Víðir - 26.01.1946, Side 1
XVII.
Vestmannaeyjum, 26. jan. 1946.
4. tbl.
£
incu
' SicjurÉ^óon:
VERKEFNIN
„Bjuggust menn nú við,
að þar gæfi að líta eitthvað
merkilegt og mikið af
hugðarmálum „hugsjóna-
og umbótamannsins“ í
Sjálfstæðisflokknum, Ein-
ars Sigurðssonar. Menn
töldu víst, að tillögusnnð-
urinn mikli hefði sitthvað
á prjónunum, sem gera
ætti á næsta kjörtímabili.“'
„Eyjablaðið“ 10. jan.
Svo er forsjóninni fyrir þakk-
andi, að ég á hugsjónir og um-
bótaþrá.
En það er sitt hvað, að koma
auga á það, sem gera þarf og
vera fylgjandi umbótum eða
vera fær um að koma þeim í
framkvæmd.
í litlu bæjarfélagi, eins og
Vestmannaeyjum, veltur lang-
mest á fyrir bæjarbúa, að þeir
menn veljist til að fara með mál
þeirra, sem reka þetta samfélag
þeirra með framsýni, dugnaði
og ráðdeild og líta á málin frá
sjónarmiði heildarinnar, svo að
blómlegt atvinnulíf og menning
geti þróazt.
Sjálfstæðismönnum hefur
tekizt vel um val manna á lista
sinn. Þetta eru frjálslyndir um-
bóta- og dugnaðarmenn úr öll-
um stéttunum.
Það eru erfiðir tímar fram
undan, það finnum við öll á okk-
ur. Það ■ verður höfuðverkefni
væntanlegrar bæjai’stjórnar áð
lyfta atvinnulífi Eyjanna á
hærra stig, til þess að hér verði
ekki kyrrstaða eða jafnvel aft-
urför.
Eitthvert andstöðublaðanna
sagði, að sjálfstæðismenn lofuðu
alltaf nógu miklu fyrir kosning-
ar. Þetta er rétt. Sjálfstæðis-
mönnum er lítið gefið um loforð,
sem þeir eru ekki vissir um að
geta efnt.
En hitt er svo annað mál,
fyrst „Eyjablaðið“ gaf mér til-
efni til þess, þó að ég drepi hér
á nokkuð af því, sem inni fyrir
býr, en það eru engin kosninga-
loforð.
HÖFNIN
Fyrsta og síðasta mál Eyj-
anna hlýtur alltaf að verða
höfnin, þar til hún er svo full-
komin, að skip á stærð við tog-
ara geta siglt inn og út, hvernig
sem viðrar og hvernig sem á
sjó stendur.
Væri þetta hægt á næsta kjör-
tímabili, eru Eyjarnar orðnar
ein aðal miðstöð fiskveiða við
ísland.
Og þetta er hægt og ekki af-
skaplega erfitt, ef bæjarfulltrú-
arnir fyrst og fremst og Evja-
búar eru samstilltir.
Þó að hér þyrfti að einbeita
öllu að þessu eina — fullkominni
höfn — næstu 4 ár, eins og
stríðsþjóðirnar gerðu til að
vinna sinn úrslitasigur, þá
myndi sá sigur Eyjanna hafa
svipaða þýðingu fyrir þær og
þeirra sigur.
Það er mjög vafasamt, að
garðarnir fyrir austan standi
til frambúðar. Þeir eru aðeins
25—30 ára gamlir, og nú hefur
verið kostað til þeirra árlega
stórfé, eða um 100 þús. krónum
á ári s. 1. 3 ár, og dugir vart til.
Eftir einn illviðrisdag getur
hausinn á syðri garðinum, sem
stór hellir er undir, hafa steypzt
fram yfir sig og inn í innsigling-
una og framhlutinn af garðin-
um hafa flutzt meira eða minna
út.
Höfn verður aldrei góð, með-
an hún er opin gegn austanátt-
inni.
Ég hef lagt til, að höfninni
verði íokaö aö austan, garður
gerður frá Eiðinu út í Eiðis-
dranga, sem yrði sá haus, sem
aldrei bilaði, opna Eiðiö, sem er
sandrif, og sigla síöan inn í
höfnina fyrir inan Drangana,
þar sem ,er 18 feta dýpi um
fjöru eða aðeins togarar rista.
Sprengja þarf tvö smásker í
burtu, sem er langt frá að vera
erfitt frá tæknislegu sjónar-
miði.
Það má geta þess hér, að Pat-
reksfjörður, þar sem er mikil
afgreiðsla togara, hefur nú ný-
lega fengið samþykkta hafnar-
framkvæmd, sem er með svip-
uðum hætti og hér er minnzt á.
Hin fyrri höfn er lögð niður og
innsiglingin tekin gegnum Eiði
inn í lokaðan poll.
Ég skrifaði í fyrravetur ítar-
lega grein um þessar tillögur
mínar um framkvæmdir og
breytingar á höfninni í Vest-
mannaeyjum í sjómannablaðið
Víking.
V erkf ræðingar, skipstj órar
og margir málsmetandi menn
hér og annars staðar eru hug-
myndinni fylgjandi.
Höfnin yrði þá öll nothæf, því
að hún yrði brimlaus og ekki
minni en Reykjavíkurhöfn, og
þá myndi í Eyjum rísa blómlegt
atvinnulíf, góðar samgöngur
skapast og hvers konar menning
dafna.
ATVINNUMÁL
Vinnuaflið er mesti fjársjóð-
urinn. Jafnframt því sem
Bandaríkin voru auðugt land,
þá varð hið mikla vinnuafl, sem
þau fengu frá ýmsum löndum,
til þess að lyfta þeim hæst meðal
þjóðanna atvinnulega séð.
Og hér, þar sem verið er að
tala um að margt sé ógert, og
alltaf verður eitthvað ógert, er
þessi fjársjóður, vinnuaflið, oft
látið vera óarðbært, eða það sem
við köllum atvinnuleysi. Athug-
um þeta svolítið nánar frá sjón-
armiði heildarinnar.
Hér að framan var minnzt á
byggingu hafnar, sem þarfnast
mjög lítils aðkeypts efnis, kann-
ske ekki nema 1/10 hluta á móti
vinnunni.
Verkamennirnir búa í húsum,
sem hefur kostað mikið fé að
reisa, þeir klæðast og matast,
allt án tillits til þess, hvort þeir
FRAMH. Á 2, SÍÐU
Fyrirhuguð innsigling gegnum Eiðið. (Teikn. gerði Engilb. Gíslason.)