Skutull - 08.11.1941, Qupperneq 3
SKUTULL
160
Alþýðufölk, verzlið við Kaupfélagið á Isaiirði*
í FYRSTU SNJÓUM.
Vetur dregur lið að landamœronum,
Igsir vítt um fold af silfurhœronum,
kalt í grimmu brjósli hugur hlœr ’onum,
liarður viðfangs sumri í fgrstu skœronum.
Rœðsl með grimmd að veikum vallarslráonum,
vœgðarlausan nágust leggur frá ’onum.
Engan bilbug finna fjöllin á ’onum,
fullum sigri langar nœtnr spá ’onum.
Ofar heiðum herlúðrana J>eglir ’ann,
hríðargúlann móli sumri sleytir ’ann,
kœnn sem Loki öllum brögðum beilir 'ann,
böli og dauða hverju slrái heilir ’ann.
Hjörvum snýr ’ann hralt að gróðurreinunum,
hörfar eyðan buguð undan fleinunum,
ymur lofl og láð af kvalaveinunum,
lemstruð liníga blöð af skógargreinunum.
Allar sumars borgir niður brýlur ’ann,
bjartri ör af hverjum fingri skýlur ’ann.
Heiflum þrunginn harl á jaxlinn bílur ’ann,
hjarlakaldur barn frá móður slílur ’ann.
Allar Ijóss- og sumars sálir kvelur hann,
síðstu von ár hverju brjósli slelur 'ann,
sérhvern geisla i feigðarliámi felur 'ann,
fold og himni dánarsöngva gelur 'ann,
Landið allt í klakaviðjum vefur ’ann,
vötnin undir fannadyngjum grefur ’ann,
veðratólum völl og flœði skefur ’ann,
vegabréf til Heljar mörgum gefur ’ann.
En varaðu þig, velur sœll, á skímunni,
er vordagurinn sviptir af þér grimunni,
þig gœti hent að — vakna' af sigurvímunni
við vondan draum og — falla’ i lokaglimunni.
G. Geirdal.
Það hefir veriö stagazt á því
af sumum, aö margt af fólkinu
vildi gjarnan þiggja, og fram-
færslunefnd færi illa með fé. Raun-
in mun verða ólygnust um þetta
eins og annað, og hún er þegar
farin að tala skýrt og skorinort
gegn þeim, sem því hafa haldið
fram, sem að ofan greinir. Hygg-
ur ritstjóri Skutuls, að hægra
hafi verið um að tala ástæður
styrkþeganna og framkvæmdir
framfærslunefndar og bæjarstjóra,
heldur en að standa í sporum
þessara aðila, þó að ólíku sé ann-
ars saman að jafna aðstöðu þeirra.
Einar&uðmundssonl
skósmíðameistari.
Eius og áður er getið, lézt hinn
gamli og góði ístirðingur, Einar
Guðmundsson skósmíðameistari,
íyrir skömmu suður í Reykjavík.
Einar var fæddur í Reykjarflrði
i Strandasýslu hinn 6. ágúst 1873,
en lézt hinn 18. október sl. Hann
var því 68 ára gamall, þegar
han-n dó.
Einar dvaldi norður á Ströndum
fram um tvítugt, en tluttist síð-
an vestur að Armúla á Langa-
dalsströnd við ísafjarðardjúp. Árið
1895 tluttist hanu svo Ail ísa-
fjarðar — og þar dvaldist hann
samfleytt til 1936 — í 41 ár —
eða öll beztu ái æfl sinnar, mann-
dómsáiin.
Þegar hanu kom fyrst til ísa-
ljarðar, réðst hann til skósmíða-
náms bja.Benóní skósmíðameist-
ara Benóníssyni, en eftir tveggja
ára nám kom hann sér upp skó-
smíðaverkstæði — eða árið 1897.
Hann stundaði svo skósmiði 1 20
ár, ýmist á eigin vinnustofu eða
hjá öðium. Þá er hann hætti
skósmiði, tók haun að stuuda
daglaunavinnu og átti auk þess
talsveiðan fénað, eftir því sem
gerist, hjá mönnum hér í bæ.
Árið 1936 flutti hann til Reykja-
víkur og setti þar upp skósmíða-
verkstæði. Vegnaði honum þar
mætavel, og höfðu skípti við hann
margir þeir fsflrðingar, sem flutzt
höfðu til Reykjivikur.
Árið 1901 kvæntist Einar eftir-
lifandi konu sinni, Svanhildi Jóns-
dóttur. Þau eignuðust 11 börn,
en ólu einnig upp dóttur Svan-
hildar, er hún hafði eignazf, áður
en hún giftist Einari. Hún hét
Jósefína og var Sölvadóttur. Hún
var gift Siguiði Þórarinssyni
verkamanni hér í bæ — og er
hún látin íyrir nokkrum árum.
Svanhildur er og heflr ávallt
verið dugnaðar- og fríðleikskona,
kjarkmikil og athafnasöm til
hjáipar börnum sínum og til for-
stöðu heimilisins, og þar sem
Einar var hið mesta snyrtimenni
i hvívetna, var heimili þeirra
óvenjulega piýðilegt, að allri um-
gecgni, jafnvel þá er þrengstur
var kosturinn.
Af börnum þeirra hjóna lifa
sjö:
Jón, verkamaður í Reykjavík.
Þórður, verzlunarm. hér í bæ.
Vilhelmína, gift kona í Hafnai-
fitði.
Grisli, veizlunarmaður hér í bæ.
Guðmundur, verkamaður i
Reykjavík.
Einar, skipasmiður í Reykjavík.
Högni, skósmiður í Reykjavík.
Báru synirnir sex lík Einars.úr
kirkju að gröf, þá er hann var
jarðsettur hér á mánudaginn var.
Einar var elju- og starfsmaður
og sinnti mjög vel um heimili
sitt. Hann átti oft við efnalega
erflðleika að búa, þar sem barna-
hópuvinn var stór, en Einar var að
eðli bjartsýnn og glaðlyndur, og
venjulega var hann hress í bragði
og reifur, tók jafnan fagnandi
glaðlegu ávarpi og kunni því vel,
að gert væri að gamni sínu. Hann
var greiðvikinn með aíbrigðum og
brjóstgóður, og gestrisinn var
hann og þau hjón bæði.
Einar hafði rnikinn og traustan
áhuga á inalum alþýðunnar, og
reglumaður var hann hinn mesti.
Hann átti ýmsa vini hér í bæ og
fjölda kunningja, og enginn var
sá, sem þekkfi Eínar og ekki væii
vel við hann og ynni honum alls
hins bezta.
ísflrðingar Bakna hans þvi og
minnast, þegar hann nú er látinn,
og þeir óska ekkju hans og af-
komendum alls hins bezla.
G. G. H.
Verkalýðssigur. —
Alþýðuflokkssigur.
í gær fór fram atkvæðagreiðsla
í Neðri deild Alþingis um frv.
Eysteins Jónssonar viðskiptamála-
ráðherra — um lögfestingu kaup-
gjalds.
Eiríkur Einarsson, einn af þing-
mönnum Sjálfstæðisflokksins, bar
fram þá tillögu, að frv. væri vísað
til ríkisstjórnarinnar. Tillagan var
felld með 14:9. Ef hún heíði
verið samþykkt, hefði frv. verið
bjargað frá falli og Sjálfsta ðis- og
Framsóknarmenn getað komið sér
saman um eitthvert mall í sam-
bandi við það — og sýnir þetta
enn heilindi Sjálfstæðisflokksins.
Fyrsta grein frv. — um ríkis-
verðlagsnefnd — var síðan felld,
og svo fór fram atkvæðagreiðsla
um tillögu Stefáns Stefánssonar,
bændaflokksþingmanns, um þá
breytingu á 2. gr. frv. Eysteins,
að leyfllegt skyldi að hækka kaup
í sveitum og banna veikföll og
verkbönn. Fyrri hlutinn var felldur,
og siðan tók tillögumaður siðari
hluta tillögunnar aftur og lýsti því
yfir, að bændaflokksmenn mundu
verða á mót.i frv.
Þá fór fram atkvæðagreiðsla-um
lögfestingargrein fiv., og var hún
felld með 16 atkvæðum gegn 11.
Með tillögunni voiu framsóknar-
menn, en á móti alþýðuflokks-
menn, bændaflokksmenD, kom-
múnistar og sjálfstæðismenn —-
nema Gísli Svejnsson og Gaiðar
Þorsteinsson. Þeir sátu hjá — og
er þar enn ein sönnunin um hið
raunverulega hugarfar Sjálfstæðis*
flokksins til lögfestingar kaup-
gjaldsins. En forseti úrskurðaði frv.
fallið — og þar með er lögfesting
kaupgjalds að sinni úr sögunni.
En afstaða Sjálfstæðisflokksins
og yflrlýsing sjálfstæðisráðherranna
um það, að þeir treystust ekki til
að vera með frv., úr því að Al-
þýðuflokkurinn skarst úr leik,
sýnir og sannar ennþá einu
sinni, hvar verkamenn á sjó og
landi og láglaunamenn allir væru
staddir, ef Alþýðuflokksins nyti
ekki við.
Kl. 4 í gær veitti ríkisstjóri
ríkisstjórnirini lausD, en bað hana
að gegna störfum þangað til önnur
st.jórn hefði verið mynduð.