Sólskin - 01.07.1962, Blaðsíða 22
lega keim, sem kóngsson gat ekki fellt sig
við eða gert sér grein fyrir.
En hitt var þrautin þyngri, sem Vermundur
hafði lagt fyrir kóngsson, að kenna honum að
nefna nafnið. Þetta gekk lengi tregt, og skipti
svo órum, að fuglinn gat ekki numið nafnið,
og só kóngsson lengi vel engan órangur fyrir-
hafnar sinnar. Loks sigraði þó þolgœði kóngs-
sonar. Fuglinn tók að nefna nafnið, en þó
mjög óskýrt í fyrstu, og þótti nú kóngssyni
vœnna um en fró megi segja. Hann lagði nú
enn meiri alúð við kennsluna og hafði dag-
lega, og oft á dag, upp fyrir fuglinum nafnið
Helgi kóngsson, og eftir langa mœðu naut
hann um síðir þeirrar ónœgju, að fuglinn
nefndi nafnið fullskýrt. Var hann nú og orðinn
svo elskur að kóngssyni, að hann settist ó öxl
honum, þegar hann kallaði. Þannig liðu stund-
ir fram, og dvaldi kóngsson ótta órin sam-
fleytt í hellinum.
Þegar kóngsson hafði dvalið ótta ór í hell-
inum, — því að ótta órin voru það en ekki
tíu, — og fuglinn var orðinn svo tamur sem
fyrr er sagt — kom hellisbúinn eitt kvöld að
móli við kóngsson og sagði: Nú er komið að
20