Barnablaðið - 01.10.1938, Blaðsíða 7

BARNABLAÐIÐ
7
í bragði, og þegar móðirin spurði
hvað að henni gengi, fór hún að
gráta. Mamma hennar hélt þá að
einhver í skólanum hefði verið
vondur við hana. En Ester hristi
neitandi höfuðið og sagði, að hún
þyrði ómögulega að segja hvað
sér þætti, því þá yrði mamma
sjálfsagt reið.
— „Nei, barn, ég skal alls ekki
verða vond, segðu mér bara hvað
það er, sem hryggir þig“.
— „Já, mamma mín“, sagði Est-
er, „stúlkurnar í skólanum syngja
svo marga fallega söngva og lesa
upp svo góðar sögur um Jesú, hve
mikið Hann elskaði börnin og
hvernig Hann ennþá elskar þau
og vill hjálpa þeim. Ég hefi svo
oft hlustað á orð þeirra og söngva,
að ég kann mikið af því utanað.
O, mamma, mig langar svo mik-
ið til að mega lesa þetta og syngja
með hinum stúlkunum. En pabbi
segir, að það sé synd að tala um
Jesú og hefir harðbannað mér
það. — Mamma, hvers vegna fæ
ég ekki að vera með þeim að
syngja fallegu söngvana?11
— „Viltu lofa mér að heyra ein-
hvern sönginn, sem þú kannt",
sagði móðirin.
Ester söng þá einn sálm, um
fæðingu Jesú og líf hans á jörð-
inni. Meðan hún var að syngja,
hafði faðir hennar komið inn, og
er hann með mikilli eftitekt, hafði
hlustað á söng hennar, sagði hann
hvasst: „Þarna sjáum við afleið-
inguna af því, að sendá barnið
okkar í skóla kristinna manna.
Ég hefi alltaf verið hræddur um
að þeir mundu hafa áhrif á hana“.
„En Ester hefir ekki haft neitt
illt af því, vinur minn“, sagði
mamma hennar blíðlega. „Vel get-
ur verið að Jesú hafi verið góður
maður, og ég bið þig, að vera svo
góður, að leyfa henni að vera
áfram í skólanum“.
Pabbi hennar gaf þá eftir að
hún mætti fyrst um sinn vera þar
kyrr, en sagði um leið: „En takið
eftir orðum mínum, verði hún
lengi í skólanum, fer það svo, að
hún hættir að vera Gyðinga-
stúlka“.
Þannig fékk Ester að vera
áfram í skólanum og nú mátti hún
vera með að læra kristinfræði,
eins og hún óskaði. Það, sem hún
lærði um Jesú, las hún og sagði
mömmu sinni þegar hún kom
heim, og oft hlýddi pabbi hennar
einnig á þær frásögur. Eftir nokk-
ur ár naut Ester litla þeirrar gleði,
að bæði hún og mamma hennar
og pabbi voru tekin inn í kristinn
söfnuð, er þau höfðu játað trú
sína á Jesúm Krist, sem frelsara
sinn og Drottinn.
Guðs orð er lifandi og kröftugt
og það jafnvel af vörum barnanna.
Á. Á. þýddi.
\