Barnablaðið - 01.10.1949, Blaðsíða 10

8
BARNABLAÐIÐ
hlýlega, „pabbi þinn vill þér ekki
illa, en þú veizt að hann er upp-
stökkur og svo hafði hann drukkið
í dag.“
Gróa svaraði engu, hún heyrði
varla til móður sinnar. Hatrið og
reiðin æddu innra með henni. Aldr-
ei skyldi hún fyrirgefa pabba sínum
þetta. Hún var reiðubúin að leiða
yfir hann alla þá vanvirðu, sem hún
gæti. Frú Larsen hafði haft rétt fyr-
ir sér í því, að rétta aðferðin væri
ekki refsing á þessu stigi málsins.
Hún fann hefnigirnina hjá Gróu og
var í ráðaleysi.
Þá var barið að dyrum. Gróa
þekkti rödd Svenssens þegar hann
spurði eftir henni. Hann vissi um
yfirheyrzluna, og þegar Gróa kom
ekki aftur í skólann, varð hann
áhyggjufullur um hana.
„Hún er komin heim,“ sagði frú
Larsen og strauk hendinni um tár-
vott andlitið. „Hún er komin í rúm-
ið.“
„Skyldi hún vera vakandi? Gæti
ég fengið að tala við hana?“
„Hún er vakandi, en ég veit ekki,
það er allt í drasli þar inni.“
„Það gerir ekkert til.“ Hann
gekk inn, settist á stól við rúmið og
tók í hönd Gróu. Hún leit undan
og reyndi að forðast hann.
„Þetta var ljóta atvikið, Gróa.
Það er ekki furða þótt pabbi þinn
yrði reiður. Hann hafði ekki hug-
mynd um, að þú værir í svona
slæmum félagsskap.“
„F.g get aldrei fyrirgefið honum
þetta,1 ‘hvæsti hún. „Ég er orðin of
stór til þess að vera tuskuð svona
til.“
„Við getum hvorki brotið lög
Guðs né manna, án þess að fá refs-
ingu. Ef þér skilzt það, verður ekki
eins erfitt fyrir þig að fyrirgefa föð-
ur þínum. Þú veizt að hann hefir
svo margt að stríða við. Þú veizt að
hann er atvinnulaus og þess vegna
hefir hann fallið í örvæntingu. Það
kemur niður á taugakerfi hans, og
liann verður þunglyndur. Þú
syndgár stórlega með því að vera
svona reið við föður þinn. Manstu
ekki eftir hvað við lásum í Kristin-
fræðitímanum: „Heiðra skaltu föð-
ur þinn og móður." Þú sérð sjálf
hvílíkar afleiðingar syndin hefir.
Þú hefir ekki viljað hlusta á góð
ráð og aðvaranir, og nú hafa afleið-
ingarnar komið yfir þig. Og syndin
leiðir enn meira böl yfir þig, ef þú
ekki flýrð til Jesú, sem dó á krossin-
um einnig fyrir þínar syndir. Hjá
■ Honum getur þú fengið kraft til að
lifa hreinu lífi.“
Kærleiksrík orðin voru eins og
smyrsli á hjartasár Gróu. Tárin
byrjuðu að renna niður vanga
hensar og þá skildi Svenssen að
Gróa var enn ekki forhert.
„Jesús elskar þig, Gróa,“ hélt
hann áfram. Hann vill frelsa þig frá
því að glatast í syndinni. Hann vill
gefa þér gleði og hamingju.“
„Hvernig ætti ég að verða glöð og