaður
á ísafirði fyrir 5 árum, fyrir land-
helgisbiot.
Fæveysk Fiskiskip
eru komin hingað í tugatali.
Búast má við að tregt gangi með
aflabrögðin, vegna stöðugra storma.
Ofsaveður.
Þann 19. þ. m. var hér ofsa-
veður. Á Eystri-Búastöðum, hjá
Guðrúnu Magnúsdóttur fauk fjós
og hlaða og nálægt helmingi heys
þess senr í hlöðunni var.
Kúnum vaið bjargað út úr
fjósinu.
Annars ekki miklar skemdir af
veðri þessu hér, aðrar en þær, að
nokkrir smábátar brotnuðu.
Skip ferst
þann 13. þ. m. kom hingað
undir Eiðið færeyski kutterinn
Mignonetta frá Thorshavn í Fær-
eyjum, Hafði hann bjargað skips-
höfn af kútter Langanes frá Trang-
isvaag, senr sökk hér fyrir sunnan
land, 35 mílur suður af Vest-
mannaeyjum, 11. þ. m. Um kl.
hálf tiu e. h. fékk skipið á sig
biotsjó, sem braut úr því bæði
siglutré og tók út báða skipsbátana.
Kom þá leki að skipinu og uiðu
skipsmenn að ausa með fötum í
14 kl. st. uns Mignonetta kom
þeim til hjáipar og bjargaði skips-
höfninni 22 menn.
Skipsmenn voru allhressir þegar
þeir komu hingað, en klæðlitir og
jafnvel skólausir.
Skipstrand.
Fyrir rúmri viku síðan strand-
aði á Meðallandsfjöru frönsk fiski-
skonnorla „Lieutenant Boyau° frá
Dunkeiqule. 24 af skipshöfninni
björguðust en 5 fórust.
Sr. Björii forláksson,
fyr prestur að Dvergasteini við
Seyðisfjöið, er nýlega dáinn, átta-
tíu og þriggja ára að aldii. Var
sr. Bjöin orðlagt karlmenni og
oft nefndur inn sterki.