Barnablaðið - 01.02.1966, Blaðsíða 11

Betra en óskastjarna
En hvað þetta er falleg stjarna,“ sagði
Katrín við Maríu, um leið og hún benti á
stjörnu, sent sást blika á himninum fyrir of-
an álmtréð, þar sem stúlkurnar stóðu.
„O, það er óskastjarnan mín“, svaraði
María. „Veizt þú að í hvert skipti, sem ég sé
liana, þá óska ég mér að eignast nýtt reiðhjól.
Hvers mundir þú óska þér, Katrín?” ‘
Katrín var ekki lengi að hugsa sig um. Ég
mundi ábyggilega óska mér að fá lítinn páfa-
gauk, helzt bláan,“ svaraði María.
„Það getur vel verið að þú getir fengið
hann.“
En Katrín hristi höfuðið. „Það verður að
minnsta kosti langt þangað til. Jólin eru lið-
in hjá, og afmæli mitt er ekki fyrr en í októ-
ber,“ svaraði hún.
Nu kallaði móðir Maríu á hana, því að
það var tími kominn til þess að borða kvöld-
verð. Katrín fór lieim til sín, en gat ekki
hætt að hugsa um páfagaukinn.
Víst var gaman að eiga vinstúlku, sem átti
11