Morgunn - 01.06.1946, Síða 62

52
MORGUNN
Nú leið h. u. b. mánuður, og stöðugt sá ég þetta undar-
lega ljós; þó varð sú breyting á, að nú sá ég alltaf annað
ljós koma á eftir. Frænka Stuarts, sem ég hefi áður getið,
símaði til mín, bað mig að heimsækja sig, og gerði ég það.
Þegar ég kom inn í herbergið til hennar, heilsaði hún mér
alvarlega og sagði því næst: „Hvaða sálm heyrðuð þér
Colin syngja nóttina ,sem þér sáuð hann í svefnherberginu
hjá yður?“ Ég svaraði óðara: „Jesús, sem elskar sál mína“.
Hún rétti mér þá bréf, sem henni hafði borizt þennan sama
morgun, frá hernaðaryfirvöldunum, þar sem nánara var
sagt frá öllum atvikum að dauða Stuarts. Hann hafði særzt
af sprengju og orðið þegar meðvitundarlaus 6. des. og
andast kl. 2 nóttina 9. des., án þess að hafa fengið með-
vitundina aftur allan tímann. Hann hafði verið jarðsung-
inn kl. 4,45 f. h., sveipaður brezka ríkisfánanum, og yfir
honum hafði verið sunginn sálmurinn „Jesús, sem elskar
sál mína“.
Ég hafði aldrei rætt við hann um trúmál eða sálma, og
mig hafði aldrei dreymt hann fyrr.
Nokkuru síðar varð ég vör vinar míns við rúmið mitt;
ég veit ekki hvort ég á að segja í draumi eða í sýn. Hann
hélt annarri héndi um úlnlið minn og var að hvetja mig
til þess að koma með sér. Föt hans voru úr sama efni og
einkennisbúningurinn hans, sem ég hafði áður séð hann í,
í draumi mínum, en nú voru föt hans hrein og vel hirt.
Ég gaf frá mér hljóð, vaknaði við það, og um leið heyrði
ég einhvern ganga eftir gólfinu í áttina til dyranna, og
greinilega heyrði ég dyrnar opnast. Af fótatakinu heyrði
ég greinilega, að það kom frá hermannastígvélum með
sporum, sem smullu í gólfið. Ég fylgdi fótatakinu eftir
níður stigann, heyrði útidyrahurðina opnast og lokast, og
um leið sló klukkan fimm.
Eldsnemma morguns kom vinkona mín inn í herbergið
til mín, hún var mjög óróleg og spurði mig, hvort ég hefði
séð ljósið. Ég neitaði því, en hún kvaðst hafa vaknað við
nokkuð. Hún hefði séð mikið ljós á hurðinni milli her-