Alþýðublaðið - 29.08.1923, Blaðsíða 2
#
Pólskn prelátárnlr.
Nolikur atriðl mihinnm
til skiluingsaaka.
B. Saunleikurinii.
>Vestra res agitur< (>það
er um ykkur að ræða<).
(Dalbor & Kakovskij.)
1918 brutust pólskar hersveitir
inn í Ukrajna og Hvíta-Rússland.
Þóttist stjórnin fara þar með
friði, en vildi fá Hvítu Rússa til
að játast undir pólska ríkið.
Þeir brugðust illa við og gripu
tii vopna. Varð úr þessu styrjöld
milli Soviet-Rússiands og Pói-
lands, sem stóð til 1920. Hofðu
Pólveijar allan styrk sinn frá
Frökkum. 1920 brutust Pólverjar
f annað sinn inn í Litháen undir
forystu Zeligovsky hershöfðingja
og tóku herskildi borgina Vilna.
1921 ruddust þéir undir forystu
Korfanty inn í Þýzkaiand og
hernámu Austur-Schlesíu. Pól-
verjar, þ. e. a. s. borgaraflokk-
arnir, vilja fyrir hvern mun tæra
út landamærin og Játa einskis
ófreistað í því efni, enda eru
Frakkar verndarar þeirra, og
verður því ekki sagt, að þá
skorti fordæmi.
Síðán 1920 háfa Pólverjar
stöðugt setið á svikráðum við
Rússa. Hafa þeir í vetur beint
hersveitum sínum að iandamær-
unum, enda eru þeir líka í
>Litia Bandaláginu<, sem stofnað
var af Frökkum gegn Soviet-
Rússiandi. Bíða þeir eítir tæki-
færi til að ráðast yfir landamærin.
Ávarp klerkanna er því ekkert
annað en fyrirboði nýrrar árásar,
sem búist er við á hverri stundu.
Það er Iiður í undirbúaingnum.
* #
*
Tichon patriarki, hinn grísk-
kaþólski, sem minst er á í ávarp-
inu, er nú laus úr fangelsi. Hann
var tekinn höndum fyrir undir-
róður, meðan hungursneyðin
geisaði. Vildi hann ekki láta af
hendi dýrgripi kirknanna til mat-
vælakaupa. Ilann hefir beðið
stjórnina afsökunar og var þá
látínn Jaus. Rú sneska kirkju-
þingið í vor hafði áður svi't j
hann tignarmerkjum og virðing- í
4iiiýoubranðB6rÍjin
selur hln óviðjafnanlegn
hveitibranð,
bökuð úr beztu hveititegundinni (Kanada-korni) frá
stærstu og fullkomnustu hveitimylnu í Skotlandi,
sem pekt er um alt Bretland fyrir vörugæði.
um og lýst hátfðlega yfir þvf,
að Soviet-stjórnin væri einfær
um að stjórna Rússlandi, svo
vel færi.
Þakka ég svo >frater< Dóra
frá Laxnesi fyrir góða þýdingu.
Gleðst ég yfir því, að hann geti
nú þvegið hinar bolsivíkisku
syndir sínar frá því í fyrra, er
hann hóf mig í dýrðlingátölu,
eða hitt ið fyrra, er hann ætlaði
til Rússlands, í klaustri hins
heilaga Bernhards. Ég gleðst
yfir hinum týnda sauð. Heilsi
hann svo frá mér hinum ágætu
kardínáium,Dalbor ogKakovskij,
og flytji þeim frá mér aftur boð
þeirra: Vestra res agitur!
Á Symphoriansmessu, 1923.
Hendrik J. S. Ottósson.
Mikla athygli hefir vakið er-
lendis mál eitt, sem komið hefir
upp suður x Algier. Aðalmaður-
inn er uppgjafa-höluðsmaður
einn transkur, de Vesian að
nafni. Parísar-blað eitt skýrir svo
frá upptökum þessa dutarfulla
máls:
í hinum glæsilegu sölum
hinnar frönsku nýlendu f Algier,
í hinum tyrknesku kaffihúsum
borgarinnar og í fordyrum kaup-
hallarinnar heyrist nú að eins
eitt náfn, — de Vesians höfuðs-
manns. Hver er þessi dularfulli
maður, sem enginn þekti í gær,
en nú er orðinn frægur á einnl
nóttu?
Fyrir einu ári keypti de
Vesian höfuðsmaður jarðeign í
Hjálparstðð hjúkrunarfélags-
Ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. 11—12 f. h.
Þriðjudagá ... — 5—6 e. --
Miðvikudaga . . — 3—4 e. —
Föstudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 e. -
Stangasápan með blámanum
fæst mjög ódýr í
Kaupfélaginn.
Algier af uppgjata-herforingja
nokkrum, Desnoyer að nafnl,
sem áskiidi sér þó afnotarétt að
nokkrum hluta eignarinnar til
dauða síns. Síðar virðist Des-
noyet að hafa séð eftir sölunni,
og eftir það var öðru hvoru
ýmiss konar ágreiningur milli
þessara tveggja hermanna. Að
Iokum fékk Desnoyer leynilög-
reglumann til þess að rannsaka
fortíð de Vesians, ef vera mætti,
að hann fengi með því færi á
þessum mótstöðumanni slnum.
Innan skamms komst leynilög-
reglumaðurinn að þeirri furðan-
legu niðurstöðu, að uppgjafa-
höfuðsmaður í riddaraliðinu Oli-
ver de Vesian, fædíþir í Tours
27. júlf 1860, hefði ándast í Li-
rnoges árið 1903, en eigi að
síður hefði hann 30. maf 1918,
þ. e. 15 árum eftir dauða sinn,
gengið að eiga kaupmannsdóttur
eina, ungfrú Vivarez.
Menn vita, að hinum vönduðu
skrifstoiuherrum getur skjátlast,
og því hefði mátt ætla, að hér
væri um einhvern misskilning
að ræða. En er de Vesian höf-
uðsmanni var stefnt af tileíni
þessarar einkennilegu uppgötv-
unar leynilögreglumannsins til
þess að gera grein fyrir sam-
hengi hlutanna tyrir rétti, lýsti
Lifandi lík.