Vesturland - 01.12.1933, Blaðsíða 2
154
VESTURLAND
Skyasemi Skytlinga.
Það er stundum svo, að skiln-
ingurinn hjá H. V. og Skytling-
um er eitthvað treglegur, og verð-
ur helzt að skrifa fyrir þá eins og
börn. Svo hefir þeim farið vesl-
ingunum út af því sem sagt var
f Vesturl. 18. þ. m. um þá vitfirr-
ingu meirihl. bæjarstjórnar, að láta
sér ekki segjast við uppkveðna
hæztaréttardóma.
„Vesturl." fór ekkert í grein
þessari inn á það, hvort eða hvor
græddi á vöruuppskipun hérna,
heldur skýrði hlutlaust frá hve
mikinn skatt meirihl. bæjarstjórnar
ætlaði að taka sem aukaskatt af
umferð vörunnar. En vitfirringin
liggur hvorki I því né rausi H.
V. um þetta, sem hvergi snertir
málefnið. Það sem ,Vesturl.“ átti
við er það nefndi þetta vitfirringu,
er það, að meirihl. bæjarstjórnar
skuli enn ætla að taka sér rétt,
þvert ofan í gildandi lagafyrir-
mæli og nýuppkveðinn hæztarétt-
ardóm. Og með þessu atferli
hlýtur meirihl. bæjarstjórnar að
spana atvinnurekendur, sem notað
hafa bryggjuna undanfarið, til þess
að fara í skaðabótamál, sem liggja
opin til þess að vinnast, samkv.
hæztaréttardóminum í málinu milli
bæjarins og Jóns S. Edwalds út
af sömu atriðum.
Er rétt að minna á það hér, að
mál þetta var hafið af þeirri til-
viljun, að meirihl. bæjarstjórnar
hélt áfram að krefja aukagjald
þetta, sem áður var kölluð vagna-
Ieiga, eftir að bryggjan var gerð
bflgeng. En vitanlega var gjald
þetta í upphafi sett til þess að
láta bæjarbúa jafna hina dýru
leigu á Hæzta með aukaskatti,
svo flagga mætti með því við al-
menning, hve eignakaupin hefðu
verið góð og hagstæð. Þeir kunna
svo sem lagið á fólkinu bolsarn-
ir hérna.
Þótt ekki sé hægt að vita til
fullshve hárri upphæðslíkur skaða-
bætur myndu nema er það vfst,
að verði þeim alvarlega hreyft,
nema þær tugum þúsnnda króna.
Það var einmitt þetta sem „VI. “
kallaði vitfirringu, að gera sér leik
að þvi, að fá slíka dóma á þetta
örreitta bæjarféiag og áleit að meiri-
hlutí bæjarstjórnar ætti fremur að
láta skynsemina ráða og hlýða
lögum og rétti.
Enda er ekki annað fært meðan
lagafyrirmæiunum er ekki breytt,
Og það er vitanlega skylda bæjar-
stjórnar, að hlýða lögunum, en
ekki að brjóta þau.
Þetta hefir og meirihf. bæjar-
stjórnar loks viðurkent með þvf,
nð samþykkja að reyna að fá heim-
ild stjórnarráðsins um nndanþágu
frá gildandi lögum til þessarar nýju
einokunar. En þar sem engir aðrir
hafa notað slíka einokun, enda hafa
ekki rétt til slíks fremur en ísa-
fjörður, er vonlaust Um aö slík
undanþága fáist að óbreyttum lög-
nm þeim, sem gilda umþessi efni.
Melrihl. bæjarstjórnar mætti og
vera minnisstætt, að hann hefir
ekkl riðið feitum hesti frá aðgjörð-
um sínum á sviði laga og réttar.'
Má þar t. d. minna á Seljalands-
fjósið. Það skuldaði ýmsum um
18 þús. kr., þar af verkamönnum
(sem ekki ættu að heita dátar á
máli H. V.) um 4 þús. krónur.
Einn af aðilunum fór í mál til að
ná rétti sínum. Áður en máfið
byrjaði hefði hann gefið bæjarstj.
kostjá að greiða skuldina við sig
samkv. samuingi eða sætt sem
lfklega hefði orðið 4 þós. kr. En
þessir herrar voru of stórir eða
litlir til þess að ganga að sliku,
og neituðu öllum sáttaboðum, en
fengu í stað þess hæztaréttardóm
fyrir ellri skuldinni ásamt vöxtum
og málskostnaði og nam sú upp-
hæð alls frekl. 7 þús. kr. Auk
þess fékk bæjarstj. þau ummæli í
forsendum hæztaréttar I máli þessu
sem munu vera einstæð um nokkra
bæjarstjórn, að hún hafi brotið
lög á áfrýjendunum (Timburverzl.
Björk) með því að hagnýta sér
eign áfrýjendanna án samþykkis
þeirra. Beint tap bæjarsjóðs á
þessu máli er því aldrei minna
en 4 þús. krónur að meðt. máls-
kostnaðl bæjarins.
Samkvæmt orðnm margra Iög-
fróðra manna má telja það alveg
örugt, að hefðu verkamennirnir
hafið máí við bæjarstjórnina inn-
an árs frá því vinna þeirra við
fjósið fór fram, hefðu þeir fengiö
sér hvern eyri tildæmdan. En það
voru einmitt flokkmenn H. V. sem
ætluðust til, þegar þeir sjálfir áttu
f hlut, að verkamenn ynnu kaup-
laust, en ekki MV1.“ eða Arn-
grímur.
Þessa rfku tilhneigingu meirihl.
bæjarstjórnar til bess að vilja ekki
lfta á staðreyndir og telja sig vera
fyrir ofan lög og réit telur „Vl.“
vitfirringu. Máske H. V. viljí
kalla það skynsemi. Það væri
rétt eftir honum. En hann um
það.
En borgararnir, sem fá að borga
brúsann fyrir þetta atferli meirihl.,
munu varla telja þetta skynsemi.
Ellitrygging fyrir fiskimenn.
í Noregi er nú I undirbúningi
að koma á sérstakri ellitryggingu
fyrir fiskimenn. Er hugmyndin sú,
að sérhver fiskimaður er verður
60 ára eða eldri fái þaðan styrk,
alt að 500 kr. fyrst. En sem farið
gæti hækkandi eftir þvl hvað tekjur
leyfðu hjá tryggingu þessari.
Sannarlega er meira en tími til
þess kominn, að unnið verði fyrir
svipaða hugmynd hér á landi, því
engin stétt er afskiftari um stuðn-
ing þjóðfélagsins nú en einmitt
sjómannastéttin. Hinsvegar á sú
stétt, að mörgu við óblíðust kjör
að búa og dregur mest í þjóðar-
búið.
Milliþ.n. í sjávarútvegsmálum,
er nú situr á rökstólum, ætti að
leggja grundvöll m. a. að sliku
starfi fyrir sjómannastéttina og
búa svo um hnútana, að verulegt
gagn yrði að.
1. desember.
Eins og að undanförnu heldur
fjársöfnunarnefnd kirkjubygging-
arsjóðs fjölbreytta skemmtun I
G. T.-húsinu, sem hefst kl. 9 í
kvöld. Sig. Eggerz rninnist þar
dagsins með ræðu og auk þess
verður fjölbreyttur söngur, upp-
lestur o. fl. Skemtanir þessar
hafa ávalt verið vel sóttar og
má óhætt vænta þess, að svo
verði enn.