Heilbrigðismál - 01.01.1953, Blaðsíða 2

Heilbrigðismál - 01.01.1953, Blaðsíða 2
2 FRÉTTABRÉF UM HEILBRIGBISMÁL eins og 1918. Sjaldan virðast liafa liðið yfir 60 ár á milli faraldra, en oft skemur, stundum innan við 30 ár. Með þeim samgöngum, sem nú tengja saman allar þjóðir heims, ætti að mega búast við að frekar liði skemur en lengur á milli farsótta en áður. Sennilega er alheimsinflúenzan allt annar sjúkdómur en sá sem vana- lega gengur undir nafninu inflúenza. Þegar faraldurinn síðasti gekk yf- ir í lok fyrri heimsstyrjaldarinnar voru menn tiltölulega skammt á veg komnir í virusrannsóknum, a. m. k. samanborið við það sem síðar Iief- ur orðið. Þá reyndu allir að rækta inflúenzu-bakteríu Pfeiffers frá sjúklingunum, en niðurstaðan varð sú að hún fannst yfirleitt alls ekki, svo að menn sannfærðust um að hún væri ekki orsökin. Það er fyrst eftir 1930 að menn læra að rækta inflúenzuvirus og upp úr því síðar að prófa mótefni í blóði dýra og manna fyrir þeim. Þá sýndi sig að fleiri en ein tegund af virus getur valdið inflúenzu og má venjulega rekja livern faraldur til sérstakrar virustegundar. Aðaltegundirnar eru kallaðar A B og C. Sú tegund sem undanfarið hefur gengið í Evrópu, er sérstök tegund af A, en B-tegund gekk í Bandaríkjunum í fyrravetur. Bóluefni hefur verið framleitt gegn hverri virustegund fyrir sig og virðist það geta komiðað gagni, en ónæmið stendur írekar stutt og er ekki fyllilega öruggt. I London liefur verið sett upp alheimsmiðstöð fyrir inflúenzurann- sóknir og er þar fylgzt með því hvers konar virusstofn það er sem veld- ur inflúenzu hvar sem Iiennar verður vart í heiminum. Rannsókna- stofnanir út um allan heim standa í sambandi við dr. Andretves, sem stjórnar inflúenzu-rannsóknunum í London, en hann varð fyrstur til að finna inflúenzuvirus, ásanrt Smith og Laidlaw 1933, og fylgist Rann- sóknastöðin á Keldum með inflúenzufaröldrum hér á landi, þar sem hún hefur góðan útbúnað til virusrannsókna. Með því að rannsaka virusstofnana hvar sem veikinnar verður vart, er ætlunin að láta engan faraldur koma sér á óvart og geta verið við því búinn að framleiða bóluefni gegn hverri farsótt ef þörf gerist. Þetta er gert víðs vegar um heim eins og er og virðist bólusetningin a. m. k. sums staðar hafa komið að greinilegu gagni. Væntanlega tekst að fá úr því skorið hvers konar virus eða sótt- kveikja það er sem veldur alheimsinflúenzunni, næst þegar hún fer af stað. Meðan ekki er vitað að alheimsinflúenzan sé af sama toga spunnin og inflúenza sú, sem vitað er af hverju stafar, er næsta óheppilegt að sama nafnið skuli vera notað um hvorutveggja sjúkdóminn. Því að í hvert skipti sem inflúenzufaraldur gerir vart við sig í nágrannalöndun- um og gera verður ráð fyrir að veikin breiðist út, verður mönnum hugsað til drepsóttarinnar 1918 og margir óttast að sams konar veiki sé

x

Heilbrigðismál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heilbrigðismál
https://timarit.is/publication/638

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.