Skutull - 12.05.1945, Blaðsíða 5
S K U T U L L
87
FYRSTI MAl var liátíðlegur liald-
inn hér í bænum með líku sniði
og áður. Blöð og rit og merki dags-
ins voru seld á götunum. Bærinn
var fánuin skreyttur. Engin vinna
fór fram í bænum þennan dag, og
öllurn verzlunum var lokað.
Klukkan tvö hófst útifundur við
Alþýðuhúsið, en þar var saman
kominn mikill mannfjöldi. Ræðu-
menn voru: Hannibal Valdimars-
son varaformaður Baldurs, Jón H.
Guðmundsson formaður Sjómanna-
félagsins og Bjarni Guðmundsson
fyrir hönd Vélstjórafélagsins.
Milli ræðnanna söng Karlakór
Isafjarðar undir stjórn Högna
Gunnarssonar.
Klukkan fimm var barnaskemmt-
un í Alþýðuhúsinu og klukkan 9 al-
menn kvöldskemmtun. Var aðsólcn
svo mikil, að fjöldamargir urðu frá
að hverfa.
Gunnar Bjarnason, forinaður 1.-
maí-nefndar setti skennntunina og
lýsti dagskrá. Síðan flutti Harald-
ur Guðmundsson alþingismaður
ræðu, Jón Hjörtur Finnbjarnarson
söng ein'söng, Guðmundur Hagalín
las, upp og gamanleikur var sýnd-
ur. — Allur ágóði af skemmtunum
og merkjusölu dagsins rann í sjóð
væntanlegrar ellilieimilisbygging-
ar.
| Búnadarbálkur, f
X X
^ Áburðarverksmiðjan — akvegir — og raforka.
Eitt af því sein' öðru fremur
stendur aukinni nýrækt fyrir þrif-
um hér á landi er skortur á áburði.
Áburðarverksmiðjumálið er því eitt
stærsta framfaramál landbúnaðar-
ins. Er hörmung til þess að vita,
hve hægt miðar í því máli. Getur
varla hjá því farið, að mörgum
hafi stokkið bros, þegar Pétur
Magnússon fjármálai'áðherra fann
upp á því snjallræði s.l. haust að
stinga málinu svefnþorn með því
að dreifa út þeirri flugufregn að
verksmiðja, sú, Sem sérfræðingar
höfðu lengi unnið að og undirbúið,
yrði miklu fremur sprengiefna-
verksmiðja, sem orðið gæti um-
hverfi sínu stórliætluleg. Á þeiin
grundvelli var svo málið lagt til
liliðar, og virðist meirihluti Al-
þingis og meira að segja ýmsir
bændur líka lafhræddir við frekara
umtal um byggingu þessarar skað-
ræðisverksmiðju, hvað þá að til
framkvæinda megi hugsa!!
Allir virðast vera orðnir sain-
mála um það, að allur heyskapur
landsmanna á næstu árum verði að
fara fram á rækluðu landi. En þetta
tekst þó aldrei, nema mönnum
vaxi þor og þróttur til að koma
upp áburðarverksmiöju innan-
lands. Vill Skutull taka fastlega
undir það, að Samband íslenzkra
samvinnufélaga verði að ráðast í
lausn þessa stórmáls fyrir bænda-
stéttina, ef' ríkið tekur ekki rögg á
sig og hryndir því til framkvæmda
á næsta hausti.
1 sambandi við allan atvinnu-
rekstur, alla framleiðslustarfsemi
eru samgöngu- og flutningamál
injög mikilsvert atriði.
Ekki á þetta sízl við um land-
búnaðinn. En í þeim efnum eru
sveitirnar að minnsta kosti 100 ár
á eftir tímanum. Hugsum okkur allt
það erfiði og alla þá tímaeyðslu,
sem á flestum sveitabæjum fer í
burðarmjatl á bakinu eða reiðslu á
reiðingshestum. Að maður nú ekki
tali um hið óskaplega erfiði sem
öllu þessu hnosi og tosi er samfara.
Það er engin sveit byggileg, og
það er hvergi hægt að reka ný-
tízku búskap, nema góður akvegur
liggi sveitarenda á milli með af-
leggjara í hvers manns lilað. — Þá
fyrst, þegar svo væri koinið væri
einöngrun sveitanna rofin — hrað-
inn ykist í athöfnunum, og þræl-
dómsoki því, sem ennþá grúfir yfir
verkalýð sveitanna öðrum stéttum
fremur, létt til stórra muna.
Þriðja stórmálið, sem örlögum
getur skipt fyrir islenzkan landbún-
að er raforkumálin. Það er þjóð-
inni lífsnauðsyn að varið sé nú á
næstu áruin allt að hundrað miljón-
um króna til stórfelldra virkjana
íslenzkra fallvalna. Það er einasta
leiðin til að gera íslenzka frain-
leiðslustarfsemi samkeppnisfæra
við framleiðslu annara þjóða, að
laka raforkuna í þjónustu allra at-
vinnuvega landsmanna.
Og ef ekki verður fyrir því séð,
að raforkan verði leidd út um sveit-
irnar jafnframt því, sem hún er
tekin í þjónustu fólksins í bæjum
og kauptúnum, þá duga engar bæn-
ir, ekkert nudd og enginn barlóms-
sónn, um flóttann úr sveitunum —
þá leggjast sveitirnar á fám árum
í eyði.
Raforkan í þjónustu liins önnum
kafna fólks í fámennum sveitum,
það er fyrsta krafan, sem gera verð-
ur til þeirra, sem nú hafa sífellt
orðin nýsköpun og nýskipun á vör-
unum.
Akvegi, nógan áburð -— og orku-
taugar frá rafstöðvum ríkisins út
um sveitir landsins — það er
hjálpin sem veita þarf sveitunum
og fólkinu, sem þar býr — og þá
mundu allir verða ásáttir um, að
hin kvimleiða styrkjapólitik gæti
horfið úr sögunni fyrir fullt og allt.
Öíriðleg íriðarkvöld.
Óljósar frégnir hafa þorizt
um það, að þriðjudagskvöldið
áttunda mai og miðvikudags-
kvöldið 9. maí, liafi alvarleg-
ar óspeklir átt sér stað í
Reykjavik. Munu hafa verið
brotnar rúður í miðbænum
fyrir a. m. k. 150 þúsund
krónur. Kom þar að síðustu
að íslenzk og erlend lögregla
varð að dreifa mannfjöldanum
rneð táragasi.
Ekki hefir Skutull fengið ör-
uggar fregnir um tildrög þess-
ara leiðinlegu atburða, en
sjálfsagt hefir áfengisneyzla
verið ein af frumorsökum
þeirra.
SMÁTT O G STÓRT.
Framhald al' 1. síðu.
Sýning er um þessar mundir op-
in i listamannaskálanum í Reykja-
vik á myndurn, er lýsa frelsisbar-
áttu dönsku þjóðarinnar á lier-
námsárunum. Þykir sýning þessi
hin athyglisverðasta, enda hefir
hún áður verið sýnd bæði í Éng-
landi og Frakklandi og ágætavel til
hennar vandað.
Verzlunarskóli íslunds er 40 ára
á þessu vori. Var þess hátíðlega
minnzt við skólaslit á dögunum.
Ulaöiö íslcmlingur á Akureyri
átti 30 ára afnueli þann 9. apríl
siðastliðinn. Gaf hann út stórt og
mjög myndarlegt afmælisblað, lit-
prentað, fjölbreytt að efni og
myndum prýtt. Stofnandi Islend-
oooooooooooooooooooooooooooooooooooo
Margir eru kallaðir en...
Hann þráði’ í æsku markið, sem þeir stóru stefndu að
og streittist við að fylgja þeim, og lék og söng og kvað,
og nær og nær liann færðist, eins og fley sem ber að höfn,
og fullvel gat hann lesið þarna meislaranna nöfn.
En meðal þeirra gat hann hvergi greint sitt eigið nafn,
þótl gefið liefði’ ’ann þjóðinni sitt hjartaljóða-safn.
Hann nær víst aldrei markinu, sem mest hann þráði fyr,
því margir eru kallaöir en fáir útvaldir. Q.
oooooooooooooooooooooooooooooooooooc
Hjartanlega þakka ég ykkur nemendum mínum
og öðrum þátttakendum, fyrir hinar veglegu gjafir,
er skálanefnd burnaskólans í Hnífsdal færði mér og
konu mirini, í tilefni 25 ára starfsafmælis míns við
skólann.
Guð blessi ykkur öll.
Hnífsdal, 30. april 19^5.
Kristján Jónsson.
Allir þeir, sem nú hafa enga atvinnu fyrir stafni, eru
beðnir að mæta á Vinnumiðlunarski’ifstofunni næstu
daga til skrásetningar. Opið alla virka daga frá kl. 10—
12 f. h. og 1—3 e. h. nema laugardaga frá kl. 10—12 f. h.
VINNUMIÐLUNARSKRIFSTOFAN Á ÍSAFIRÐI.
Utsvör 1945
Athygli útsvarsgjaldenda er hér með vakin á því, að
lög nr. 34 frá 12. febrúar þ. á. kveða svo á, að van-
greiðslur á útsvarshlutum, samkvæmt því, sem áður hef-
ir verið auglýst, valdi því, „að allt útsvar gjaldandans á
gjaldárinu fellúr í eindaga 15 dögum eftir gjalddagann,
þó ekki fyrr en 15. næsta mánaðar, eftir að niðurjöfnun
er lokið“.
Fallnir eru í gjalddaga þrír útsvarshlutar, af fjórum,
sem greiða ber á fyrra árshelmingi. Gjaldendur eru á-
minntir um að greiða nú þegar til bæjargjaldkera, það
sem ógreitt kann að vera. Að öðrum kosti mega þeir bú-
ast við að verða krafnir í næsta mánuði um allt útsvarið,
sem lagt verður á þá nú, eða allar eftirstöðvar þess.
Isafirði, 11. maí 1915.
Skrifstofa bæjarstjóra.
ings og fyrsti ritstjöri er Sig. E.
Hlíðar yfirdýralæknir, nú þingm.
Akureyrarkaupstaðar, en núver-
andi ritstjórar eru Jakob Ó. Péturs-
son og Bárður Jakobsson lögfræð-
ingur,
Gunnar Salómonsson hefir nú
aflraunasýningar í Svíþjóð undir
nafninu Ursus. 1 fyrravetur var
Gunnar i Þýzkalandi og sýndi þá
aflraunir við einn stærsta Cirkus-
inn í Berlínarborg.
Lík Baldurs Guömundssonar, eins
þeirra inanna, sem liurfu i vetur í
Réykjavík, fannst 3. þessa mánað-
ar við Ægisgarð. Líkið var alklætt,
peningar voru í veski Baldurs og
vösum, og engin áverki var á lík-
inu.
Ég undirrituð þakka Verka-
lýðsfélaginu Baldri hj artan-
lega i'yrir peningagjöl', er það
færði mér 13. apríl s. 1.
Ilelga Veturliðadóttir,
Sjúkrahúsi Isafjarðar.
LEIÐRÉTTING.
1 19. 11)1. Skutuls lyifði misprent-
azt upphæð sú, sem ónafngreind
kona gal' Isafjarðarkirkju. Atti að
vera 500- krónur, en ekki 50.
LlTIÐ IIUS TIL SÖLU
laust til íbúðar nú þegar.
Semjið við -
Herbert Sigurjónsson.