Vesturland - 24.12.1958, Blaðsíða 13

VESTURLAND
13
svo að hann nái til viðtakanda
fyrir jólin.
Eins og kunnugt er standa yfir
miklar breytingar hér á húsnæð-
inu og hefir það gert bæði okkur
starfsfólkinu og viðskiptavinunum
erfiðara fyrir. Þó hafa viðskipta-
vinirnir haft fullan skilning á þess-
um erfiðleikum. Þetta stendur þó
allt til bóta. Breytingin er langt
komin og þá batna vinnuskilyrðin.
Ég held líka að afgreiðslan ætti að
ganga greiðar þó að hún hafi að
vísu alltaf gengið vel.
Hvað starfaðir þú áður en þú
komst hingað?
Ég var búinn að vinna samfleytt
í 20 ár hjá Kaupfélaginu. Fyrst
vann ég í Neðstakaupstaðnum í
verkamannavinnu og síðan var ég
bílstjóri á fyrsta bíl Kaupfélags-
ins, gamla Ford model 1929, og
ók ég þá kolum um bæinn. Ég
sótti líka tvö sumur mjólk vestur
í önundarfjörð.
Síðustu 15 árin vann ég aðallega
við lagerinn í verzlun Kaupfélags-
ins. Á þessum árum eignaðist ég
fjölda starfsfélaga. Þó eru aðeins
fáeinir eftir af þeim hjá Kaupfé-
laginu núna.
— Á þessum árum hefur þú
kynnst mörgum mönnum úr sveit-
unum í nágrenninu.
— Já, þarna kynntist ég mörg-
um mönnum, einkum þó á fyrri
árunum, meðan byggð var líka í
Sléttuhreppi og búið var allt norð-
ur að Horni. Þá þurfti að útvega
þessu fólki alla vöru. Þarna kynnt-
ist ég mörgum góðum og skemmti-
legum mönnum, því að fáir komu í
kaupstað án þess að koma í Kaup-
félagið. Ég á margar skemmtilegar
endurminningar frá þessum dög-
um.
— Þú nefndir áðan að þú hafir
ekið fyrsta bílnum, sem Kaupfé-
lagið eignaðist. Hvernig fannst þér
að vera bifreiðastjóri fyrir 20 ár-
um. Var það eitthvað svipað og að
aka bíl núna?
Já, starfið var að vísu svipað þó
að bílarnir séu orðnir breyttir.
Þetta var 'lítill bíll á við bíla nú
til dags. Þá voru miklu færri bíl-
ar hérna og þurfti þá að nota þessa
bíla, sem til voru, í alla mögulega
vinnu. T. d. var þessi aðallega not-
aður til kolakeyrslu um bæinn, en
auk þess var hann bæði notaður
í skemmtiferðir og sem líkvagn,
þegar á þurfti að halda. Bíllinn
þótti jafnan nokkuð fljótur í ferð-
um, fór nokkuð greitt yfir landið
og held ég að það sé ekki ofmælt
að hann eigi íslenzkt hraðamet,
sem líkvagn, ef ekki heimsmet.
Við viljum ekki tefja Hermann
lengur, því að nóg er hjá honum að
gera. Jólapakkarnir þurfa að kom-
ast á leiðarenda fyrir jólin. Við
ljúkum því samtalinu og kveðjum
hann.
★
Úr soflu pósttijónnstunnar á ísafirði
Á. s.l. hausti flutti Gunnlaugur
Guðmundsson, póstfulltrúi, erindi
á fundi í Lionsklúbb Isafjarðar um
þróun póstmála og starf póstþjón-
ustunnar á Isafirði. Hann hefur
góðfúslega gefið Vesturlandi heim-
ild að birta glefsur úr erindi sínu
og fara þær hér á eftir.
Saga póstskipulags á Islandi
hefst með tilskipun um póstmál
frá 26. febrúar 1872, en fyrstu ísl.
frímerkin koma út 1873 og eru
það skildingamerkin, en fjórum
árum síðar koma fyrstu aura frí-
merkin út. Árið 1902 er gefið út
1 krónu frímerki, 1904 2ja krónu
og 5 krónu, en 10 krónu frímerki
koma fyrst út 1924 og árið 1955
koma út 25 króna frímerki.
Póstafgreiðslur á fsafirði.
Það er talið að Nielsen, verzlun-
arstjóri hjá Tangsverzlun, afi hins
þekkta sellóleikara Erlings Blöndal
Bengtson, hafi fyrstur haft með
höndum póststörf hér í bænum.
Eftir hann tekur Thorsteinsson,
alþingismaður við þeim störfum,
en hann stofnsetti Gamla-bakarí-
ið, og var þá pósthúsið í Aðal-
stræti 24. Því næst tekur Þorvald-
ur læknir við póstinum og þá er
póstafgreiðslan í Mjallargötu 5,
þar sem bankaútibússtjóri Útvegs-
bankans býr nú, en flytur síðan í
Aðalstræti 26, hús þeirra Gísla
Júlíussonar, Bjama Sigurðssonar
og Guðmundar Kr. Guðmundsson-
ar. Árið 1903 tekur Guðmundur
Bergsson við pósthúsinu, en hann
hafði unnið hjá Þorvaldi við póst-
inn. Á eftir Guðmundi verður
Finnur Jónsson póstmeistari og er
póstafgreiðslan þá til húsa fyrst
í Þinghúsinu, sem nú er Skáta-
heimilið, síðar í Pólgötu 5 (hús
Þórðar múrara). Þar næst er það
á Norðurpólnum en flytur síðan í
húsið Austurvegur 1 (Kjartans
læknis húsið), en árið 1927 kaup-
ir póststjórnin húseignina Aðal-
stræti 18 og þar hefur pósthúsið
verið til húsa í rúmlega 30 ár.
Þegar fyrst voru borin út
bréf hér í bæ.
Fyrsti bréfberi þessa bæjar var
nefndur Guðmundur Kleppur, hann
byrjaði að bera út bréf árið 1904.
Hann kallaði menn undir húsvegg
og spurði hvort viðkomandi ætti
von á bréfi og ef viðkomandi sagð-
ist ekki eiga það, þá afhenti hann
alls ekki bréfið. Áður en farið var
að bera út bréf, þá var sá háttur
hafður á að eftir að póstur kom
voru lesin upp á póstafgreislunni
nöfn þeirra, sem bréf fengu og
bréfin aðeins afhent viðtakendum
sjálfum.
Nokkur sýnishorn af bréfum
póstmeistara.
Hér fara á eftir nokkur sýnis-
horn af bréfum póstmeistara, sem
gefa nokkra innsýn á kaupi, skyld-
um og hversu ákvörðunarvald
póstmeistara var takmarkað þegar
greiða átti úr póstsjóði.
50 krónur á ári.
1 sambandi við þetta hef ég séð
afrit af bréfi Þorvaldar læknis, frá
2. jan. 1904 til póstmeistarans í
Reykjavík, hann var þá æðsti mað-
ur póstsins.
„Út af bréfi yðar herra póst-
meistari, dagsettu 24. nóv. f. á.,
leyfi ég mér að tjá yður, að ég sem
stendur eigi sé næga þörf á, að
annai póstkassi sé festur upp hér
í kaupstaðnum, en ég verð að álíta
mjög svo heppilegt, að póstafgr.
eigi vísan kunnan mann og áreið-
anlegan, er beri út um bæinn bréf
þau, er móttakendur eigi hafi vitj-
að sjálfir 2—3 klukkustundum eft-
ir komu hvers pósts, og komi til-
kynningum til þeirra er register-
aðar sendingar eiga á pósthúsinu.
Hefi ég þegar stungið uppá því
við mann, sem ég álít einna heppi-
legastan, að hann taki það starf
að sér fyrir 50 krónur yfir árið
og kveðst hann muni fáanlegur til
þessa og það þó því fylgdi sú kvöð
að tæma bréfakassa í bænum.
Brjósttösku handa honum leyfi ég
mér að óska eftir.“
Þegar landpósturinn skrópaði
í 10 daga.
Hér er eitt bréf skrifað af Guðm.
Bergssyni til póstmeistarans í
Reykjavík, varðandi einn landpóst-
inn.
31/10 1910. „Með bréfi þessu vil
ég allra virðingarfyllst, leyfa mér
að tilkynna yður herra póstmeist-
ari, að maður sá, ^gr hefir haft á
hendi að undanförnu aukapóstferð-
ir að Eyri í Seyðisfirði, hefir nú
gert sig sekan í því að dvelja hér
á Isafirði í 10 daga í óleyfi og án
gildra forfalla, eftir að hafa tekið
póstinn hér á pósthúsinu til 13.
póstferðar. Ég hefi því fyrir hönd
póststjómarinnar leyft mér að
víkja manni þessum þegar frá
ferðunum, og ráðið í hans stað
Halldór M. ólafsson, sem er bæði
duglegur og áreiðanlegur maður og
haft hefir og hefur enn aukapóst-
ferðimar héðan til Bolungavíkur.“
Halldór þessi er nefndur er í
bréfinu er faðir Halldórs M. Hall-
dórssonar, verkstjóra hjá skipaaf-
greiðslunum.
Atti póstafgreiðslumaður
að fá síma?
Bréf til Póstmeistarans í Reykja-
vík 8. ágúst 1908 frá Guðmundi
Bergssyni.
„Með því að fjöldi borgara hér í
bæ eru að taka telefón í hús sín nú
í haust, hafa óskað eftir að ég tæki
Framhald á 16. síðu.