Víðir - 02.10.1943, Side 1

XIV.
17. tbl.
Vestmannaeyjum, 2. október 1943.
Iþróttafélagið þór 30 ára.
kóngur Vestmannaeyja. Var sá j Bergþóra, Árni símritari, öll gift
bikar eign Þórs.“
og búsett hér, og Guðfinna hús*
Fyrir 30 árum, þann 9. sept-
ember, var íþróttafélagið Þór
st'ofnað. Á þeim árum var ég :
lítið kunnugur hér, en þó vissi
ég að nokkrir ungir menn höfðu
þá fyrir nokkrum árum mynd-
að með sér félag, er þeir nefndu
Knattspyrnufélag Vestmanna-
eyja og höfðu iðkað knatt-
spyrnu nokkuð.
Á þessum merku tímamótum
í íþróttaBtarfi Þórs finst raér
vel við eiga, að birta i Víði
svör við nokkrum spurningum,
sem ég lagði fyrir einn elsta
áhugamann íþróttanna hér,
Georg [Gíslason, er ég Dýlega
átti samtal við hann.
Georg var lengi helsti for-
vigismaður Þórs og talinn dug-
legur knattspyrnu- og glímu-
maður og iðkaði þær íþróttir
lengur en nokkur annar hér.
Þegar ég átti tal við Georg
voru 8purningarnar og svörin
á þessa leið:
Hvað geturðu sagt mér um
íþróttir hér áður en Þór var
stofnaður?
„Knattspyrna hafði verið iðk-
uð nærri áratug þegar félagið
var stofnað. Hafði verið mjög
mikill áhugi fyrir henni frá því
hún hófst og til 1912. En það
ár fór flokkur úr K. V. til
Reykjavíkur og tók þátt í knatt-
epyrnumóti þar. Var það fyrsti
knattspyrnuflokkur utan af
landi, sem tók þátt í slíku móti
i Reykjavík. Dofnaði nokkuð
yfir henni eftir heimkomuna,
enda höfðum við verið óheppn-
ir. Eftir fyrsta kappleikinn við
K. R, voru aðeins 8 menn af
12, sem fóru, leikhæfir, hinir
meira og minna meiddir svo að
aldrei varð úr keppni við Fram.
En þessi 3 félög tóku þátt í
mótinu.
ÍBlensk glíma var töluvert
iðkuð meðan Ungmannafélag
Vestmannaeyja starfaði, enda
var allmikill áhugi meðal fé-
lagsmanna þar á tímabili.
Frjálsar íþróttir voru ekki iðk-
aðar að staðaldri, en þó voru
t. d. hlaup löng og stutt meðal
þeirra íþrótta, sem kept var í
á Þjóðhátíðinni og aldarafmæli
Jóns Sigurðssonar, sem félagið
stóð fyrir. En þetta félag var
nú hætt störfum.
Sund var alltaf iðkað og má
þakka það sundkenslunni hér
árlega. Voru hér margir agætir
sundmenn11
Var ekki íslen&ka glíman á
stefnuskrá Þórs jafnhliða knatt-
spyrnunni?
„I stefnuskránní stendur, „til-
gangur félagsins er, að iðka
alskonar íþróttir og glæða áhuga
manna á þeim.“ Guðmundur
Sigurjónsson glímukappi var
aðalhvatamaður að stofnun Þórs.
Það var því engin tilviljun að
gliman var fyrsta íþrótt.in, sem
við lögðum stund á. Enda ekki
um aðrar íþróttir að velja haust-
og vetrarmánuðina. Höfðum við
bæði glímu8ýningar og kapp-
glímur næstu ár. En mest varð
kappið í glímunni þegar glímu-
félaglð Fram8ókn var stofnað.
Keyptu félögin í sameiningu
glímubikar úr silfri til þess að
keppa um árlega og skyldi hand-
hafi hans bera nafnið glímu-
dóttir lijónanna Lárusar Jónssonar
hreppstjóra á Búastöðum og konu
hons Kristínar Pétursdóttir frá Pét-
ursey, og því alsystir Gísla heit-
ins Lárussonar i Sta.kkagerði hér
og þeirra systkina. Rúmlega tví-
tug lofaðist Jóhanna Árna Árna
syni á Vilborgarstöðmn, senv var
fóstursonur Árna hreppstjóra og
alþni. Einarssonar og Guðfinnu
konu hans. En þau voru foreldr-
ar Sigfúsar Árnasonar á Löndum
og þeirra bræðra.
Um það leyti voru mannflutn-
ingar miklír til Ameríku og fóru
Hver var helsti forvígismað-
ur íþróttanna hér áður en þú
komst til skjalanna?
„Árni bróðir minn og Jóhaan
Bjarnasen voru mjög framar-
lega í íþróttum hér, báðir góð-
ir hlauparar, bestu knattspyrnu-
menn í framherjalínu K. V. og
auk þesa var Arni góður glímu-
maður. Þes«ir mean höfðu ver-
ið með þeim fremstu í íþróttum
og unnu mikið að þeim bæði 1
K. V. og í Ungraannafélaginu.
Þúhlýturað hafa haft óvenju
mikinn íþróttaáhuga, þar sem
þú hefur verið þátttakandi í
íþróttakeppni til skamms tíma,
eða er það ekki?
Ja, ekki vantaði áhugaDn og
eimir nokkuð af honum enn.
Ég tók þátt í fyreta landsmóti
í knattspyrnu 1912 og keppti
árlega í henni í 25 ár samfleytt.
Ég tók þátt í öllum kappglím-
um Þórs frá 1913—1923, og ía-
landsglímunni 1921. Þá hefi ég
keppt fyrir Þór í hlaupum 100
og 800 mtr., sundi, kúluvarpi,
kringluka8ti, spjótkasti o. fl. í
fyrra, réttum 30 árum eftir að
ég tók fyrst þátt í landskeppni
í knattspyrnu, tók ég þátt í
Framhald á 2. síðu.
margir héðan. Meðal þeirra var
Árni. Næsta ár fór svo Jóhanna
til hans og giftust þau í Utah.
þar voru þau í ö ár ©g komust
vel af. Árna ieiddist þar og átti
auk þess við nokkra vanheilsu að
stríða. Tóku þau því það ráð að
koma heim aftur til Eyja. Árni var
hinn vaskasti maður, einn af slyng-
ustu f jalla og veiðimönnum hér og
ágæt skytta. Hann andaðist árið
1924, 53 ára gamall, eftir langa
og þunga vanheilsu.
Sex börn eignuðust þau hjónin.
Dóu tvö í Ameríku, en á Úfi eru:
Lárus, bílstjóri, íæddur í LJtah
frieyja í sveit.
Hagur Grundarheimilisins hefir
víst oft verið allþröngur, og, Iík-
lega oft erfiðari en Jólianna lét á
sér skilja. En þrátt fyrir það tóku
þau hjónin tvö stúlkubörn til fó$t
urs og ólust þau upp á Grund, frá
fyrstu bernsku til 10 og 17 ára
aldurs.
1 félagslífi Eyjanna Jiefir Jó
hanna tekið drjúgan þátt og góðan
t. d. fylgt gt.stúkunni Báru um
hálfrar aldar skeið, og hefir hún
nú verið gerð að heiðursfélaga þar
Kvenfél. Líkn hcfir hún einn-
ig reynst tryggur förunautur og
þrátt fyrir heimiiisannir og erf-
iðleika gefið sér tíma til að vinna
í þágu félagsins og sækja fundl
þess og samkomur, fullt eins vel
og þær, sem betri höfðu ástæð
urnar.
þessi aldraða kona hefir sitt-
hvað reynt í lífinu, eiins og marg-
ir, sem hennar aldri ná. Auk þess
sem hún missti börn sfo tvö ung
og mann sinn á góðum starfsaldri
missti hún vofeiflega fyrir nokkr-
um árum, elsta son sinn, Árna
Oddsson, sem hún eignaðist áð-
ur en hún giftist H;ann fórst í
eldsvoða er hús hans brann.
þrátt fyrir allt er Jóhanna á
Grund enn hress í bragði. það er
eins og skapgerð hennar sé sani
bland af rólyndi og glaðværð sem
ekkert bítur á. Um 20 ára bil var
ég í nábýli við Grundarheimilið
Mér fanst húsfreyjan þar góður
nágranni, afskiptalaus um annara
hagi og að því er virtist, ánægð
með sitt hiutskipti. Vafalaust hafa
börn hennar verið henni nokkuð
til aðstoðar, þegar erfiðast gekk,
en einkum mun Árni símritari hafa
stutt hana vel um það leyti, sem
hún missti manninn.
þrátt fyrir aldurinn gejigur Jó-
lianna á Grund enn að sínum dag*
lcgu störfum og fer ferða sinna um
bæinn líkt og áður. Vonandi verðn
ur æfikvöld hennar hlýtt og nota-
lcgt.
M. J.
Frú Jóhanna LárusdóUÍr
á Grund 75 ára.
Hún var fædd 28. sept. 1868,