Barnablaðið - 01.08.1946, Blaðsíða 9

BARNABLAÐIÐ
31
Þann, sem til mín kemur, mun ég
ekki burtu reka. Hún trúði, að Jes-
ús meinti einmitt það, sem hann
segði, og vissi, að luin var hans
kæra, frelsaða barn.
Fáum dögum seinna spurði ég
hana: „Reyndir þú frekar að þókn-
ast mér, eftir að þú gafst mér þig?“
„Já, já,“ sagði hún brosandi, „ég
reyndi að þóknast þér í öllu, jafn-
vel hinu minnsta.“ „Langar þig
einnig til að þóknast Jesús?“ „Það
finnst mér,“ sagði hún. „Viltu segja
öðrum telpum, að þú reynir að
þjóna Kristi?" Hún leit niður fyrir
sig og roðnaði. „Ég blygðast mín að
tala um það.“ „Blygðaðist þú þín
fyrir að segja að ég ætti þig?“ „Nei,
alls ekki.“ „En því, kæra Wiyu, að
blygðast sín fyrir Jesús, bezta vin-
inn þinn, sem elskar þig og frelsar
þig b'á syndin-ni?- Við skulum- biðja-
hann að fyrirgefa þér og hjálpa þér
að þóknast honum." Wiyu kraup
og bað: „Kæri, elskaði Jesús, fyrir-
gefðu mér, að ég er svo hrædd, og
hjálpaðu mér að segja öðrum, að ég
tilheyri þér.“ Þegarvið stóðum upp
sagði hún: „Nú er ég ekki hrædd,
nú vil ég fara og segja öðrum frá
Jesús." Og svo fór hún út til að
hitta skólasystkini sín. Á leiðinni
mætti hún trúboða, sem var að
koma í heimsókn, og hún var mjög
feimin við hann, því að hann var
ókunnugur, en hún safnaði allri
sinni djörfung, leit upp j hann og
sagði: „Ég hef gefið Jesús sjálfa
Leikurinn: ,Mér [íkar*
Einu sinni var falleg, lítil stúlka.
En fáum þótti hún falleg, af því að
luin hafði þann ljóta vana að segja
stöðuglega: Mér líkar ekki eða ég
vil ekki.
Þegar hún átti að klæða sig á
morgnana byrjaði hún: Ég vil
ekki fara í þessi föt. Þegar hún átti
að borða: Ég vil ekki drekka mjólk,
og vil ekki borða graut. Þegar hún
átti að hátta, sagði hún: Ég vil ekki
mig.“ Trúboðinn varð bæði glaður
og hrærður. Heima átti liann dótt-
ir, sem lengi hafði lesið og heyrt
um Jesús, en ekki byrjað að elska
hann. Hann tók litlu Wiyu í arma
sína og hvatti hana til ætíð að
fylgja Jesús.
Þannig héit hún áfram að vitna
fýrix Öðrum, og einnig fékk hún
djörfung til að skrifa föður sínum,
þótt hún óttaðist að hann yrði reið-
ur sér. Hér er innihald úr bréfi
hennar: „Kæri faðir minn, ég hef
gefið Jesús sjálfa mig, ég blygðast
mín ekki fyrir það og er ekki hrædd
að segja frá því.“ Faðir hennar var
aleinn, er hann fékk bréfið, og eng-
ínn veit hvað hann hugsaði, en
strax næsta sunnudag kom hann á
samkomu til að heyra trúboðann
segja frá þessum Jesús, sem dóttir
hans hafði lært að elska.
Hann hélt áfram að læra um Jes-
ús, þar til hann einnig lærði að
elska hann.