Víðir - 21.12.1946, Qupperneq 1

XVII.
Vestmannaeyjuni 21. des. 1 <)4<>
24 tölublað
Hvar er rúm fyrir Krist?
eftir séra Halldór Kolbeins sóknarprest
e:
Miii/já kemur liin rniklu sfjurning lil (illrn krishnnn
inanini: Hvar er rúm 'fyrir KrisU Þessi heitnur er
sl.ór. Þni t:r iindiirsatnlegl rúin. Riim fyrir anð' ug allsncegl-
ir, n'un fyrir völd og virðiugar, rúni fyrir sanikvœini, verz!
anir, skctninlanir, niiutnir og styrjalilir. Ku er rúrn fynr
Krisli E) riíin fyrir guðdnrninn, guðlegar lnigsanir og guð-
legan lucrleihiú Er rúin fyrir Krist á lieiniilinu, í jjjóð-
niiíluniini, í dagblöðununi, í viðskiptutn fjjóðanntú Er rúrn
fyrir liann, er hann boðar: Alll jjuð, sem jjer viljið að aðrir
tiienn gjöri yður, jjað shuluð Jjér og jjeini gjönú Er rúni
fyrir liann er liiinn segir: Elska skaltu og friðiir sé ineð yðiir
Er n'tni fyrir liiinn, er hann keniiir: Ef iiienn iú/a yfirrdð-
11 in guðs, jiií hljóta jjeir öll öiiniir gccði að aukú Svörin fara
eftir pvi, liverskonar heimur það er setn við lijunt í. Það
er ekki rúin i gisti/iúsi fyrir þatin, seui gelur ekki borgað
fyrir sig. ()g sii veröld, setn óskar, að Krislur borgi fyrir sig
eins og geslur 11 gislihúsi, það er víst að hún hefur ekki rútn
fyrir hann. Hann hefur aldrei liafl iieiiin gislihúsagjaldeyri
lil þess að tiorga fyrir si.g með. En það œtli uð vera rúm
lyi'ir Krist i þeiin heiini, þar sein er of inikit) af þeningum
og of litið a) hainiiigju og kterleika. En svo er nú hér í
veröld, Jjó að inenii njóti rnisjafnt, nieð þvt' að Manimon er
enn Jjað skurðgoð, sem liefir ekki verið steyþt af stóli.
Það er ekki vorl að ilœma heiminn, eða sakfella þd, sem
synilin fjötrar. En vér getiiin ef tiL vill breylt þeim lilla
heimi, sem l.ýlur oss, svu að þar verði níiit jyrir Krist.
Ilvar er rt'tin fyrir Krist 'i Þar, seni er rii.ni fyrir sauiileik-
anii, J)ur, seni er algjör hreinskilni og einUegni, þar sem er
hitgiir óskyggð 11 r af eigingjarnri lýgi, þar scui er ekki farið
eflir ylru glýsi. og hégómu, lieldur eft.ir sönnu gildi hlul-
aiina, þar, seni gjaldeyrir maiiulegrar sambúðar er svika-
taus og fellur eklii eða luckkar fyrir verðsveifiiir, sem hrœsni
og skynhelgi valda.
M'
-iðaldra utaður eða vel það, kleeddur grójutn vað-
rnálsfötum gekk inn d skrifstofu slœrsta bókaúl-
gáfufyrirtœkisins i Moskvu. - Maður þessi er ekki búinti aö
ríkismunnuhœt'ti. Hanu tekur handrit uþjj úr vasa sinum
ug rétt.ir forsljéraiiinn. Eorstjórinn fa:r honiiru það þegar í
stað aflur og segir: Vér fdum nóg tif þess koiiar. Vér geturn
óinögulegu gefið slikl út. Það er ekki einu siuni líini til þess
að lesa það yfir. Maðurinn tekur við handrilinu sinu aftur
og stingur því í brjóslvasanu ug segir e.ins og við sjdlfau
sig: Þetta er vist misskilningur. Mér hefur skilisl, að félki
geðjaðist að þvi, seni ég skrifa. —
Hver í ósköþuniiin eruð þér? spyr forstjórinn. Ég heili
Leé 'Eolstoj. Fyrirgefið þér, sagði forstjórinn og beygði sig
djúþl. Réttið mér aflur handritið. Við skulum gefa það
úl. Nei, þakka yður fyrir og verið þér scelir, sagði heims-
frcegasta skálclið sent þd var uppi. — — Þar sem ekki er
rannsakað ofan i kjölinn, lieldur dcemt eftir ytra sltini,
þar er ekki rénn fyrir Krisl eða boðskap hans. Þar sem ríkir
traiisl og éist ii þeim eðla máltni, af þvi að hann er lireint
gull, hvur sem liaitn kanii að glóa, þar er rúrn fyrir Krist.
þar er rúm fyrir saunleikann. Þar sern er hiu sanna lotning
fyrir Jjví sauna gildi, sem heitir heill maður, heilög sltaþ-
gerð, allt sern er egla í mannlifi, þar er rúm fyrir sannleik-
ann, rúm fyrir Krist. Sd, sern ber slíka lotningu i brjósti,
er sem vilringur fré Ausiurlöndum, sem skynjar Ijósið af
hceðuiu, lika, Jjó að J>að birlisl í ókunnri jötu i. f jarlcegu
landi. ()g það er Jjvi að visu ním fyrir Krist i þessari veröld,
l úm meöal all.ra sannra manria. Því að góðir rnenn dragast
með ómótsta'ðilegu afli að Kristi, eins og segull að stáli, og
leila til hans, etns og baru að móðurbrjósti.
h;
rvar er rútn fyrir Krist. Þar, sern er rúm fyrir
kœrleikann. Þar sern er skjól og hlif fyrir smcel-
iugjanii. Keltne.skt orðtak hljóðar svo: Þar, sein er hjarta
rúm, þar er líka húsrúrn.
Veihð Kristi rúm 1 þeirri veröld, sem Jjér ráðið yfir,
1 orðutn yðar og athöfnurn, i áslrikri framkomu,
1 Lryggð og vindttu, sern engin öfl geta bugað. Veitið Kristi
rúm i gleði yður og sorg, veitið Kristi. rúrn þegar hamingjan
er i hásccti, glaðvœrðin lifgar og ijós gleðinnar loga. - Veit-
ið Krisli rúm, þegar harrnur skyggir og hjartað kennir sdrt
lil. - Þegar sorgin lumar og Idnið sýuist grajið. Veitið Kristi
rúm við vöggu og gröf, við jjörurndl og { fögrum höllurn.
Veihð Knsti rúm. Gefið sanleikanurn og kcerleikanum rúm.
Það er sagt, að í ýrnsum stórborgum ileyi árlega tvö
lnindrud ungbörn af hverjum þúsund, sem fœðast. Sú dán-
artala sýnir að þar vantar rúm fyrir vin barnanna.
1-áttu ekki veia hkt um veröldina þd, sem þú rceður
yjir. Látu ekki Ijósin deyja, Ijós þeirra beztu eiginleika
og kenrida, sern Guð' hefir skaþað þér. Láttu sannleikann
vera þer vitci og vegaiiesti og kœrleikann mátt, sem mótar
innra gull.
Gefi þér Drottinn gleðirík jól. — Arnen.
lk: íöqögssqI