Skutull - 04.05.1928, Page 1

Útgefandi: Verklýðssamband Vesturlands.
Ví. ÍR.
ísafjörður, 4. maí 1928.
19. tbl.
Hatrið á bæjarfélaginu
Gamalt 09 nýtt skipnlag.
Þegar gamalt og úrelt skipulag
maðal mannauna fellur um koll
og öðru nýju er komið upp í
þess stað, verður því ekki líkt
við það, að fornt hús hrynji til
grunna, nýtt efni só til flutt og
veglegt musteri reist á rústum
þess.
Heldur verður að byggja nýja
húsið úr gömlu fúaspýtunum.
Síðan verður að sá til trjaa,
bíða eftir að þau vaxi, tegla þau
til og skifía síðan smátt og smátt
um efnið í nýja húsinu, uus það
er í sannleika orðið nýtt.
En lengi feyja gömlu fúaraft-
arnir nýju stoðirnar og verður
byggingin seint fullkomin. Og er
þetta leiða þrautin, sem guð hefir
feugið mönnunum að þreyta sig á.
Enginn heiir Iýst þessu nieð
jafn spámannlegum orðum og
Lenin, er hann talaði uin þj'óð-
fólagsbyltinguna.
„Þegar bylting verður“, sagði
hann, „verður því ekki líkt við
það, að rnaður deyi, likið só flutt
í brott og varpað moldu. Þegar
gamalt þjóðfólag líður undir lok,
er ekki hægt að loka það niðri í
kistu og jarða líkið. Heldur rotnar
það niður mitt á meðal okkar og
ýldar og sýkir okkur sjálfa.“
' Þetta hafa þeir gott af að hug-
leiða, fylgjendur hvers nýs skipu-
lags, sem eru svO einfaldir að
halda að allur vandinn só leystur,
er hið gamla liggur í rústum,
og andatæðingarnir, sera æpa að
hverju nýju skipulagi, sem ekki
fæðist fullkomið.
Hjá spákonuuni.
„Þú verður fátækur þangað til
um sjötugt“, sagði spákona ein
við verkamann.
„Hvað svo“, spurði maðurinn.
„Þá verðurðu orðinn vanur ör-
birgðinni“, var svarið.
íhaldið hefir beðið lægra hlut
í skiftum sínum við alþýðufiokkinn
hór í bænum. Það hefir beðið hvern
ósigurinn á fætur öðrum. Stjórn
atvinnumálanna varð þvi ofurefli.
Stjórn bæjarmálanna fór hjá því í
handaskolum og var af því tekin.
Alstaðar er sama sagan, það vinnur
sér til óhelgis með verkum sínum
og verður þessvegna hvarvetna
útskúfað.
Þessum óförum síaum tekur
það hvorki með þögn nó þolin-
mæði. Oðru nær. Það óskapast
eins og móðursjúklingur og dettur
ekki í hug að leita orsakanna í
sínum eigin barmi, heldur fjand-
skapast það við alt og alla.
Sórstaklega kemur þetta fram
við bæjarfélagið. Ekki þarf annað
en að slá upp i blaði íbaldsins,
Yesturlandi, til að finna þessu
etað. Ár eftir ár hefir ritstjórinn og
félagar hans hamast gegn hverju
því, er bænurn hetir verið gert
til framfara og blessunar. Aldrei
vilja þeir sjá neinar bjartar hliðar,
aldrei segja þeir hlýlegt orð um
bæjarfólagið. Það er eins og þeir
vilji ekki unna því neins góðs.
Svona er ræktarþel þeirra til átt-
haganna.
Hatrið á bæjarfólaginu og böl-
sýnið eru einkenni á fiestum for-
ingjum íhaldsins.
Á því er alið án afláts.
Allra bragða er neytt, til að
koma bæjarfólaginu á kaldan
klaka. Enn hefir þó þessum svart-
liðum íhaldsins orðið lítið ágengt
í bæjarmálunum. Bæjarbúar þekkja
ekammirnar, vita af hverju þær
eru sprottnar og leggja ekki
eyrun að þeim.
Árásir íhaldsins á öll fram-
kvæmdamál bæjarins, ajúkrahúsið,
Hæstakaupstaðinn, bæjarbryggjuna,
Heðstakaupstaðinn, Saljalandsbúið
o. m. fl. hafa ekki borið neinu
árangur, aDnan en þann, að vekja
viðbjóð sumra manna og með-
aumkvun annara með þessum
veialings bölsýnu niðurrifsmönn-
um.
Sjálfir eru þeir búnir að sjá
hvað barátta þeirra gegn stofn-
unum bæjarins er vonlaus. Yið
þetta vex í .þeim ilskan, og þá
gripa þeir til þess, heldur en einkis
að ráða9t á starfsmenn bæjarins
með ósannindum, dylgjum og
brigslyrðum.
Tilefnið er í þetta sinn 240 kr.
hækkun á árslaunum Jóns Póturs-
sonar, aðstoðarmanne, og hækkun
á launum Guðmundar Gairdals,
hafnargjaldkera, þannig að hann
hefir nú kr. 3100 á ári og dýr-
tíðaruppbót að auki, en hafði
áður 2700 kr. laun og samskonar
uppbót.
Þessar launabætur, þó ekki vegi
þær á móti óhæfilegri lækkun á
dýrfiíðaruppbót, telur ritstjórinn
alveg ómaklegar. Eftir hans sögn
eru stat'fsmenn bæjarins evo fá-
•fróðir, að þeir geta ekki gert upp
bæjarreikninginn, og svo miklir
amlóðar til vinnu, að einn maður
vann áður störf þeirra allra, sbr.
grein í Vesturlandi 24. apríl, er
heitir „Ráðamenskan í bænum“.
Til að sanna þenna áburð sinn
segir ritstjórinn:
„Þegar þessi eini maður, sem
áður hafði unnið verk þessara
þriggja, skilaði bæjarreikningnnm
fyrir árið 1925, — það var síðasti
bæjarreikningurÍDn í hans tíð, og
þurfti bann enga hjálp til að gera
hann, en gat samt skilað honum
á nokkurn veginn réttum tíma, —
þá sóst að eftirstöðvar eru kr.
47691.82. Er það bæði sjóðeign
og útistandandi skuldir. Líklega
hafa þá verið um 30 þús. kr. úti-
standandi.“
Barnafræðarinn, ritstjóri Vestnr-
lands, hefir komið fimm lygum
fyrir í þessari 13 lína klnusu:
L