Barnablaðið - 01.02.1966, Blaðsíða 33

Steinninn í sleðabrekkunni
— Komið þið strákar, við skulum búa til
skíðabrekku. Við leggjum stóra kassann hér
niður og svo mokum við mikið af snjó yfir,
og þá fáum við bráðlega góða skíðabrekku.
Gunnar kom með þessa tillögu og bar upp
við félaga sína, þá Svein og Eirík. Þeir áttn
heima á Skáni, í Svíþjóð, og þar er mjög
lítið af skíðabrekkum. En rétt fyrir utan
borgina, þar sem þeir áttu heirna, var örlítil
brekka, sem þeir reyndu að bæta upp á þann
hátt, sem þegar hefur verið talað urn.
Drengirnir létu nú kassann á sinn stað og
síðan hófst snjómoksturinn. Þeir héldu starfi
sínu áfrarn í alllangan tíma og loks hafði
þeim heppnast að gera viðunanlega skíða-
brekku.
Nú ætluðu þeir að keppa um hver þeirra
gæti runnið lengst og einnig hver þeirra gæti
stokkið bezt. Gunnar var merktur með bók-
stafnum A, Sveinn með B og Eiríkur með C.
Keppnin var ákaflega jöfn. Það var svo að
segja sarni árangur hjá þeim öllum.
Þeir runnu langt út á akurinn, eftir að
þeir voru komnir niður úr brekkunni. En
niðri á akrinum var steinn, sem var í vegi
fyrir þeim. Drengirnir urðu að sveigja til
hliðar við steininn. Steinninn var ekki fast-
ur og Sveinn kom með þá tillögu, að þeir
reyndu að velta steininum úr vegi.
— Hvaða vitleysa. Ekki þurfum við að
vera að hugsa um það, sagði Gunnar. Sá sem
ekki nennir að beygja fyrir steininn, honum
er það mátulegt að velta yfir hann.
— En ef einhver slasar sig á steininum. Ef
til dæmis litlu drengirnir koma hingað með
sleðana sína. Þeir eru ekki eins duglegir að
beygja fyrir steininn og við erum, sagði
Eiríkur.
Síðan voru rökræðurnar í fullum gangi.
— Heldur þú að ég gangist inn á það, að
litlu strákarnir korni lúngað í okkar brekku
og eyðileggi liana, sagði Gunnar? — Nei, ég
mótmæli því algerlega. Þegar við erum búnir
að leggja á okkur margra klukkutíma vinnu,
til þess að búa til svo góða skíðabrekku, þá
vil ég alls ekki samþykkja að litlu krakkarnir
komi hingað og eyðileggi liana, mótmælti
Gunnar.
Rökræðunum lauk og steinninn lá óhreyfð-
Annar kjálkinn rakst í augað ú Gústaf.
33