Heimilisblaðið - 01.02.1931, Blaðsíða 18

38.
HEIMILISBLAÐIÐ
Bókafregn.
Ársrit Hins ísl. garðyrkjufélags 1930
hefir verið sent Heimilisblaðinu. I þessu
riti eru, eins og ætíð þarfar leiðbeining-
ar í blómarækt og garðrækt. Þó {Detta árs-
rit sé ekki stór bók, þá er hún ein af þeim
allra nauðsynlegustu, sem út koma. Að
þessu sinni er efni ársritsins þetta:
St.jú'publómin. Eftir Hannes Thorsteins-
son.
Gróóurhús.
Skrá yfir útlendar blómjurtir. Eftir Ein-
ar Helgason.
Blómlaukar. Víst eftir saraa, og síðast
smágrein um Jaróyrkjufélagió og síðasta
aðalfund þess. — »Fundarmenn tóku að
sér að útvega tvo nýja félagsmenn hver
þeirra«, segir í greinargerð þessari. Og
þar sem árstillag er ekki nema 2 krónur,
en félagið eitt af þeim allra þörfustu
í landinu, þá ætti sú liðsöfnun að ganga
vel. —
-—>^X—
kuggjjá.
Þó að Frakkland og Pýzka-
land hefðu hvort fyrir sig
l'leiri særða hermenn eftir
heimsstyrjöldina en Bretar,
þá hefir England þó greitt
uppgjafahermönnum sír.um
nærri jafnmikið fé 1 lífeyri
og bæði hin 'ríkin til samans. 1 marz (1929) var
lífeyrir særðra enskra hermanna orðjnn 1300
miljónir sterlingspunda. Til samanburðar má
geta þess, að þessi þrjú ríki hafa síðan í nóv.
1918 greitt I lífeyri sem hér segir: Þýzkaland
1850 milj. sterlingspunda, Frakkland 2250 milj.
og brezka rlkið 3935 miljónir. Nokkuð af þessu
fer til þess að kenna hermönnum ýms friðsam-
leg störf. Af þessu leiðir að meðal uppgjafaher-
manna þessara eru ekki nema fimm af hverju
hundraði vinnulausir, en af algengum verkamönn-
um (í marz 1919) tlu af hundraði. Þá voru líf-
eyrismenn samtals 970 þús. og af þeim 19 þús„
sem eru atvinnulausir, eru 7 þús. eigi vinnnu-
færir.
Viltu verða heimsmeistarí?
Það er hægðarleikur. Ekki
þarf annað en eta 200 Vtn-
arbrauð á einni klukku-
stund. Þá ert þú orðinn
heimsfrægur, þangað til
annar etur 201 stykki á
sama tíma. Það eru fádæma margir kynlegir
menn sem eru þátttakendur í því að set^a met
í þessari vitleysu. í París er ölkolla ein og á
hana merkt nöfn þeirra manna, sem tæmdu hana
fulla af öli. Hún rúmar 9 lltra, og I fyrsta skifit
var hún tæmd á 1 mínútu og 7 sekúndum. Þetta
hefir verið lækkað tólf sinnum síðan og síðasti
heimsmeistarinn tæmdi kolluna á rúmum 23 sek-
undum. — Hr. Fritz Söner varð frægur í Berlín
fyrir það, að hann át 300 punda grís á 10 dög-
um. Annar Berlínarbúi át bjúga^ sem var 7 stik-
ur og 4 þumlungar á lengd, á tæpum hálftíma.
Englendingur nokkur setti annars konar met,
en það var I því fólgið að leika lagið »Always«
(»Avalt«) 1000 sinnum í eínum rykk, á slag-
hörpu sína. - Pólskt »Jazz-orkestur« lék hvíld-
arlaust í 33 klukkustundir.
Tyrkland er að verða ný-
tízkulegt; en mikið af liinu
einkennilega er að hverfa
fyrir þeirri tízku. Eitt af
hinum nýju umbötum, eru
hinar nýju kaupsýslur, þar
er harðbannað að »prútla«
um verðlagið. Þetta kemur
ferðamönnum vel, en Tyrkir líta hornauga til
þessarar nýlundu. Hverjum Tyrkja er verzlun
hinn mesti unaður. Þar fara öll kaup og söíur
fram með sérstökum hætti. Kaupandi sýnir þeirri
vöru, sem hann ætlar að kaupa, hina megnustu
fyrirlitningú, en hins vegar segir seljandi, að
har.n vildi heldur missa hægri hönd sína en láta
svo dýra vöru af hendi. Þannig getur það gengið
tímum saman að þjarkað er um málið. Þeir
reykja marga vindlinga og einn kaffibollann
eftir annan, meðan þeir eru að koma sér saman
um verðið. Loks fer viðskiftamaðurinn sína leið
buj tu af söluþinginu bálreiður út af þessu blygð-
unarlausa verði, en kaupmaðurinn hleypur á eft-
ir honum og dregur hann til baka. Og endirinn
verður venjulega sá, að hann selur vöruna íyrir
þriðjung af hinu upphafiega verði; kveinar lcaup-
maður þá sáran og kveðst hafa verið »settur á
höfuðið«. — Þessi leikur er einkennilegur, en
hann eyðir tíma og er alls eigi hagkvæmur.
útgefandi Jóu Helgason.