Barnablaðið - 01.02.1966, Blaðsíða 17

Afmœlisblómin
Svolítill úði ai hinu kærkomna vorregni,
lagðist yfir augnahár Lilju þegar luin stað-
næmdist fyrir sunnan htisið til þess að tína
fáein blóm senr uxu þar. Þar voru nýsprottn-
ar fjólur og vetrargosi.
,,Úr þessum blómunr er hægt að búa til
nrjög fagra vendi, skreytta nreð snrá burkna
blöðunr," sagði hún við sjálfa sig. „Það er
erfitt að finna blónr í blónrvönd, lranda þeim
senr eiga afmæli á þessunr tínra árs.“
„Ertu nú að tala við sjálfa þig aftur?“
heyrðist rödd fyrir aftan hana segja. Það var
þá bróðir hennar.
„Ég lref ekki svarað sjálfri nrér ennþá,"
svaraði lrún brosandi .
„Hver á að fá þennan blómvönd?“ Er Jrað
uppálraldskennarinn þinrr kannske?"
„Nei, það er lrún frú Sigríður, senr er á
sjúkrahæli. Hún á einmitt afnræli í dag.“
„Hún? Hún á það víst til, að geta barið
jrig, um leið og þú kenrur inn unr dyrnar.
Er lrún kunningi þinn?“
„Ekki beinlínis“. Skugga dró yfir andlit
Lilju. I raun og veru langaði lrana ekki til
að heimsækja Jressa konu, og við athugasenrd
17