Skutull - 10.05.1952, Blaðsíða 6

6
S K U T U L L
kunningja. Lítið hefur verið um
útivist yfir vetrarmánuðina, „en
núna með vorinu fer ég að fara á
stjá, segir hann, og mun þá aðal-
lega leggja leið mína niður að sjón-
um“.
Bjami ber háa elli vel. Má enn-
þá sjá, að hann hefur verið fríð-
leiksmaður og vel að manni. —
Bið ég Skutul svo að færa þessum
öldungi árabátatímabilsins beztu
afmælisóskir mínar.
Hannibal Valdimarsson.
--------O--------
Fimmtugsafmæli.
Ólafur Magnússon, forstjóri varð
50 ára 24. apríl s.l. Hann hefir
starfað hjá útgerðarfélögum í bæn-
um frá stofnun Samvinnufélagsins,
og er þaulkunnugur allri útgerð,
en auk umfangsmikilla starfa í
þágu atvinnumála hefir ólafur tek-
ið mikinn þátt í félagslífi bæjarins.
Skutull árnar Ólafi allra heilla.
Bjarni Jónsson frá Berjadalsá
85 ára
Þann 7. maí átti Bjami Jónsson
frá Berjadalsá áttatíu og fimm
ára afmæli. Hann er fæddur á
Snæfjöllum 7. maí 1867, sonur
Jóns Kolbeinssonar bónda þar og
konu hans Matthildar Guðmunds-
dóttur. Bjarni man vel umtal
manna um Jón Sigurðsson forseta,
eins og það var um hann í lifandi
lífi, og þá var það óneitanlega í
ýmsra munni á annan veg en nú,
eftir að hann varð þjóðhetja og
sameiningarmerki Islendinga.
Tíu ára gamall fór Bjami að
Sandeyri, og í Sandeyrarlandi, við
Berjadalsá, byggði hann sér síðar
hús og bjó þar milli 30 og 40 ár.
Sótti hann alltaf sjóinn á árabát
— aldrei á vélbát. Reyndi oft á
seiglu og úthald við þann atvinnu-
veg, sem nærri má geta, einkum
þegar sækja varð vestur yfir Djúp
á Bolungavíkurmið, eins og oft
kom fyrir. Árin og seglin voru
þannig vinir og samherjar Bjarna
í lífsbaráttunni a.m.k. um 60 ára
skeið. — Seinustu 15 árin, sem
Bjami stundaði sjóinn, réri hann
jafnan einn á báti. Bjarni segir, að
í uppvexti sínum hafi verið þríbýli
á Sandeyri. Hver bóndi hafi jafn-
an haft tvo báta fyrir landi, og
hafi þá oft á vorin verið um 60
manns á Sandeyri. Auk þess var
útgerð og útræði frá Snæfjöllum
og Gullhusám og því ærið margt
um manninn á þessum slóðum,
ekki sízt á aflaárunum miklu fyr-
ir aldamótin. — Nú er þarna allt
í auðn. — Seinasti bóndinn flutti
frá Sandeyri á liðnu ári, eins og
kunnugt er.
Bjarni var giftur Þórdísi Arn-
órsdóttur hinni ágætustu konu, og
áttu þau þrjú börn: Bjarna Hall-
dór, er fórst í Snjóflóðinu á Snæ-
fjallaströnd 18. des. 1920, Ingi-
mundu gifta konu í Reykjavík og
Jónu Sigríði, konu Alexanders
Einarssonar fyrrum bónda á Dynj-
anda.
Hingað í bæinn fluttist Bjarni
fyrir 10 árum síðan, þá 75 ára
gamall. Býr hann nú hjá systur-
syni sínum, Gísla Gíslasyni, Brunn
götu 12 og konu hans, Guðmund-
ínu Ingimundardóttur. — Á Bjarni
ekki orð til að lýsa þakklæti sínu
fyrir ást og umhyggju þeirra
hjóna og segist vera þar eins og
í foreldra höndum.
Einustu tekjur Bjarna eru nú
ellilaunin — um 500 krónur á mán-
uði. Segir Bjami tryggingarnar
veita mikið öryggi og ólíkt því,
sem áður var, en þó hrykki þetta
skammt í þeirri ógnardýrtíð, sem
nú ríkir, ef ekki nyti góðra við.
Bjarna er nú, eins og við má
búast um hálfníræðan mann, far-
ið að förlast heyrn og sýn, en þó
nýtur hann útvarpsins nokkurn-
veginn og viðræðna við granna og
Jóhann J. Eyfirðingur
75 ára.
Hann er í minni vitund einna
fyrstur í fámennum hópi þeirra
manna, sem lengi hafa sett svip
á bæinn. Af göngulagi og lima-
burði, lagstúfurinn sem hann raul-
ar og sveiflum silfurbúins göngu-
stafs, sem hann aldrei skilur við
sig og ýmist ber í olnbogabótinni
eða sveiflar rösklega á göngunni,
geta kunnugir ljóslega ráðið,
hvernig honum sé innanbrjósts.
Hann er nefnilega viljans maður
og sterkra tilfinninga, ákafamað-
ur og ör í lund. Maður starfs og
stórræða meðan hann var í fullu
fjöri. Garpur á sjó, gjafmildur og
hjálpsamur og höfðingi á landi.
Slingur kaupsýslumaður og sér-
kennilegur persónuleiki. Þrekmað-
ur er hann og hinn kempulegasti
að vallarsýn. Kann vel að meta af-
rekssögur ltappa og konunga og er
í essinu sínu, þegar hann segir
sjálfur frá svaðilförum á sjó og
öðrum sögulegum atburðum.
Það hygg ég rétt vera, að Jó-
hann hafi verið funabráður í skapi
og þá gat stafurinn hæglega
hrokkið í tvennt, en langrækni á
hann naumast til. — Og þannig er
hans lundarfar og geðslag allt, að
engum geymist óvild eða kali til
Jóhanns Eyfirðings stundu lengur.
Jóhanni er því vel til vina, og
sennilega er enginn sá, er talizt
geti óvildarmaður hans eða hat-
ursmaður.
Um Jóhann Eyfirðing er vanda-
laust að skrifa stóra bók og góða,
en það skal öðrum eftir látið. Þess-
ar fáu línur verða að nægja í þetta
sinn. Ég þakka Jóhanni Eyfirðing
samstarfið í bæjarstjóm ísafjarð-
ar og viðurkenningu alla sem sam-
borgara. — Hann varð 75 ára þann
16. apríl og siglir nú særokinn í
áttina fram að áttræðisbjarginu.
Hannibal Valdimarsson.
Þrjátíu ára afmæli Karlakórsins.
Söngfélagar Karlakórs Isafjarðar 1952.
Karlakór Isafjarðar minnist 30
ára afmælis síns í kvöld með
opinberum hljómleikum í Alþýðu-
húsinu. Þessa afmælis ber bæjar-
búum að minnast með því að fjöl-
menna á hljómleikana. Mun þar
engum bregðast ágæt skemmtun,
því að sérstaklega vel hefur verið
til hljómleikanna vandað og söng-
ur kórsins nú þróttmikill og fag-
ur.
Aðalforgöngumenn að stofnun
karlakórsins voru þeir Jónas
Tómasson, tónskáld og séra Sigur-
geir Sigurðsson núverandi biskup.
Fyrsti formaður kórsins var Ól-
afur Pálsson, kaupmaður, sem
eins og mörgum bæjarbúum er
kunnugt var mikill tónlistarunn-
andi. Núverandi formaður hans er
Gísli Kristjánsson, sundkennari.
Fyrsti söngstjóri karlakórsins,
frá 1922—40 var Jónas Tómasson.
Þegar hann hætti varð Högni
Gunnarsson söngstjóri kórsins frá
1940—48. Þá varð nokkurt hlé á
starfi hans, unz Ragnar H. Ragn-
ar fluttist í bæinn og var ráðinn
söngstjóri á árinu 1948. Hefur
karlakórinn starfað af krafti mikl-
um síðan.
Margar eru tómstundirnar, sem
kórfélagarnir hafa varið til söng-
æfinga sinna á liðnum 30 árum,
og miklum mun fátæklegra hefði
sönglíf bæjarins verið, ef karla-
kórinn hefði ekki innt sitt menn-
ingarstarf af hendi. Söngstjórun-
um öllum ber einnig að þakka á-
gætt og fórnfúst áhugastarf á liðn-
um 30 árum. Skutull færir karla-
kór ísafjarðar alúðarþakkir fyrir
30 ára starf og árnar honum fram-
tíðargengis.