Alþýðublaðið - 29.08.1923, Blaðsíða 3

/
*-£»»»«»■£*«MK
Kaupiö
aö eina gerilcneydda nýmjólk
frá Mjólkurfélagi Reykjavíkur;
hún flytur ekki meö aér
taugaveiki né aðrar hættu-
legar sóttkveikjur,
send heim án aukakostnaðar.
Sími 1387.
yfirlýsingar. Skjölin voru rann-
sökuð og fundin rétt að vera.
de Vesian höfuðsmaður heldur
því hiklaust fram, að hann hafi
dáið árið 1903, og varði hann
því ekkert um jarðneska dóm-
stóla. Hins vegar neitar hann
því miður að láta nokkuð uppi
um það, hvsð á daga hans hefir
drifið »hinum megin.< Hefir hon-
um nú verið komið fyrir á tauga-
veiklaðra-hæli, svo að sálar-
ástand hans verði rannsakað.
Fátækt er enginn glæpur,
hcldur þjóning.
Sdgar Rice Burroughs: Dýr* Taí'zans.
hans að vísu, því Jane og svarta konan voru
horfnar ásamt með Schneider.
Þegar þeir Jónas komu, ætlaði hann að drepa
þá, því hann hélt þá meðseka, en loksins gátu
þeir sannfært hann um, að þeir vissu ekkert um
svikin.
Meðan þeir voru að bollaleggja, hvar konurnar
væru, og hvað Schneider ætlaði fyrir|sér, kom
Tarzan til þeirra.
Hann sá þegar, að ekki var alt með feldu, og
þegar Mugambi hafði sagt honum alla söguna, beit
hanu á jaxlinn og hnyklaði hugsandi brýrnar.
Hvað hugsaði Schneider að taka Jane brott á
smáey, þar sem Tarzan hlaut að ná til hans?
Apamaðurinu hólt hann ekki slíkt flón, og hann'
fór að gruna hið rétta.
Schneider hefði varla framið slíkt verk, nema
hann þekti leið til þess að sleppa frá eynni. En
hvers vegna hafði hann líka tekið svöitu stúlkuna?
Aðrir hlutu að vera með, og eiuhver þeirra vildi
ná þeini svörtu.
>Komið þið!< sagði Tarzan; »hér er ekki nema
um eitt að gera, en það er að rekja slóð
þeirra.«
Er hann lauk máli sínu, kom stór maður ókunnur
út úr skóginum fyrir norðan þá. Hann gekk beint
til þeirra. Enginn þeirra þekti hann, enda engum
dottið í hug, að fleiri menn gistu eyna en þeir,
sem voru í búðunum.
Þetta var Qúatav.
»Konum ykkar heflr verið stolið,< sagði hann,
>Ef þið viljið nokknrn tíma sjá þær aftur, þá komið
strax og fylgið mór. Ef við hröðum okkur ekki,
mun Govrie vera lagður af stað áður en við
komumst alla leið.<
»Hver ert þú?< spurði Tarzan. »Hvað veizt þú
um stuld konu minnar og svertingjastúlk-
unnar?<
»Ég heyrði Kai Shang og Moinulla brugga
svikráð ásamt tveimur mönnum úr búðum ykkar.
Éeir höfðu flæmt mig úr olckar búðum og vildu
mig feigan. Nú vil ég jafna um þá í Btaðinn.
Komið!<
Gústav fór fyrir þiem fjórum félögum af Riticaid
norður eyna. í*eir fóru hratt. Skyldu þeir koma
nógu snemma? Innan skamms fengu þeir svar við
því.
Þegar þeir loksins komu út úr skóginum og
ströndin. og höfnin komu í ljós, sáu þeir, að örlögin
höfðu orðið þeim ill, því Covrie var að líða út af
höfninni fyrir fullum seglum.
Hvað var nú til bragðs að táka? Breitt brjóst
Taizans gekk upp og niður af geðshræringu. Hór
virtist síðasta - höggið hafa fallið, og hafl Tarzan
apabróðir nokkurn tíma haft ástæðu til þess að
örvænta, þá var það nú, er hann sá skip ð haida
á brott, með konu hans inunnburðs og i niest i
hættu. Bað var sárt að gei,a ekki aðhafst, er
skipið var svo nærri.
K o n u rl
Munlð eltir að biðja
um Smára smjörlíkið.
Dæmið sjólfar nm gæðin.
Hás óskast til kaups, má vera
lítið. A. v. á. 1
hann hiklaust yfir því, að öll
skjalágögnin væru í alla staði
hárrétt.
>Þó stend ég hér bráðlifandi
frammi fyrir yður, herrar mínir!<
sagði hann. »Það er aiveg víst,
að ég er dauður, en ég lifi samt.
Eg hefi átt heima »hinum megin<
í mörg ár, en þrátt fyrir það á
ég nú heima í Algier. Ég lýsi
hér með yfir því, að til er að
Takið eftir!
Bíllinn, sem flytur ÖJfusmjóIkina,
tekur fólk og flutning austur og
austan að. Mjög ódýr flutningur.
Afgreiðsla hjá Hannesi Ólafssyni,
kaupmanni, Grettisgötu 1.
Verkamaðurinn( blað jafnaðar-
manna á Aknreyri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Elytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál,
Kemur út einu sinni í yiku. Kostar
að eins kr. 5,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á aigreiðslu Alþýðublaðsins.
eins einn de Vesian, og ég
er hann. Þessi de Vesian er
fæddur 27. júlí 1860; það er
fæðingardagur minn. Sá hinn
sami de Vesian dó árið 1903 í
Limoges. Sá de Vesian er líka
ég, herrar mínir! Ég er lifandi
lík.<
Menn geta auðveldlega gert
sér í hugarlund, hvernig dóm-
aranum hefir orðið vlð þessar