Alþýðumaðurinn - 19.12.1996, Blaðsíða 11

HMMTUDAGUR 19. DESEMBER 1996 - 11
Saga frá flokksþingi
Jón Baldvin og svínið
egar GATT málið stóð sem hæst í utanríkisráðherratíð Jóns
Baldvins, fór hann í eigin persónu á fundi víða um land til að
boða bændum fagnaðarerindið. Eitt kvöld síðla voru þeir á suð-
urleið á ráðherrabflnum eftir stormasaman fiind með skagfirskum bænd-
um, ráðherrann og Kiddi rótari bflstjóri hans, og voru staddir einhvers-
staðar í Húnavatnssýslunum þegar svo slysalega vildi til að Kiddi keyrði
á svín, sem birtist skyndilega út úr náttmyrkrinu, og steindrap það.
Við veginn stóð reisulegur bóndabær, og Jón Baldvin segir Kidda
að hann verði að fara þangað heim og láta vita af óhappinu.
„Og hvað á ég að segja,“ spyr Kiddi.
„Nú, þú segist bara vera bflstjórinn minn og að svínið þeirra hafi
orðið fyrir bflnum og drepist,“ segir Jón Baldvin.
Kiddi töltir nú upp heimreiðina, en Jón Baldvin bíður í bflnum á
meðan. Líður svo og bíður og ekki kemur Kiddi til baka. Eftir rúma
klukkustund birtist hann loks aftur og er með fangið fullt af pökkum og
pinklum.
„Hvað í fjandanum hefur þú verið að gera allan þennan tíma,“ segir
Jón Baldvin snúðugt, „- og hvaða drasl er þetta?“
„Sko, þegar ég hafði sagt þeim erindið, vildu þau endilega bjóða mér
inn fyrir,“ segir Kiddi vandræðalegur. „Þau voru alveg einstaklega elsku-
leg, og mér var borið allt það besta, sem til var á bænum, svo að ég gat
ómögulega bara staðið upp og farið. Þegar ég svo loksins losnaði, þá
leystu þau mig út með þessum gjöfum, - ég held að þetta sé aðallega
heimaslátrað og eitthvað af reyktum laxi.“
„Hægan, hægan, Kiddi minn, hvað sagðirðu eiginlega við fólkið,“
spyr þá Jón Baldvin.
„Bara eins og þú sagðir, - að ég væri bflstjórinn hans Jóns Baldvins
og að ég væri búinn að drepa svínið."
r
(9ðfium uidöfuptauimim oARcvc
gleðitegHa jéta
ai} fwíðœtdwc á komaudi áni
JðöMum- uidðHiptUt
/
Oðfíum uiððftLptauinum oMwt
gleéitegxa játa
ag fwíðætdwi á domandi óhí
JðöMum uidðktptin
BÓKEIUD sf.
BÓKHALD OG ENDURSKOÖUN
Sími 462 1838 - Fax 462 5054
éðfkun uiððííiptauinum oMwt
* gteditegxa jóta
og fwtðcddwt á damandi áni
J>öMum uidókiptia
Lögmannsstofan hf.
Brekkugötu 4 - Símar 461 1200 & 461 1202
r
Oðkum uiððfiiptcwinum oáíicvt
gteðitegxa jóta
oxj fwtðcetdwt á fiamandí cuá
JðöMum uiÖðkiptin
SJOVADICTALMENNAR
Umboðið á Akureyri - Ráðhústorgi 5
- Símar 462 2244 & 462 3600
Óð&um uulðftiptavinum oá&wi '
gteðitegxa jóta fgjjl
ag fwtðceídwt á kamandi áxi
JöMum uiÖðkiptin
M Slippstöðin hf
Hjalteyrargötu 20 - Sími 461 2700
íBeðtu jóla- ag
nýwtðkueðjwt
Landsvirkjun
ÞÚ GETUR EKKI HÆTT AÐ BORÐA ÞAÐ....
GOTT EITT SÉR - GOTT MEÐ SÚPU - GOTT MEÐ ÖLI
GOTT MEÐ RAUÐVÍNI - GOTT MEÐ POTTRÉTTUM
KOMIÐ SMAKKIÐ OG SAIMNFÆRIST....
TRYGGVABRAUT & BREKKUGOTU
ATH:
NYTT
SIMANUMER 461 4010
Guð og hugsunin
Geimfari og heilaskurðlæknir
voru í djúpum samræðum um
innstu rök tilverunnar. „Ég er al-
veg klár á því, að Guð er ekki
til,“ sagði geimfarinn. „Ég hef
ferðast vítt og breitt um geiminn
og aldrei orðið var við minnsta
snefil af Guði.“
„Ég er nú búinn að krukka í
mörg heilabúin um ævina,“ sag-
ði þá heilaskurðlæknirinn, „ - og
aldrei hef ég séð örla þar á nokk-
urri hugsun.“
Tilkynning
Bamapíur, bamapíur, tek að
mér að bama píur....
Mannamunur
Hver er munurinn á svíni og
lögfræðingi?
Svínið breytist ekki í lög-
fræðing, þótt það detti í það.
Draumfarir
Yfirmaðurinn: ,Alfreð, hvem-
ig stendur á því að þú mætir
svona seint í vinnuna?“
Alfieð: „Sorrý, en mig dreymdi
að ég væri að keppa í hand-
bolta.“
Yfirmaðurinn: „Þú hefðir nú
ekki þurft að sofa yfir þig þess-
vegna.“
Alfreð: „Jú, leikurinn fór í
framlengingu."
Gömlu kynnin
Hann: „Er ég sá fyrsti, sem
þú hefur sofið hjá?“
Hún: „Það getur meira en
verið. -Varstu á landsmóti hesta-
manna 1978?“
Kulnuð ást
Hún: „Að ég skuli hafa þurft
að giftast þér til að komast að
því hvað þú ert mikið fífl.“
Hann:, J>ú þurftir þess ekkert.
Þú hefðir átt að fatta það um leið
og ég bað þín.“
Hvolpavit
Tveir pjakkar ræddust við og
fyrsti pjakkur segir: „Ég er fimm
ára, hvað ert þú gamall?"
„Ég veit það ekki,“ svarar
annarpjakkur.
„Ertu eitthvað farinn að
hugsa um kvenfólk,“ spyr þá
fyrsti pjakkur.
„ Nei,“ svarar annar pjakkur
undrandi.
„Þá ertu sennilega bara fjög-
ra.“
Happíhendi
Gamall maður um áttrætt var
á gangi útí skógi, þegar honum
heyrðist kallað til sín. Hann
skimaði í kring um sig og sá loks
að köllin komu frá froski, sem
sat á tjamarbakka. Hann gekk
nær og froskurinn sagði við
hann:
„Ég er froskur í álögum. Ef
þú tekur mig upp og kyssir mig,
þá breytist ég óðara í ljóshærða,
kynþokkafulla yngismey og
verð algerlega á þínu valdi.“
Gamli maðurinn hafði snör
handtök, greip froskinn og virti
hann fyrir sér um stund, en stakk
honum svo í vasann. Lagði síðan
af stað heim á leið.
Upp úr vasanum barst niður-
bælt, reiðilegt kvakk-kvakk.
Þegar gamla manninum fór að
leiðast hávaðinn tók hann frosk-
inn upp úr vasanum og spurði af
hverju hann léti svona.
„Heyrðirðu ekki hvað ég
sagði?“ spurði froskurinn. „Þú
þarft ekki annað en að kyssa mig
og þá hefurðu eignast kynþokka-
fulla ljósku, sem vill allt gera
fyrir þig.“
„Jújú, froggi minn,“ sagði þá
sá gamli. „En þegar maður er
kominn á minn aldur, þá er bara
miklu meira gagn af froski, sem
getur talað.“