Samtíðin - 01.07.1942, Qupperneq 25

SAMT/ÐIN
21
sína og vini ,á þessum siðustu andar-
tökuin ævi sinnar, sem virðast svo
löng einmitt vegna þess, að ineð þeini
er æviskeiðið á enda runnið? Auðvit-
að niinntist liann þeirra. Kodenchuk
hlýtur að hafa vitað, hve dýra fórn
liann var að færa. Hvernig gat hann
annað en þráð lífið, sem lilasti við
honuni, æskumanninuin, í allri sinni
dýrð? En föðurlandsástin og hatur
Iians á óvinunum háru óttann við
danðann fullkomlega ofurliði.
Okkur mun jafnan verða það hulin
ráðgáta, hvernig Kodenchuk var inn-
anbrjósts á þessari miklu örlaga-
stund. Hann var ekki sögulietja, held-
ur hetja í raunverulegri haráttu lífs-
ins. Saga hans var ekki skráð í skáld-
söguformi, heldur í fáeinum línum
í dagblaði. En enginn vafi er á þvi,
að þegar Iiann var að framkvæma
afrek sitt, hlýtur hann að liafa verið
gagntekinn af sanls konar eldmóði og
hinn mikli snillingur Tolstov hefur
lýsl svo ógleymanlega.
VIÐ SKYNJUM i anda þennan
mikla eldmóð hetjuhugans,
þegar við rennum augunum vfir hin-
ar gagnorðu frásagnir frá vígstöðv-
unuin. Þar er l. d. getið um einn af
liðsmönnum Rauða hersins, Gushchin
að nafni. Honum var falið að verja
vissan víggirtan stað, og liann beið
þess rólegur, að óvinirnir nálguðust.
Það var ekki fyrr en þeir voru komn-
U' í mjög gott skotfæri, að vélbyssa
Gushchins tók að stráfella þá tugum
saman. Rússinn gekk að þessu hroða-
lega verki með sams konar ró og væri
hann að uppræta illgresi heima á akr-
iuuin sínum. Og eftir skamma hríð
Efnalaug
Reykjavíkur
Laugaveg 34 B. — Sími 1300.
•
Hreinsum og litum alls konar fatn-
að með nýtízku vélum og heztu
efnum. — Ivomið þangað, sem
skilyrðin eru hezt og reynslan
mest. Biðjið um upplýsingar.
Fyrirspurnum svarað greiðlega.
Afgreitt um land allt gegn póst-
kröfu, fljótt og vel.