Alþýðumaðurinn - 19.12.1996, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUMAÐURIHN
HMMTUDAGUR 19. DESEMBER 1996 - 3
Jólah ugvekja
Séra
• •
Hannes Orn
Blandon
sóknarprestur á
Laugalandi
S
g ætlaði reyndar að kalla þessa hugvekju
, Jól í Helvíti“, en það fannst henni Marianne
minni heldur sterkt ef ekki gróft í árina tekið.
Þetta telst heldur ekki hugguleg byrjun á hug-
vekju í ljósi þess að flestir vilja vera svo ósköp
vænir og elskulegir á jólaföstunni og menn og
konur koma saman í félögum og klúbbum í tíma
og ótíma og gera vel við sig í mat og drykk og sitja
svo sælir og sílspikaðir eins og selurinn hans
Stefáns Jóns, sem ég man ekki í augnablikinu hvað
heitir, meðan þeir hlusta á einhvem fyrirlesarann
nudda og gæla við sálir þeirra. Þá er og ekki verra
að téðir fyrirlesarar séu svona frekar uppbyggilegir
en nauðsynlega skemmtilegir. Loks koma blessuð
jólin og fólk heldur áfram að raða í sig og röltir
síðan í kirkju jafnvel og hlustar á prestana jarma
og hjala og áminna hið sama fólk um að gleyma
nú ekki Jesúbaminu í öllu jólahaldinu, hinni einu
sönnu jólagjöf.
Til að forðast allan misskilning vil ég taka skýrt
fram að svona er ég líka. Ég er ekki undanskilinn.
Héma sit ég sæll og álíka sílspikaður og hlakka til
jólagjafanna, svínasteikurinnar, hangikjöts, laufa-
brauðs og rauðkáls og þakka einhversstaðar inni í
mér að ég er ekki af Hútúættbálki eða Tútsí og á
ekki grátandi grindhoruð fársjúk böm með flugur í
augunum, sem em að deyja í fanginu á mér.
Einhversstaðar inni í mér gleðst ég yfir því að
geta gengið uppí Staðarbyggðarfjallið og skotið
eins margar rjúpur í jólamatinn og ég vil og jafnvel
selt nokkra tugi. Einhversstaðar inní mér fagna ég
því að geta labbað oní Laugalandsmýrar og skotið
gæsir í hundraðavís, étið nokkrar í framhaldi, selt
svo bringumar úr hinum í pate og grætt tugi þús-
unda. Ég spurði sjálfan mig hvort þetta stafaði hugs-
anlega af því að gæsir væm svoddan bévítans mein-
dýr eins og einhver sagði og þessvegna sjálfsagt
að fækka þeim allverulega ef ekki útrýma, en ekki
endilega af því að þær væru svo góðar á bragðið.
Og einhversstaðar inní mér gleðst ég yfir því að
geta gengið niður að hvaða á sem er og veitt mér
fisk í soðið án þess að þurfa að borga fyrir það
krónu, það er að segja ef ég get sýnt bevís upp á
það að ég og mínir séu að svelta í hel.
Er þá yfir nokkm að kvarta? Er ekki dásamlegt
til þess að vita að þær hundmðir sem em svo vesæl-
ar að vera eitthvað örkumla eða atvinnulausar geta
gengið inn í Félagsmálastofnun, Hjálparstofnun eða
hvaða kirkju sem er og fengið einhverja úrlausn ef
ekki ölmusu.
Fólk verður að gera sér grein fyrir því að við lif-
um í landi hinnar frjálsu samkeppni og við getum
ekki verið að púkka mikið upp á þá sem verða undir
í keppninni. Fólk verður að gera sér grein fyrir því
Lögmannshlíðarkirkja
að hér er land hinna mörgu guða og gullkálfa sem
nauðsynlegt er að friða allan sólarhringinn. Hér er
boðið upp á brauð og leika, og Bakkus, Erobikus,
Mammon, Eros og öllum hinum færðar fómir. Hér
á Akureyri blóta menn KA-guðinn aðra hvora helgi
og formæla andstæðingum hans í sand og ösku á
meðan guðinn Þór er eitthvað miður sín þessa
dagana.
Fólk verður að gera sér grein fyrir því að hlutimir
verða að borga sig í þessu þjóðfélagi okkar. Þar
em að vísu nokkur vandamál á ferðinni en þau em
smotterí og auðleyst. T.d. fer helmingur ríkistekna,
þ.e. 50 milljarðar að mér skilst, í heilbrigðisgeirann,
en þó borga sjúklingar sig engan veginn því þeir
taka pláss á sjúkrahúsum sem ekki borga sig og
ekki borgar sig lengur að vera læknir að mér skilst.
Skólakerfið borgar sig ekki eins og yfirvöld hafa
raungreinalega rekið sig á og í framtíðinni mun ekki
borga sig að hafa nemendur nema böm foreldra
sem em í álnum og geta borgað fyrir böm sín. Ut-
gerðin borgar sig ekki þó einstaka útgerðarmaður
bjargist. Ekki borgar landbúnaðurinn sig þó hér
drjúpi smjör af hverju strái en hugsanlega borgar
sig að vera landbúnaðarráðherra. Aldraðir borga
sig ekki því þeir þurfa fé úr lífeyrissjóðum sem ekki
borga sig og ekki borgar ríkið sig sem sennilega
stafar af lélegu skólakerfi því þar á bæ er stærð-
fræðikennsla í rúst eins og allir vita.
Það hefur stundum hvarflað að mér að þegar
kristnir menn játa í trúarjátningunni: „steig niður
til Heljar“, þá sé átt við þá jörð sem Jesús fæddist
til - að það sé sá heimur sem við búum í.
Guð gefi að ég hafi rangt fyrir mér og gefi jafn-
framt að við megum breyta því.
Gleðileg jól.
/
Oókum uiiíófiiptaumuM oú&wt
gieéiíegsia jó£a
og fxvtócetdwt á komandi wti
JóöMum uiðókiptin
(Lófuun uiðóftipUwiuum ofífkvt
gieðiíegsai jóta
og fwióceldwi á damandi wá
JóöMum uiðókiptin
RAFVEITA AKUREYRAR
- lýd/si. leíSiwi.