Víðir - 20.04.1946, Blaðsíða 2

a
VÍÐIR
• i *<«••••••«•••
i "DiM*
m
s
j kcmur út vikuleg*.
•
3 Ritstjóri:
: EINAR SIGURÐSSON
m
j Simi 11 fc 190. — Póithólf 5
»
m
: Prenumiðjan Eyrún h.f.
Fullkomin höfn
'Páskar
Með páskum skiptir urn írá
vetri til vors. Allir verða fegn-
ir hlýindum þeim og mildari
\'eðráttu, er vorinu fylgir, en
ekki hvað sízt fólkið í ófriðar-
löndunum, þar sem miljónir
manna hafa dáið í vetur úr
hungri og skjólleysi.
Hér hefur í allan vetur aldrei
gert frost, svo heitið geti, og ekki
fest snjó á jörðu. Snjóföl hefur
gert eitthvað tvisvar, þrisvar
sinnum, sem ekki hefur staðið
við. —
Hér er líka nóg af öllum vör-
um, sem eru eftirsóttari en gull
um mestallan heim. Hér lifa líka
fiestir sem stendur við allsnægtir.
*
Með páskum er líka vant að
skipta um hér í Eyjum á öðru
sviði — fiskveiðanna —.
Margur hásetipn hefur fram
undir páska „harmað hlutinn
sinn“ og útgerðarmenn kviðið
fyr ir lokauppgjörinu, og ljótt var
útlitið að þessu sinni fyrir pásk-
ana ineð vertíðina eins og oft
áður.
En liin svonefnda páskahrota
liefur tæplega brugðizt, þegar
bátarnir hafa komið að landi dag
eftir dag með eins mikinn fisk
og þeir gátu borið, og sumir tví-
sótt, og virðist svo einnig ætla að
verða nú að þessu sinni, og getur
þá afkoman lagazt mikið, ef tíð
verður hagstæð það sem eftir er
vertíðarinnar.
*
En páskarnir eru fyTst og
fremst ein af þremur stórhátíð-
um kristinna manna.
Og þrátt fyrir styrjaldir, eyði-
leggingu og hörmungar, sem
ganga yfir, er kristría trúin eitt
sterkasta aflið í heiminum og
eina traustið, þegar allt þrýtur
hjá miljónum manna, og halda
þær heilaga páska fyrst og fremst
sem sigurhátíð lífsins yfir dauð-
anum.
GLEÐILEGA hATÍÐ!
Framh. af 1. síðu.
allan Botninn og gera innsigl-
inguna fyrir vestan Almenning.
Þetta hefur þann kost, að þar
vestast gætir vestanbrimsins
minnst. Hinsvegar yrði hafnar-
mvnnið meira opið fyrir austan-
átt, ef þannig yrði siglt inn vest-
an við Drangana. Þetta er þó allt
athugandi.
En þó að innsiglingin yrði fyr-
ir austan Drangana, væri bezt,
að garðurinn lægi frá landi sem
vestast, t. d. frá þeim stað, sem
sandinum er nú dælt í sjóinn,
fyrir vestan réttina sem var, því
að þeim mun meira svigrúm yrði
við innsiglinguna.
Garður af miðju Eiðinu og út
í Drangana myndi sennilega gera
fullt gagn og verða jrannig ódýr-
astur, því að þaðan er stytzt í
Drangana.
Fyrir aðeins 25—30 árum voru
hafnargarðarnir byggðir hér. —
Þeir Irafa iðulega þurft stórvið-
gerða við á þessum fáu árum, og
síðastliðin fjögur ár hefur verið
varið til viðhalds þeirra um 100
þúsundum króna árlega.
Norður-hafnargarðshausinn
hallast ískyggilega, og undir suð-
ur-garðshausinn er manngengur
hellisskúti, og getur hausinn
steypzt fram í innsiglinguna í
ofviðri og framendi garðsins þá
flatzt meira eða minna út.
Allmörg ár hefur verið unnið
að dýpkun hafnarinnar, og get-
ur hún kannske talizt sæmileg
fyrir takmarkaðan fjölda fiski-
báta. En fyrir stærri skip er hún
lítt nothæf.
Hafnarmynnið snýr eftir sem
áður gegn aðal-vindáttinni, svo
að inn- og útsigling er með öllu
ófær tnarga daga á ári. Ferðin
fyrir Klettinn og landtakan í Eyj-
uin er oft hið erfiðasta, og verða
bátar stundum að liggja undir
Eiðinu tímum og dægrum sam-
an fyrir það að þeir komast ekki
inn í höfnina, og hrekjast þá
stundum í náttmyrkrinu frá Eyj-
unuin.
Sjór er nú mest sóttur vestur á
bóginn, og lengir það vinnutíina
sjómanna um hálfa til heila klst.
í róðri, að Jturfa að fara fyrir
Klettinn, í stað þess að þeir gætu
farið gegnum Eiðið. Aukin olíu-
eyðsla nemur við það úm þús-
und krónum í róðri hjá öllum
flotanum.
Hér býr duglegt fólk, sem fram
leiðir um tíunda hluta af lieild-
ar útflutningi landsins, en þó eru
Eyjabúar ekki nema 3% af þjóð-
inni, svo að þeir eiga sannarlega
skilið að fá bætt hafnarskilyrði.
Vestmannaeyingav eiga að
gera djarft átak í hafnarmálum,
því að á því veltur mikið, Iivort
hér verður áfram með stærri
kaupstöðum landsins eða aðeins
verstöð fárra og lítilla vélbáta,
sem sjór er söttur á af heima-
mönnum eingöngu.
Það er heldur engin goðgá að
krefjast þess af hinu opinbera,
að það leggi Iiér ríflega fram fé
til hafnarbóta. Margir staðir eru
með miljóna hafnarframkvæmd-
ir á döfinni þar sem eru sízt betri
skilyrði til útgerðar en hér, og
má þar nefna ísafjörð, sem er
nýbúinn að taka tveggja milj.
kr. lán til hafnarframkvæmda,
Hafnarfjörður og Akureyri eru
með mjög miklar framkvæindir í
hafnarmáluin. Á öllum þessum
stöðum eru Jdó lífhafnir. Á Akra-
nesi, í Keflavík og Njarðvík eru
stórframkvæmdir í hafnarmál-
um. Patreksfjörður, sem er frek-
av lítið Jiorp, er að leggja niður
sína fyrri höfn og taka innsigl-
inguna gegnum eiði inn í poll,
líkt og lagt hefur verið til að
gert verði hér í Vestmannaeyj-
um, og er áætlað, að þessar frarn-
kvæmdir kosti 3 miljónir króna,
og svarar J>að til að lagt væri í
liöfnina hér 10 miljónir króna.
I'vrsta og síðasta mál Eyjanna
INSTAKLINGS-
FRAMTAKIÐ
Fátt sýnir betur yfirburði ein-
staklingsframtaksins lieldur en
Jiað, sem skeð hefur í sambandi
við mjólkurmálið liér í Eyjum.
Eins og öllum var kunnugt, var
hér mjög mikill mjólkurskortur
ríkjandi, og Jiað svo, að bærinn
var nauðbeygður til þess að
leggja út í mjög dýrar fram-
kvæmdir, til jiess að ráða ein-
liverja bót á vandræðunum. ög
er alit gott um Jiað að segja. —
Hinsvegar var hvergi nærri ráð-
in bót á mjólkurskortinum. Þá
tók sig til duglegur kaupsýslu-
maður hér í bænum, maður, sem
eitthvað nennti á sig að leggja.
Hann byggði ekki dýrt fjós, nei,
heldur útvegaði hann sér nokkra
mjólkurbrúsa, og getur nú boð-
ið hverjum sem hafa vill mjólk,
skyr, og meira að segja rjóma,
sem slagur hefur verið um á und-
anförnum árum. Þetta er lofs-
vert.
KOLIN
Sá ósiður, sem hér hefur ríkt
að undanförnu í sambandi við
kolin og heimflutning þeirra,
verður að leggjast niður. Ósið-
urinn er, að stór hluti af bæjar-
hlýtur alltaf að verða höfnin, þar
til hún er svo fullkomin, að skip
á stærð við togara geta siglt inn
og út, hvernig sem viðrar og
hvernig sem á sjó stendur.
Væri þetta hægt á næstu árum,
eru Eyjarnar orðnar ein aðal-
miðstöðin við fiskiveiðar við fs-
land.
Og þetta er hægt, og ekki af-
skaplega erfitt, ef bæjarfulltrú-
arnir fyrst og fremst og Eyjabú-
ar eru samstilltir um framgang
málsins.
Þó að hér þurfi að einbeita
öllu að þessu eina — fullkom-
inni höfn — næstu ár, eins og
stríðsþjóðirnar gerðu til að vinna
sinn úrslitasigur, þá myndi sá
sigur Eyjanna hafa svipaða þýð-
ingu fyrir þær og þeirra sigur.
Þegar sjómennirnir geta siglt
hér hiklaust í örugga höfn, setn
væri jafnstór og Reykjavíkur-
liöfn, því að eftir að búið væri
að loka höfninni að austan væri
hún öll jafn nothæf. Þá geta
Eyjabúar og ferðamenn rennt
upp að bryggju, hvernig sem
viðrar og hvernig sem á sjó
stendur á stórum farþegaskipum,
þá mun verða hér blómlegt at-
hafnalíf í Eyjuiií, góðar sam-
göngur skapast og hverskonar
menning dafna.
'búum lætur kolin liggja utan
dyra vikum saman, og gengur
svo í hrúguna til dagiegra Jiarfa.
Sérstaklega er þetta slæmt, Jieg-
ar kolin liggja á gangstéttunum
við fjölförnustu göturnar í bæn-
um, og vegfarendur eru nauð-
beygðir til þess að klofa yfir
kolahrúguriiar. — Þetta er við-
komandi til skammar og bæjar-
búum í heild.
HREINLÆTI
Nú þegar vorið nálgast, ættu
bæjarbúar að taka vel á móti
suniri og hækkandi sól, með því
að gera allt í bænum sem þrifa-
legast. Sannleikurinn er nefni-
lega sá, að einstaklingarnir í bæn-
um gera allt. of lítið að Jiví að
þrífa vel í kringum hús sín. Það
er ekki lítið atriði fyrir þrifnað
í bænum yfirleitt, ef hver og einn
hirðir vel lóð sína og fjarlægir
allt rusl og annan óþrifnað. Það
er blátt áfram ömurlegt að sjá.
lóðir fratnan við sum liús, svo
ég tali nú ekki um baklóðirnar.
En Jietta er hægt að laga, ef vilj-
inn er fyrir liendi. Bæjarbúar,
ef þið gerið ykkar til í þessu efni,
er hægt að krefjast Jiess, að það
opinbera geri sitt. Þá verður hér
þrifalegur bær.
Skeggi skrifar:
XJm daginn og veginn —